Η Μεγάλη Πορεία (Meşa Dirêj στα Κουρδικά), που παραδοσιακά διεξάγεται από το κουρδικό κίνημα νεολαίας τον Φεβρουάριο, θα πραγματοποιηθεί φέτος στη Γαλλία. Αυτό ανακοίνωσε η προπαρασκευαστική επιτροπή των οργανώσεων νεολαίας Tevgera Ciwanên Şoreşger (TCŞ) και η Γυναικεία Οργάνωση, Ciwanên Tekoşer (TekoJIN).

Η Μεγάλη Πορεία αποτελεί μέρος της πρωτοβουλίας Werin Cenga Azadiyê και θα ξεκινήσει στις 6 Φεβρουαρίου στη μικρή κοινότητα του Sierentz της Αλσατίας. Η πορεία θα ολοκληρωθεί στις 11 Φεβρουαρίου στο Στρασβούργο, όπου μια μέρα αργότερα θα πραγματοποιηθεί η ετήσια διαδήλωση για την ελευθερία του Αμπντουλάχ Οτσαλάν.

Σύμφωνα με την προπαρασκευαστική επιτροπή, εκατοντάδες ακτιβιστές από τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ελβετία, την Αυστρία, την Αγγλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες αναμένεται να συμμετάσχουν στη Μεγάλη Πορεία.

Η πρωτοβουλία ζητά την απελευθέρωση του ιδρυτή του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο οποίος απήχθη στην Κένυα και μεταφέρθηκε στην Τουρκία στις 15 Φεβρουαρίου 1999, και τον τερματισμό της κατοχής του Κουρδιστάν.

Το κάλεσμα για την πορεία υπογραμμίζει ότι «το τουρκικό κράτος υποβάλλει αυτήν τη στιγμή τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν σε ένα καθεστώς απομόνωσης που δεν γνωρίζει προηγούμενο. Κάθε επίσκεψη από τους δικηγόρους ή τα μέλη της οικογένειάς του γίνεται δυνατή μόνο μετά από μακροχρόνιους κοινωνικούς αγώνες. Τον Μάιο του 2019, για παράδειγμα, χιλιάδες άνθρωποι μέσα και έξω από τις φυλακές κατάφεραν να σπάσουν την απομόνωση μέσω μιας απεργίας πείνας που κράτησε μήνες. Έτσι, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, δόθηκε η δυνατότητα στον Οτσαλάν να έχει επαφή με τους δικηγόρους του για μικρό χρονικό διάστημα. Η τελευταία σύντομη τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ του Αμπντουλάχ Οτσαλάν και του αδελφού του έλαβε χώρα τον Μάρτιο του 2021, αλλά ξαφνικά διακόπηκε για άγνωστους λόγους. Το γεγονός ότι έκτοτε δεν έχει υπάρξει ούτε ένα σημάδι ζωής από τον Οτσαλάν, εγείρει ανησυχίες για την υγεία του.

Μέσω του Ιμραλί, το τουρκικό κράτος προσπαθεί όχι μόνο να απομονώσει τον Οτσαλάν ως άτομο, αλλά και πολύ περισσότερο να στοχοποιήσει, να απομονώσει και να καταστείλει τα δημοκρατικά επιτεύγματα που έχουν προκύψει από τις ιδέες του.

Για τον λόγο αυτό, ο αγώνας για την ειρήνη και τη δημοκρατία πρέπει να γίνει κατανοητός στο πλαίσιο του αγώνα ενάντια στην απομόνωση του Οτσαλάν. Διότι αυτός είναι ο αρχιτέκτονας του δημοκρατικού συνομοσπονδισμού, του εναλλακτικού προτύπου στο μοντέλο του έθνους-κράτους που προκαλεί διαρκώς κρίσεις και προβλήματα. Ταυτόχρονα, αυτό θα ενισχύσει τον αγώνα για δημοκρατία και ελευθερία παγκοσμίως».