Η Ένωση για την Εποχή των Γυναικών στην Κωνσταντινούπολη, λίγο πριν τις 25 Νοεμβρίου, την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών,  φιλοξένησε τα εγκαίνια της έκθεσης «Η Μνήμη της Γυναίκας κατά την Εποχή των Γυναικών».

Φιλοξενώντας το έργο των γυναικών καλλιτεχνών, Νεσέ Τοπράκ, Λεϊλά Γκιουτς και Σενάν Ντογάν Νταγκντεβιρέν, η έκθεση παρουσιάζει μια εικαστική συλλογική μνήμη με τα έργα των καλλιτεχνών που απεικονίζουν τη βία κατά των Κούρδισσων γυναικών, τον αγώνα των γυναικών στις φυλακές της Τουρκίας ενάντια στις αδικίες των φυλακών, και της κρατικής βίας στη νοτιοανατολική Τουρκία κατά τη διάρκεια της απαγόρευσης κυκλοφορίας και των απεργιών πείνας στις φυλακές.

«Η Ένωση για την Εποχή των Γυναικών μας προσκάλεσε εδώ για να εκθέσουμε τη δουλειά μας. Με μεγάλη χαρά δεχθήκαμε αυτή την πρόσκληση, γιατί προσπαθούμε να δώσουμε φωνή στα προβλήματά μας παντού», είπε η Νεσέ Τοπράκ.

Οι επισκέπτες μπορούν να δουν τα έργα τέχνης που απεικονίζουν τις ιστορίες πολλών Κουρδισσών, συμπεριλαμβανομένης της Γκιουλιστάν Ντοκού, μιας νεαρής Κούρδισσας, που αγνοείται για περισσότερες από 600 ημέρες και της Ντενίζ Ποϋράζ, μιας Κούρδισσας που ήταν μέλος και εργαζόταν στο του Δημοκρατικό Κόμμα του Λαού (HDP), και σκοτώθηκε τον Ιούνιο από έναν ακροδεξιό ένοπλο που εισέβαλε στο κτίριο του κόμματος.

Το έργο της Νεσέ επικεντρώνεται κυρίως σε φυλακισμένες γυναίκες.

«Έχω καλύψει τις φυλακισμένες γυναίκες, γιατί οι απεργίες πείνας στη φυλακή έχουν βρεθεί στην κορυφή της ατζέντας μας για αρκετό καιρό και υπάρχει ακόμα η πανδημία του κορωνοϊού, που έχει επηρεάσει περισσότερο αυτές τις γυναίκες», είπε.

«Και αυτό διότι δεν έχουν πού αλλού να πάνε. Καθηλωμένες σε έναν μικρό χώρο, αγωνίζονται διπλά για την επιβίωσή τους. Ήθελα να τις θυμάμαι και να τις θυμίζω στους ανθρώπους. Αν είσαι καλλιτέχνης, δεν μπορείς να αγνοείς αυτά τα ζητήματα».

Πολλά έργα ζωγραφισμένα σε καμβά φιλοξενούνται στην έκθεση, αλλά τα έργα της Νεσέ δεν είναι ανάμεσά τους, επειδή ζωγραφίζει σε αποκόμματα εφημερίδων.

«Αυτές δεν είναι τυχαίες σελίδες από τυχαίες εφημερίδες. Αυτές είναι οι σελίδες των δικών μας εφημερίδων», εξήγησε, αναφερόμενη στην καθημερινή Yeni Yaşam και την καθημερινή Xwebûn, η οποία δημοσιεύεται στα κουρδικά.

Οι γυναικείες φωνές λείπουν από τα κύρια μέσα ενημέρωσης και από τα κύρια τηλεοπτικά κανάλια, τόνισε η Νεσέ. «Ειδικά όταν είσαι Κούρδισσα γυναίκα και έχεις πολιτική άποψη και δράση».

«Γι’ αυτό ακούμε τέτοιες ειδήσεις μόνο από τα δικά μας μέσα ενημέρωσης και γι' αυτό χρησιμοποίησα αποκόμματα εφημερίδων από άρθρα που δημοσιεύτηκαν στα δικά μας μέσα».

Η Νεσέ λέει ότι της αρέσει να χρησιμοποιεί έντονα χρώματα, κόκκινο, πορτοκαλί και μπλε στα έργα της, προκειμένου να απεικονίσει την «ελπίδα» που βρίσκει στον αγώνα των Κούρδισσων γυναικών και του λαού.

«Το μπλε, κόκκινο και το πορτοκαλί, αυτά τα φωτεινά χρώματα αντιπροσωπεύουν την ελπίδα για μένα και επειδή ήθελα να απεικονίσω την ελπίδα μέσα στο σκοτάδι, χρησιμοποιώ αυτά τα χρώματα», είπε.

«Ανεξάρτητα από τις πολλές δυσκολίες, οι Κούρδισσες γυναίκες στέκονται δυνατές, ακόμα πιο δυνατές στη φυλακή. Ναι, περνάμε μια πολύ σκοτεινή περίοδο, αλλά υπάρχει και αυτή η πολύ ισχυρή στάση».

«Οι Κούρδοι είχαν πάντα και θα έχουν αυτήν την ελπιδοφόρα στάση. Ήθελα να το αναδείξω αυτό».