Του Σάββα Καλεντερίδη

Αυτό δεν γίνεται για να εκθέσουμε την Τουρκία στα μάτια των αναγνωστών μας. Δεν χαιρόμαστε ούτε λυπόμαστε με αυτά που συμβαίνουν στην Τουρκία. Άλλωστε, τέτοιες σχέσεις υπάρχουν σε πολλές χώρες –όχι φυσικά σε τέτοιο βαθμό. Απλά τα παρουσιάζουμε γιατί η σχέση αυτή έχει πάρει τέτοια μορφή, που επηρεάζει όλο και περισσότερο και την εξωτερική πολιτική που ασκεί η Τουρκία στον περίγυρό της και φυσικά στην Κύπρο και την Ελλάδα.

Γι’ αυτό και σήμερα παρουσιάζουμε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του Εργκούν Μπαμπαχάν, που δημοσιεύθηκε στο ahvalnews, με τίτλο:

Τι σημαίνει η επίθεση των Κούρδων στην αεροπορική βάση του Ντιγιαρμπακίρ

«Ο πόλεμος ενάντια στους Κούρδους φαίνεται να είναι ο μόνος τομέας όπου το καθεστώς σημειώνει επιτυχίες, ενώ έχει παταγώδη αποτύχει στην οικονομία, την υγεία, την εκπαίδευση και το περιβάλλον.

Στο όνομα του πολέμου με τους Κούρδους, το καθεστώς AKP-MHP κατέλαβε μια ευρεία περιοχή στη Συρία και το Ιράκ, προσπαθώντας να επεκτείνει την περιοχή που ελέγχει, αγνοώντας αυτήν την κακή οικονομική εικόνα που παρουσιάζει η χώρα.

Η εικόνα είναι στην πραγματικότητα αυτή… Ο πόλεμος με τους Κούρδους και οι εθνικιστές κορώνες γύρω από το θέμα αυτό, λειτουργούν ως κάλυψη για να αποκρυφθεί από το λαό η μαφιόζικη τάξη που καθιέρωσαν πολιτικοί όπως ο Σουλεϊμάν Σοϊλού και ο Μεχμέτ Αγάρ μέσω εθνικιστικών συζητήσεων. Ο υπουργός Εσωτερικών Σοϊλού αποδείχθηκε ότι είχε στενή συνεργασία με τον αρχιμαφιόζο Σεντάτ Πεκέρ, ο οποίος διαφεύγει στο εξωτερικό και ξεσκεπάζει με στοιχεία το ρόλο και την ενεργό εμπλοκή του κορυφαίου υπουργού στη μαφία. Ο Σοϊλού, λοιπόν, επειδή δεν μπορεί να διαψεύσει τις εναντίον του αποκαλύψεις του Πεκέρ, οχυρώνεται και υπερασπίζεται τον εαυτό του μόνο ως εξής: “Παλεύουμε τόσο πολύ με το PKK, τις τρομοκρατικές οργανώσεις και συμμορίες. Μακάρι να μου είχε συμβεί κάτι και μην είχα δει αυτές τις μέρες”, εννοώντας τις αποκαλύψεις για τη δράση της μαφίας.

Το κράτος, που στο όνομα της καταπολέμησης του ΡΚΚ, έχει μπει στο κρεβάτι και κοιμάται με τη μαφία, έχει χάσει εντελώς τον έλεγχο.

Στο όνομα της καταπολέμησης του δικτύου Γκιουλέν, έθεσαν υπό τον έλεγχό τους εντελώς τη Δικαιοσύνη και εκτός από τους γκιουλενιστές, εξουδετέρωσαν και όλους εκείνους τους επιχειρηματίες που ενοχλούσαν το ΑΚΡ. Μετά τους επιχειρηματικούς οίκους οικογένειες İpek και Soydak, ήρθε η ώρα ακόμα και τον επιχειρηματία Mübariz Mansimov, ο οποίος ήταν συνυφασμένος με το AKP.

Ως αποτέλεσμα των αποκαλύψεων του Πέκερ, αποδείχτηκε ότι εκτός από τον Σοϊλού και τον Αγάρ, εξέχουσες προσωπικότητες του υπουργικού συμβουλίου και του πολιτικού κόσμου, που αποτελούν το καθεστώς AKP-MHP, έχουν στενές σχέσεις αλληλεγγύης με τη μαφία και τις επεκτάσεις της μαφίας στα ΜΜΕ. Η εικόνα που έχουμε μπροστά μας δείχνει ότι δεν πρόκειται για βαθύ κράτος, αλλά για κράτος-μαφία.

