Με την τουρκική λίρα να πέφτει σε ιστορικά χαμηλά και τη χώρα να αντιμετωπίζει μια από τις βαθύτερες οικονομικές κρίσεις της, η Τουρκία γιόρτασε την Ημέρα της Δημοκρατίας.

Σηματοδοτώντας επίσημα το τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το προσφάτως τότε αναγνωρισμένο τουρκικό κοινοβούλιο κήρυξε την ίδρυση της Δημοκρατίας της Τουρκίας στις 29 Οκτωβρίου 1923, και παράλληλα ο Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος ηγήθηκε του Τουρκικού Εθνικού Απελευθερωτικού Πολέμου και αργότερα ονομάστηκε «Ατατούρκ» («πατέρας των Τούρκων»), εξελέγη ομόφωνα πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Με αυτή την ευκαιρία, παρουσιάζουμε μια συλλογή από τις σκέψεις του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, του φυλακισμένου ηγέτη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) και κορυφαίας πολιτικής προσωπικότητας για εκατομμύρια Κούρδους στη Μέση Ανατολή και σε όλο τον κόσμο, σχετικά με τη ιδέα του για μια «Δημοκρατική Χώρα».

Μοιράζοντας τις απόψεις του στις 28 Οκτωβρίου 1999, κατά την 76η επέτειο από την ίδρυση της Δημοκρατίας της Τουρκίας, ο Οτσαλάν δήλωσε: «Δεν είμαστε ενάντια στην ουσία της δημοκρατίας. Οι πνευματικές, επαναστατικές δυνάμεις της Τουρκίας έχουν επίσης αντιταχθεί στην ολιγαρχική δημοκρατία της Τουρκίας. (…) Η ολιγαρχική δημοκρατία δεν έχει χώρο για εμάς. Η λύση σε αυτό είναι η θέσπιση ενός νέου συντάγματος, το οποίο θα βοηθούσε στην ανασυγκρότηση μιας επαναστατικής-δημοκρατικής θέσμισης».

«Όσο η γλώσσα της δεκαετίας του 1970 ήταν γλώσσα βίας, τόσο η γλώσσα μετά το 1996 θα έπρεπε να είναι μια γλώσσα δημοκρατικής εξέλιξης. Το θέμα με τους Κούρδους, λοιπόν, πρέπει οπωσδήποτε να βρει την επίλυσή του εδώ. Οι Κούρδοι πρέπει να πάρουν τη θέση τους στη νέα δημοκρατική θέσμιση ως ιδρυτικό στοιχείο μέσα στο κράτος. Η Τουρκία βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι.

«Δεν πρέπει να υπάρχει τέτοια διάκριση μεταξύ Τούρκων και Κούρδων. Αντιθέτως το κράτος θα έπρεπε να βασίζεται σε μια τέτοια ενοποίηση. Αυτός είναι ο τρόπος για να οδηγήσεις την δημοκρατική πολιτική, να πετύχεις. Όλες οι δυνάμεις πρέπει να αγκαλιάσουν το σχέδιο της Δημοκρατικής Χώρας και θέσμισης. Το θέμα είναι να συνενωθούν, σαν μια δομή ενός μωσαϊκού».

Σε μια άλλη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στις 22 Μαρτίου 2000 στη φυλακή Ιμραλί –όπου ο Οτσαλάν κρατείται υπό βαριές συνθήκες απομόνωσης από το 1999– δήλωσε: «Οι ευφυείς θα επεκτείνουν αυτό το κίνημα της Δημοκρατικής Χώρας και θα το μετατρέψουν στο πιο δημοφιλές πολιτικό κίνημα στην Τουρκία. Αυτό εξαρτάται από ορισμένες συνθήκες, οι οποίες αναπτύσσονται όλο και περισσότερο. Η δημοκρατική γραμμή είναι η έκφραση της εποχής μας, αυτό πρέπει να το καταλάβουμε. Πρέπει να επιμείνουμε υποστηρίζοντας ότι η δημοκρατική γραμμή είναι το μέλλον».

