Μετά τις αποκαλύψεις για κρατικές δολοφονίες, αδελφή δολοφονημένων Κούρδων ρωτάει: «Πού είναι τα αδέλφια μου;»

Μετά τις αποκαλύψεις για κρατικές δολοφονίες, αδελφή δολοφονημένων Κούρδων ρωτάει: «Πού είναι τα αδέλφια μου;»

Μετά τις αποκαλύψεις για κρατικές δολοφονίες, αδελφή δολοφονημένων Κούρδων ρωτάει: «Πού είναι τα αδέλφια μου;»

Μετά τις αποκαλύψεις για κρατικές δολοφονίες, αδελφή δολοφονημένων Κούρδων ρωτάει: «Πού είναι τα αδέλφια μου;»

Οι άλυτες δολοφονίες και εξαφανίσεις ήταν μια τυπική πολιτική του τουρκικού κράτους εναντίον των Κούρδων κατά τη δεκαετία του 1990 και τώρα τα βίντεο στο YouTube ενός τούρκου αρχηγού της μαφίας, ρίχνουν φως στον ρόλο του κράτους σε αυτές τις ιστορικές δολοφονίες.

Ο καταδικασμένος αρχηγός της τουρκικής μαφίας, Sedat Peker, ομολόγησε δολοφονίες που διεπράχθησαν κατ' εντολή ορισμένων αξιωματούχων του τουρκικού κράτους κατά τη δεκαετία του 1990. Ως αποτέλεσμα των αποκαλύψεων, οι οικογένειες των θυμάτων προτρέπουν τους εισαγγελείς να διερευνήσουν τις δολοφονίες των παιδιών τους.

Η İffet Mutaş αποζητά δικαιοσύνη εδώ και 30 χρόνια για τα αδέρφια της, Μεχμέτ και Αλί Τεκτέντ.

Ο Μεχμέτ δολοφονήθηκε στη μέση του δρόμου ως αποτέλεσμα ένοπλης επίθεσης, καθώς κατευθυνόταν προς τον χώρο εργασίας του, στην περιοχή Bağlar του Ντιγιαρμπακίρ (Αμέντ), στις 12 Φεβρουαρίου 1993.

Ο Αλί απήχθη το 1994 και μετακινήθηκε με ένα "άσπρο Toros" αυτοκίνητο, το οποίο αναγνωρίζουν οι Κούρδοι ως σύμβολο των εξαφανίσεων τη δεκαετία του 1990, καθώς οι άνθρωποι που απήχθησαν με αυτό το αυτοκίνητο, κατέληξαν σε άγνωστη μοίρα και πιθανότατα δολοφονήθηκαν από τις τουρκικές κρατικές υπηρεσίες.

Σύμφωνα με την μαρτυρία ενός αυτόπτη μάρτυρα, ο αδελφός της Αλί πυροβολήθηκε με σφαίρα στο κεφάλι του, και το σώμα του αποτεφρώθηκε και θάφτηκε σε ένα χωράφι μεταξύ του κέντρου του Ντιγιαρμπακίρ και της περιοχής Silvan.

Ωστόσο, η İffet Mutaş δεν μπόρεσε ποτέ να μάθει πού θάφτηκε η σωρός του αδερφού της, παρά τις αιτήσεις που υπέβαλλε. Επιθυμεί έστω και τώρα, οι δράστες να έρθουν αντιμέτωποι με τη δικαιοσύνη.

«Βασάνισαν τον αδερφό μου. Έπειτα τον σκότωσαν με ένα τουφέκι, έκαψαν το σώμα του και τον έθαψαν κάτω από ένα χωράφι», είπε.

«Κάθε φορά που περνάω τον δρόμο Sîlvan, φωνάζω στον αδερφό μου: "Αλί, Αλί σήκωσε το κεφάλι σου από το έδαφος, ήρθε η αδερφή σου, με βλέπεις, αλλά δεν μπορώ να σε δω, είσαι εδώ, αλλά δεν ξέρω πού είσαι", του λέω».

Εκείνοι που είναι στην πραγματικότητα υπεύθυνοι για τις άλυτες δολοφονίες στη δεκαετία του '90, δεν έχουν ποτέ προσαχθεί στη δικαιοσύνη στην Τουρκία, τόνισε. «Η Τουρκία θα χρεωθεί αυτές τις δολοφονίες. Ακόμα και αν θέλουν να ξεχαστούν αυτές οι δολοφονίες, δεν θα ξεχάσουμε ποτέ, θα συνεχίσουμε να απαιτούμε δικαιοσύνη».