Ενώ το σύστημα κυλιέται στη λάσπη, προσπαθεί να επιβιώσει σχεδιάζοντας μια ακατέργαστη γραμμή. Η ρητορική μίσους που χρησιμοποιεί ο Ερντογάν εναντίον του Ισραήλ, δεν στοχεύει μόνο το κράτος, αλλά και ολόκληρο τον λαό, με αποτέλεσμα η Τουρκία να αποκλείεται από τις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας για εδραίωση της κατάπαυσης του πυρός και της ειρήνης. Δεν υπάρχει χώρος για τον Ερντογάν στη διπλωματική κίνηση που γίνεται από τον Μπάιντεν στον Μακρόν, από το Σίσι έως τον βασιλιά Αμπντουλάχ της Ιορδανίας.

Το μόνο που κάνουν ο Ερντογάν και οι φίλοι του είναι ρητορική μίσους. Ο στόχος της ρητορικής αυτής, περισσότερο από το Ισραήλ, είναι οι Κούρδοι.

Η κουρδική γεωγραφία είναι μια περιοχή όπου η βία και η παρανομία του καθεστώτος εφαρμόζονται απερίσκεπτα. Παιδιά συνθλίβονται από τα τεθωρακισμένα, αγρότες που ρίχνονται από ελικόπτερα, γυναίκες βιάστηκαν…

Αυτή είναι μια γεωγραφία που μαρτυρεί κάθε είδους φρικαλεότητες. Είναι επίσης μια περιοχή που επιτρέπει στην τουρκική πολιτική να αποσυντίθεται και να σαπίζει, είναι αφελές να περιμένουμε από εκείνους που δεν αναγνωρίζουν δικαιώματα και νόμους στο Κουρδιστάν να σεβαστούν τον νόμο στην υπόλοιπη Τουρκία. Το αποτέλεσμα της ανοχής που έδειξε το κράτος στις συμμορίες, είναι η παράδοση του κράτους σ’ αυτές. Για αυτό, αρκεί να εξετάσουμε τη σχέση που είχε αναπτυχθεί μεταξύ του Μουσταφά Κεμάλ και του Τοπάλ Οσμάν.

Ωστόσο, όταν η θεμελιώδης αρχή είναι η βία, το κράτος συνεχίζει έχει επιτυχία σ’ αυτόν τον τομέα. Παρά το ότι πληρώνει ένα βαρύ τίμημα, εγκαθίσταται στο Ιρακινό Κουρδιστάν και δημιουργεί εκεί νέες βάσεις.

Οι πολίτες της Τουρκίας πληρώνουν το τίμημα ενώ η χώρα παραδίδεται σε αρχιμαφιόζους σαν τον Αλαατίν Τσακιτζή και τον Σεντάτ Πεκέρ.

Το PKK δεν κρύβει το γεγονός ότι αντιμετωπίζει δυσκολίες σε αυτόν τον πόλεμο όπου το τουρκικό κράτος έχει βάλει όλη του τη δύναμη.

Το ηγετικό στέλεχος του κουρδικού αγώνα, Τζεμίλ Μπαγίκ, υπογραμμίζει αυτό το γεγονός στη δήλωσή του στο Sterk TV:

“Ο μεγαλύτερος στόχος αυτών των επιθέσεων είναι να εξουδετερωθεί το PKK και να ολοκληρωθεί μετά με ευκολία η γενοκτονία των Κούρδων. Αυτές οι επιθέσεις είναι πολύ σοβαρές και επικίνδυνες. Γι’ αυτό όλοι οι Κούρδοι που βρίσκονται στα τέσσερα σημεία του Κουρδιστάν και στο εξωτερικό και όλοι οι φίλοι μας, πρέπει να το καταλάβουν. Ειδικά οι σοσιαλιστικές δυνάμεις, οι διανοούμενοι και οι δημοκράτες στην Τουρκία, πρέπει να το καταλάβουν αυτό. Το ίδιο και Κούρδοι του Νοτίου Κουρδιστάν (Μπασούρ), οι πολιτικοί, οι διανοούμενοι, οι καλλιτέχνες και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις πρέπει να το κατανοήσουν κι αυτοί με αυτόν τον τρόπο. Κανείς δεν πρέπει να πει ότι οι αντάρτες πολεμούν ηρωικά, άρα δεν υπάρχει κίνδυνος. Εάν βλέπουν τα πράγματα μ’ αυτόν τον τρόπο, θα κάνουν ένα τρομερό λάθος.