Σε μια συνάντηση στις 2 Μαΐου 2007, ο Οτσαλάν έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την ποικιλομορφία και τη συνύπαρξη που ενσωματώνεται στο έργο του: «Η Δημοκρατική θέσμιση είναι ένα έργο, ιδιαίτερα σημαντικό: ένα έργο υπέρ των Κούρδων και του κράτους, και στην πραγματικότητα αφορά και τους άλλους λαούς που ζουν στη Μέση Ανατολή. Ένα έργο από το οποίο μπορούν να επωφεληθούν οι λαοί της Μέσης Ανατολής. (…)

«Η Δημοκρατική θέσμιση, η Δημοκρατική Χώρα και Πατρίδα, αφορά βέβαια τα εδάφη της πατρίδας: φυσικά, δεν μας ενδιαφέρουν τα σύνορα, ωστόσο αυτές οι έννοιες πρέπει να εκφράζονται ξεκάθαρα με δημοκρατική έννοια. Η έννοια του Δημοκρατικού Έθνους σημαίνει εκδημοκρατισμό του έθνους: Εννοώ ότι είναι πολυεθνικό. Δεν περιλαμβάνει μόνο τους Κούρδους ή τους Τούρκους, αλλά και άλλες εθνότητες, μειονότητες. αντιπροσωπεύει τη συνύπαρξη διαφορετικών πολιτισμών, πολλαπλών ταυτοτήτων και πολλαπλών εθνών. Με όλα αυτά μαζί, μπορούμε να το ονομάσουμε δημοκρατικό έθνος. Προτείνω αυτές τις κοινές αρχές στις οποίες ο καθένας μπορεί να είναι μέρος».

Ο Οτσαλάν αργότερα όρισε την αντίληψή του για τον «Τρίτο Δρόμο» σε σχέση με το εγχείρημα της δημοκρατικής χώρας: «Ο «Τρίτος Δρόμος» που διατυπώσαμε ενάντια σε δύο ηγεμονικούς πόλους είναι ο τρόπος της δημοκρατικής επίλυσης. Αυτό ονομάζω Δημοκρατική θέσμιση. Υπάρχουν τρεις αρχές της κατανόησής μας για τη δημοκρατική επίλυση: πρώτον, το δημοκρατικό έθνος. δεύτερον, η δημοκρατική πατρίδα, τρίτον, η δημοκρατική θέσμιση.

«Το δημοκρατικό έθνος αντιπροσωπεύει μια τέτοια κατανόηση του έθνους που κανένα έθνος δεν υποδουλώνει ένα άλλο έθνος, κανένα έθνος δεν είναι πάνω από ένα άλλο έθνος, κανένα έθνος δεν αφομοιώνει βίαια ένα άλλο έθνος. (…) Με τη Δημοκρατική θέσμιση, μια τέτοια συνεννόηση μπορεί να λάβει την τελική της μορφή. Αυτή η αντίληψη ισχύει και για τον εκδημοκρατισμό της Μέσης Ανατολής».

Στις 12 Μαΐου 2020, ο Οτσαλάν υπέδειξε τον δρόμο για την επίλυση των προβλημάτων που είναι ενσωματωμένα σε ένα κυρίαρχο δημοκρατικό τουρκικό κράτος: «Η λύση μας είναι ένα δημοκρατικό σύνταγμα. Όχι αυταρχικό ή ολιγαρχικό: υπερασπιζόμαστε ένα δημοκρατικό σύνταγμα. Όχι στην κατανόηση του «ενός έθνους», διότι υπερασπιζόμαστε ένα δημοκρατικό έθνος. Όχι ολιγαρχική δημοκρατία - υπερασπιζόμαστε μια δημοκρατική θέσμιση. Όχι μια πατρίδα που μονοπωλείται - υπερασπιζόμαστε μια δημοκρατική πατρίδα.

«Η επιλογή μου είναι η δημοκρατική συνταγματική επίλυση χωρίς να χυθεί περισσότερο αίμα. Ακόμα κι αν χύθηκε αίμα βίαια, το τέλος της σύγκρουσης είναι η επίλυση. Το ψήφισμα θα υπερισχύει. Προσπαθώ να φτάσουμε σε μια λύση χωρίς να υπομείνουμε τόσο πόνο, χωρίς να χυθεί τόσο πολύ αίμα».