Η πρόεδρος της Υποεπιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (SPT), Σουζάν Τζαμπούρ, συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Ερευνητικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκίας, Χακάν Τσαβούσογλου, σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας Birgün.

Το SPT, το ανώτατο όργανο του ΟΗΕ κατά των βασανιστηρίων, επισκέφθηκε την Τουρκία τον Σεπτέμβριο για να αξιολογήσει το πώς οι αρχές και οι προληπτικοί μηχανισμοί στη χώρα έχουν εφαρμόσει τις προηγούμενες συστάσεις του SPT, όπως δήλωσε η Τζαμπούρ.

Απαντώντας στην παρέμβαση του SPT, και παρά το γεγονός ότι του παρουσιάστηκαν αποδεικτικά στοιχεία για βασανιστήρια σε φυλακές, σε αστυνομικά τμήματα και στους δρόμους, ο Τσαβούσογλου δήλωσε ότι δεν πραγματοποιούνται συστηματικά βασανιστήρια στην Τουρκία.

Ο Τσαβούσογλου υποστήριξε μάλιστα ότι οι τρομοκρατικές οργανώσεις κάνουν κατάχρηση της έννοιας των βασανιστηρίων για να αποδυναμώσουν την πολιτική θέση της Τουρκίας.

Ο τομεάρχης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), Σεζγκίν Τανρίκουλου, μίλησε στη Birgün, λέγοντας ότι απορρίπτουν τις δηλώσεις του Τσαβούσογλου και ότι το μέλος του ΑΚΡ μιλάει ως κυβερνητικός εκπρόσωπος και όχι ως πρόεδρος της Επιτροπής. Όπως υπενθύμισε, ο πρόεδρος της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκίας, Τσαβούσογλου, είναι επίσης αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Τουρκίας με το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP).

«Ο Τσαβούσογλου κάνει δηλώσεις εξ ολοκλήρου από κρατική σκοπιά, καθώς αρνείται την πραγματικότητα. Τα βασανιστήρια συμβαίνουν τώρα όπως και σε κάθε άλλη προηγούμενη περίοδο», είπε ο Τανρίκουλου.

«Η διαφορά με αυτήν την περίοδο τώρα είναι ότι τα βασανιστήρια δεν γίνονται μόνο σε κλειστούς - εσωτερικούς χώρους, αλλά και σε ανοιχτούς - δημόσιους χώρους όπου μπορούν να τα δουν όλοι», πρόσθεσε ο Τανρίκουλου.

Η Ντιλάν Ντιραγιές Τασντεμίρ, βουλεύτρια του Δημοκρατικού Κόμματος του Λαού (HDP), καταδίκασε επίσης τις δηλώσεις του Τσαβούσογλου.

«Υπάρχουν άνθρωποι που διηγήθηκαν λεπτομερώς ότι κρατήθηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα, για παράδειγμα έξι μήνες, και ότι βασανίστηκαν. Περιέγραψαν γλαφυρά τον τόπο όπου κρατήθηκαν και τα βασανιστήρια τα οποία υπέμειναν», δήλωσε η Τασντεμίρ.

«Από τη δεκαετία του 1990, η αντιμετώπιση του κράτους σχετικά με το ζήτημα των βασανιστηρίων περιελάμβανε πάντα τα ίδια επιχειρήματα. Πάντα δήλωναν ότι όλο αυτό ήταν ένα ψέμα και πως δεν διεξάγονταν βασανιστήρια στην χώρα. Ωστόσο, όταν άνθρωποι έχαναν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια βασανιστηρίων, αντί για ενεργό έρευνα, ακολουθήσαν μια πολιτική άρνησης», πρόσθεσε η Τασντεμίρ.