Οι τουρκικές φυλακές εξακολουθούν να είναι χώροι όπου οι πολιτικοί κρατούμενοι στερούνται τα περισσότερα δικαιώματά τους. Ο Γιουσούφ Ακμπαμπά είναι ένας τέτοιος κρατούμενος. Βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα εδώ και 29 χρόνια και αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια την κρατική βία.

Υποφέρει από διάφορες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του διαβήτη, καρδιακών και οφθαλμικών παθήσεων και η κατάστασή του έχει επιδεινωθεί σημαντικά στη φυλακή. Ωστόσο, του απαγορεύτηκε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση σε κρατικό νοσοκομείο.

Κατά τη διάρκεια της 29ετούς περιόδου φυλάκισης, έχει φυλακιστεί σε επτά διαφορετικές φυλακές: τη Σμύρνη, την Προύσα, το Σιίρτ, το Μπολου, την Άγκυρα, το Κιρκλαρέλι και το Εσκισεχίρ. Η ανιψιά του, Ρουκιγιέ Ακμπαμπά, μίλησε στους δημοσιογράφους και είπε ότι ο θείος της "εξοριζόταν" από φυλακή σε φυλακή, αλλά δεν του επετράπη να πάει στο νοσοκομείο για τη θεραπεία του.

«Έχει σοβαρές ασθένειες. Ακόμη και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (EHCR) ανέφερε την κατάστασή του. Θα πρέπει να μεταφερθεί σε νοσοκομείο, αλλά δεν τον άφησαν. Θα έπρεπε να του δοθεί τροφή σύμφωνα με τον κατάλογο δίαιτας που προβλέπεται για την πάθησή του, αλλά ούτε του δόθηκε λίστα δίαιτας, ούτε έλαβε κάποια θεραπεία».

Επισημαίνοντας ότι ο θείος της είχε εκτεθεί σε όλες τις ασθένειές του ενώ ήταν στη φυλακή, η Ρουκιγιέ εξήγησε: «Λίγο μετά τη σύλληψή του, άρχισε να πάσχει από διαβήτη. Πρέπει να νοσηλευτεί άμεσα. Παρά τις αναφορές δεκάδων γιατρών, στερείται των δικαιωμάτων του».

Αυτό αποτελεί ψυχολογικό βασανισμό, ανέφερε η Ρουκιγιέ, προσθέτοντας ότι ο θείος της δεν είναι ο πρώτος πολιτικός κρατούμενος που αντιμετωπίζεται με αυτόν τον τρόπο.

«Το κάνουν σκόπιμα στους πολιτικούς κρατούμενους. Υπάρχουν πάρα πολλοί άρρωστοι κρατούμενοι που βασανίζονται ψυχολογικά και ο θείος μου είναι ένας από αυτούς».

Ο Ρουκιγιέ είπε ότι θα συνεχίσουν να αντιτίθενται στην πολιτική των φυλακών και ζήτησε υποστήριξη. «Θα θεωρήσουν ότι φοβόμαστε αν δεν αντισταθούμε. Ποιος θα μιλήσει αν δεν μιλήσω εγώ για λογαριασμό του; Συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε: δεν υπάρχει νόμος στις φυλακές, αυτή είναι η πολιτική του κράτους».