Όλοι πρέπει να γνωρίζουν ότι το PKK αντιστέκεται σε έναν μεγάλο κίνδυνο. Εάν το PKK εξασθενήσει, μετά όλοι θα δεχτούν χτυπήματα.

Δεν θα μείνει τίποτα από τα κέρδη που έχει αποκομίσει ο κουρδικός λαός (στο ιρακινό Κουρδιστάν και τη Ροζάβα), οι κουρδικοί πληθυσμοί και στα τέσσερα τμήματα του Κουρδιστάν θα υποστούν γενοκτονία και θα καταδικαστούν να ζουν σαν σκλάβοι. Όλοι πρέπει να το καταλάβουν αυτό.”

Ωστόσο, παρά όλες τις εκκλήσεις του, το PKK δεν μπορεί να κινητοποιήσει τους κατοίκους της περιοχής. Τόσο οι ασφυκτική πίεση που ασκείται στην περιοχή, όσο και τα λάθη που έγιναν με τον πόλεμο των τάφρων, εμποδίζουν τους ανθρώπους να αντιδράσουν δημοκρατικά. Οι φίλοι που ζουν στην περιοχή των Κούρδων, λένε ότι υπάρχει μια κόπωση και μια απογοήτευση στις λαϊκές μάζες. Φαίνεται ότι η επίθεση του ΡΚΚ στην αεροπορική βάση του Ντιγιαρμπακίρ στοχεύει στην αλλαγή αυτής της ατμόσφαιρας. Στόχος του είναι να μεταδώσει το μήνυμα ότι η οργάνωση είναι ισχυρή και αποτελεσματική και να εμψυχώσει τον κόσμο.

Δείχνοντας ότι μπορεί να χτυπήσει την πιο σημαντική και πιο προστατευμένη στρατιωτική βάση της περιοχής με μια βίαιη επίθεση, η έκρηξη της οποίας ακούστηκε σ’ όλο το Ντιγιαρμπακίρ, έχει πιο πολύ ως σκοπό να στείλει ένα μήνυμα στους ανθρώπους της περιοχής, παρά να προκαλέσει απώλειες. Γι’ αυτό η Άγκυρα έφερε λογοκρισία στα νέα αυτής της επίθεσης.

Ωστόσο, αυτό δημιουργεί μια ανησυχητική εικόνα για το εγγύς μέλλον. Δείχνει την απόφαση του ΡΚΚ ότι αν η Άγκυρα μεταφέρει τον πόλεμο στο όρος Κανδήλι, αυτό θα μεταφέρει τον πόλεμο μέσα στην Τουρκία, και φαίνεται ότι η τεχνολογία είναι τώρα ένα εργαλείο που όλοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν…

Δύο μη επανδρωμένα αεροσκάφη χτυπούν μια προστατευμένη αεροπορική βάση, πιο πριν ένα άλλο χτύπησε το Διοικητήριο της επαρχίας Τσουκούρζα, είναι ενέργειες που δείχνουν ότι ένας νέος δρόμος έχει ανοίξει.

Η επιτυχία της Τουρκίας στον στρατιωτικό τομέα δεν αρκεί για να μειώσει τους ανθρώπινους πόρους και τα οικονομικά της κουρδικής οργάνωσης, αλλά και να καταστρέψει τη διεθνή υποστήριξή της, ενώ επίσης ενέχει τον κίνδυνο κλιμάκωσης της σύγκρουσης εντός των συνόρων της. Αυτό το γεγονός δείχνει ότι ο πόλεμος έχει μολύνει την πολιτική, το κράτος και την κοινωνία της Τουρκίας και την έχει καταστήσει εγκληματικό στοιχείο στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, ενώ είναι πλέον φανερό ότι οι πόροι σπαταλούνται μάταια και η απόλυτη επιτυχία είναι αδύνατη. Ο τρόπος για την απόλυτη νίκη είναι μέσω της ειρήνης, της δημοκρατίας και του νόμου. Αυτή είναι η αλήθεια που πρέπει να δει μόνο η πολιτική, αλλά και η κοινωνία.»

Σημείωση: Την Πέμπτη το βράδυ οι Κούρδοι πραγματοποίησαν άλλες δύο επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην αεροπορική βάση των drones στο Μπάτμαν και στη Μεραρχία Προστασίας Συνόρων στο Σιρνάκ.