Οι ακαδημαϊκοί Ντιλέκ Χαττάτογλου και Ahu Karasulu θα διδάξουν «Κουρδική Λογοτεχνία των Φυλακών» στη Γερμανία, στα πλαίσια σεμιναρίου που πραγματοποιεί το Ινστιτούτο Εγγύς και Μ. Ανατολής, στο Πανεπιστήμιο Ludwig-Maximilians του Μονάχου.

Το πρόγραμμα σεμιναρίων αποτελείται από περίπου 50 διωκόμενους ή/και εξόριστους ακαδημαϊκούς, μερικοί εκ των οποίων έχουν μετακομίσει στη Γερμανία από την Τουρκία, ως αποτέλεσμα των πρόσφατων πολιτικών εξελίξεων και της καταπίεσης στη χώρα.

Στο πλαίσιο των μαθημάτων φύλου, τα έργα των κρατουμένων Ροτζμπίν Περισάν, Νιμπέλ Γκεντς και Εντίπ Γιαλτσίνκαγια θα συζητηθούν σε διαδικτυακά, δωρεάν και δημόσια μαθήματα. Τα μαθήματα, που ξεκίνησαν στις 20 Οκτωβρίου, αναμένεται να διαρκέσουν περίπου 15 εβδομάδες.

Τα μαθήματα θα συζητήσουν τα έργα των τριών συγγραφέων που γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1970, εντάχθηκαν στο Κουρδικό Κίνημα Ελευθερίας στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και φυλακίστηκαν λίγο αργότερα, καταδικάστηκαν σε ισόβια, πέρασαν τη νεαρή τους ηλικία στη φυλακή και εξακολουθούν να βρίσκονται σε αιχμαλωσία.

Οι ακαδημαϊκοί Ahu Karasulu και Ντιλέκ Χαττάτογλου μίλησαν για τα μαθήματα.

Ο Ahu Karasulu είπε ότι όταν πρόκειται για τη λογοτεχνία των φυλακών, η κοινή αντίληψη αφορά έργα λογοτεχνίας από συγγραφείς που βρίσκονται στη φυλακή ή έργα που αφορούν τις φυλακές.

«Αυτό είναι κάπως υποτιμητικό, καθώς οι συγγραφείς που θα συζητήσουμε στα μαθήματα είναι ιδιαίτερα καλοί συγγραφείς. Αυτοί οι συγγραφείς γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1970 και εντάχθηκαν στο Κουρδικό Κίνημα Ελευθερίας στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Λίγο αργότερα, φυλακίστηκαν και καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη 780 ετών. Αντιπροσωπεύουν μια «γενιά» που πέρασε τη νεαρή ενηλικίωσή τους στη φυλακή. Υπάρχει μια πολύ καλή προφορική ιστορία που θα συζητήσουμε στις τάξεις. Γράφουν για τη ζωή τους έξω, γράφουν ιστορικά μυθιστορήματα ή προφορική ιστορία. Αλλά για κάποιο λόγο, δεν διαβάζονται πολύ, δεν είναι γνωστοί».

Σημείωσε ότι η κουρδική πολιτική λογοτεχνία αφορά κυρίως είτε τις φυλακές είτε τη ζωή «ως αντάρτες στα βουνά». «Αυτοί οι συγγραφείς έχουν επίσης μια πολιτική άποψη για τη ζωή», πρόσθεσε ο Ahu.

Η Ντιλέκ Χαττάτογλου δήλωσε ότι επιλέχθηκαν δύο γυναίκες και ένας άνδρας συγγραφέας για τα μαθήματα που διδάσκουν, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν λίγες γυναίκες συγγραφείς στη γενιά που μελετήθηκε. «Ο Εντίπ Γιαλτσίνκαγια δεν είναι κάποιος που γράφει εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι είναι μέλος της καταπιεστικής ομάδας (ανδρών). Ξέρει τη θέση του, γι' αυτό επιλέξαμε τον Εντίπ. Η Ροτζμπίν και η Νιμπέλ είναι και οι δύο καλές συγγραφείς».

Σε μια συνέντευξη με την Ροτζμπίν Περισάν, που πραγματοποιήθηκε μέσω δικηγόρων, μίλησε για τη δυνατότητα να γράφει από μέσα προς τα έξω: «Πέρασα 30 χρόνια σε μια ομοιογενή κοινότητα γυναικών. Επομένως, μπορώ να γράφω άσχημα».

Η Ντιλέκ Χαττάτογλου δήλωσε ότι οι συγγραφείς που καταδικάζονται σε ισόβια κάθειρξη συνήθως παράγουν έργα κοντά στη δική τους ιστορία, για την περίοδο που ήταν εκτός φυλακής, αλλά αναζητούν απαντήσεις στο ερώτημα «γιατί νικηθήκαμε», χωρίς να κατηγορούν κανέναν.

«Αντί να επιρρίπτουν την πραγματική ευθύνη σε θεσμούς ή ανθρώπους, αντιθέτως, επιχειρηματολογούν», είπε η Χαττάτογλου.

Η Ντιλέκ Χαττάτογλου παρέφρασε επίσης κάτι που έγραψε ο Εντίπ Γιαλτσίνκαγια: «Είμαστε συγγραφείς που δεν είχαμε την ευκαιρία να ξαναδιαβάσουμε το έργο μας».

Η Χαττάτογλου πιστεύει ότι το γράψιμο από τη φυλακή είναι ένα δύσκολο έργο. «Από τη μία πλευρά, είναι αδύνατο, αλλά ακόμα και στο αδύνατο, κυριολεκτικά καλά κείμενα μπορούν να γραφτούν με μεγάλη προσπάθεια».

Η εγγραφή στα μαθήματα γίνεται ηλεκτρονικά και η παρακολούθησή τους είναι δωρεάν.