Κούρδοι διανοούμενοι, συμπεριλαμβανομένων γλωσσολόγων και καλλιτεχνών, ενώθηκαν και διεξήγαγαν το ιδρυτικό συνέδριο του Κουρδικού Ινστιτούτου στην Ελβετία, στις 11 Οκτωβρίου 2020.

Ανακοινώνοντας την επίσημη ίδρυση του Κουρδικού Ινστιτούτου στις 15 Μαΐου 2021, την Ημέρα των Κουρδικών Γλωσσών, οι Κούρδοι διανοούμενοι στοχεύουν να κινητοποιήσουν προσπάθειες για την υποστήριξη του πολιτιστικού αγώνα της κουρδικής διασποράς που ζει στην Ελβετία.

Το Κουρδικό Ινστιτούτο σχεδιάζει να υποστηρίξει τις προσπάθειες για την αναγνώριση του νομικού καθεστώτος της κουρδικής κοινότητας στην Ελβετία.

Το ινστιτούτο θα προσφέρει επίσης νέες ευκαιρίες για να βοηθήσει την κουρδική νεολαία και τα παιδιά να ξεπεράσουν τις δυσκολίες ένταξης που αντιμετωπίζουν, καθώς προσπαθούν να μάθουν τις διαφορετικές γλώσσες της Ελβετίας, ενώ παράλληλα θα ερευνά τις ευκαιρίες που υπάρχουν για τους Κούρδους μαθητές να σπουδάσουν σε καλύτερα σχολεία.

«Η ανάγκη ίδρυσης Κουρδικού Ινστιτούτου στην Ελβετία προέκυψε μετά από μια σειρά συναντήσεων. Ο φάρος που άναψαν ο Celadet Bedirxan και οι φίλοι του με σκοπό την ανάπτυξη της κουρδικής γλώσσας και του πολιτισμού, συνεχίζει να λάμπει μέχρι σήμερα. Βρισκόμαστε στην Ελβετία για να υπηρετήσουμε την κουρδική γλώσσα και τον πολιτισμό και να διασφαλίσουμε την επιβίωσή τους. Είμαστε περήφανοι που διατηρούμε ζωντανό αυτόν τον πολιτιστικό φάρο μέσω αυτού του ινστιτούτου», δήλωσε ο Cemal Özçelik, συμπρόεδρος του Κουρδικού Ινστιτούτου.

Το Κουρδικό Ινστιτούτο προωθεί επίσης δραστηριότητες και σε άλλες γλώσσες, ιδίως Γερμανικά, Γαλλικά και Ιταλικά, οι οποίες συγκαταλέγονται στις επίσημες γλώσσες της Ελβετίας. «Ωστόσο, το κύριο ζήτημα για εμάς είναι να διασφαλίσουμε ότι η κουρδική γλώσσα χρησιμοποιείται ευρέως και ομιλείται ως πρώτη γλώσσα από τους Κουρδούς. Για αυτόν τον λόγο θα συνεχίσουμε να διεξάγουμε τις επίσημες δηλώσεις μας στα Κουρδικά», σημείωσε ο Özçelik.

Ο Özçelik επεσήμανε επίσης τα προβλήματα της κουρδικής διασποράς στην επίλυση των οποίων θα επικεντρωθεί το ινστιτούτο.

«Το βασικό μας πρόβλημα στην Ελβετία είναι ότι εμείς, ως Κούρδοι, δεν αναγνωριζόμαστε από το κράτος ως ξεχωριστή εθνική ταυτότητα. Αν και η κουρδική γλώσσα αναφέρεται ως επιλογή μητρικής γλώσσας και προσφέρονται υπηρεσίες μετάφρασης, η κουρδική γλώσσα δεν αναγνωρίζεται στη γραπτή μορφή της από τις επίσημες αρχές», είπε.

«Κατηγοριοποιούν τους Κούρδους ανάλογα με τις χώρες από τις οποίες προέρχονται και τις επίσημες γλώσσες αυτών των χωρών, και όχι με βάση την εθνική τους ταυτότητα. Έτσι, αναγκάζουν τους Κούρδους να διαβάζουν τα επίσημα κρατικά έγγραφα είτε στην τουρκική, την περσική ή την αραβική γλώσσα».

Ορίζοντας αυτή τη στάση των ελβετικών αρχών ως «είδος πολιτικής άρνησης και αφομοίωσης», ο Özçelik δήλωσε ότι «σκοπός μας είναι να αποσαφηνίσουμε σε κάθε ευκαιρία ότι δεν αναγνωρίζουμε μια τέτοια πολιτική, η οποία μάλιστα βασίζεται στις προσπάθειες αποικιοκρατικών κρατών να επιβάλλουν την ταυτότητα και τη γλώσσα τους στην κουρδική κοινωνία».