Τριγμούς στο απολυταρχικό οικοδόμημα του καθεστώτος Ερντογάν προκάλεσε η αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν.

Ο αμερικανός πρόεδρος έκανε λόγο για γενοκτονία, αναφερόμενος στις σφαγές και την εξόντωση 1.5 εκατ. Αρμενίων από τις Οθωμανικές αρχές, την οποία ξεκίνησαν να διαπράττουν στις 24 Απριλίου 1915. Εν αντιθέσει με τα όσα σχολιάστηκαν, πρόκειται για εγκλήματα που δεσμεύουν και βαραίνουν ευθέως την σύγχρονη Τουρκία, ως κληρονόμο κράτος των Οθωμανών. Συγκεκριμένα, βάσει δύο αρχών του διεθνούς δικαίου, αυτών της συνέχειας και της ευθύνης των κρατών, η Τουρκία καθίσταται πλήρως υπόλογη για τις γενοκτονίες που διέπραξε η Οθωμανική αυτοκρατορία, και φέρει το συνολικό βάρος της ντροπής και της ευθύνης αποζημίωσης των θυμάτων και των συγγενών τους.

Μεγάλο μερίδιο αυτής της ιστορικής νίκης ανήκει στους οργανωμένους Αρμένιους και δη της διασποράς, οι οποίοι πέτυχαν τον διεθνή διασυρμό του εγκληματικού τουρκικού καθεστώτος. Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για μια νίκη του ιστορικού αγώνα που διεξάγει ο λαός των Αρμενίων. Ωστόσο, στην εξέλιξη αυτή συνέβαλε ιδιαιτέρως και η αρνητική, αν όχι παραβατική στάση της Τουρκίας κατά την τελευταία περίοδο, ιδίως όσον αφορά τις επαφές του Ερντογάν με τη Ρωσία, την εισβολή και την αποσταθεροποίηση τρίτων χωρών, την αγορά των ρωσικών πυραύλων S400, κ.ά.

Υπό αυτό το πρίσμα των γεωπολιτικών εξελίξεων, πρέπει να αναλυθεί και η εξίσου σημαντική αναφορά του αμερικανού προέδρου σε «Κωνσταντινούπολη» αντί για Istanbul. Η επιλογή αυτή του Μπάιντεν δεν ήταν καθόλου τυχαία. Αντιθέτως, αποτελούσε μία σαφή υπενθύμιση και ένα ηχηρό μήνυμα προς τους Τούρκους ότι η Κωνσταντινούπολη και τα Στενά αποτελούν διαχρονικά μία ξεχωριστή περιοχή, η οποία δεν ανήκει και δεν μπορεί να ανήκει στους Τούρκους. Πρόκειται για μία μακροπρόθεσμη πολιτική της «δύσης» για την περιοχή, η οποία όταν εφαρμοσθεί, θα επιφέρει πολύ μεγαλύτερα πλήγματα στο τουρκικό κράτος από την αναγνώριση των γενοκτονιών που διέπραξε και διαπράττει ακόμα το τουρκικό καθεστώς.

Πρόκειται βέβαια για το σχέδιο του μεγάλου χάρτη της Μέσης Ανατολής, το μεγαλόπνοο εγχείρημα που δύναται πλέον να λάβει σάρκα και οστά, ξεκινώντας με το μεγάλο Κουρδιστάν, το οποίο αναγεννιέται στην βορειοανατολική Συρία (Ροζάβα). Η δημιουργία του Κουρδιστάν θα επηρεάσει και την Κωνσταντινούπολη και το καθεστώς αυτής, καθώς και την μορφή της σύγχρονης Τουρκίας.

Με την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, το αυταρχικό καθεστώς του ΑΚΡ στην Τουρκία, το οποίο στηρίζει ιστορικά τις γενοκτονίες και τις διαπράττει μέχρι και σήμερα, εκτέθηκε και απονομιμοποιήθηκε στα μάτια της διεθνής κοινής γνώμης.

Το δε αφήγημα του δίκαιου τουρκικού κράτους, το οποίο διεξάγει ειρηνικές επιχειρήσεις κατασφαγιάζοντας τους λαούς που έχουν την ατυχία να συνορεύουν μαζί του, κατέρρευσε πλήρως.

Στην Τουρκία, τα κόμματα της συγκυβέρνησης και της αντιπολίτευσης εξαπέλυσαν λάβρες επιθέσεις εναντίον του Μπάιντεν, καταδικάζοντας την αναγνώριση του απεχθούς εγκλήματος που προκάλεσε το καθεστώς τους, απειλώντας μάλιστα θεούς και δαίμονες με εκδίκηση. Πρόκειται για την αντίδραση του εγκληματία που πιάνεται στα πράσα καθώς διαπράττει το στυγνό έγκλημά του και αντεπιτίθεται, αρνούμενος να αποδεχθεί την αποτρόπαια φύση του. Αυτή ήταν η αντίδραση όλων των κομμάτων του τουρκικού κοινοβουλίου, πλην ενός.

Το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (HDP), χαιρέτησε την αναγνώριση και εναντιώθηκε στη γενοκτονία που διέπραξε η Τουρκία. Όλα τα αλλά κόμματα στήριξαν τη γενοκτόνα πολιτική της Άγκυρας..

Όμως, το HDP πολεμά για δημοκρατία, ελευθερία και δικαιοσύνη όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στην πράξη. Είναι η ηθική δύναμη εντός της Τουρκίας, που καταγγέλλει την απάνθρωπη μορφή του κράτους, και τα στελέχη του διώκονται και φυλακίζονται γι’ αυτό τους το σθένος. Απόδειξη αποτελεί η φυλάκιση των πρώην συμπροέδρων του, Σελαχατίν Ντεμιρτάς και Φιγκέν Γιουκσεκντάγκ μαζί με εκατοντάδες άλλα στελέχη του κόμματος, αλλά και η πρόσφατη στημένη δίκη «Κομπάνι», εναντίων 108 πολιτικών μελών του HDP.

Αντιθέτως, ο πρόεδρος Μπάιντεν, καταδίκαζε μεν ρητορικά το αμαρτωλό παρελθόν της Τουρκίας, αλλά παράλληλα επέτρεψε τις βίαιες επιθέσεις που εξαπέλυσε ο Ερντογάν στις θέσεις των ανταρτών στο βόρειο Κουρδιστάν (Ιράκ), στις 24 Απριλίου. Οι λεκτικές καταδίκες της Ουάσινγκτον περιορίστηκαν στα εγκλήματα του περασμένου αιώνα. Κρατώντας την ένοχη σιωπή τους, ούτε οι ΗΠΑ ούτε η ΕΕ τόλμησαν να μιλήσουν για τους βομβαρδισμούς που πραγματοποιούνται αυτή τη στιγμή στις κουρδικές κατοικημένες περιοχές του Ιράκ.

Παράλληλα, διακρίνεται ως ιδιαίτερα ύποπτη η τήρηση χαμηλών τόνων από μεριάς Ερντογάν μετά την αναγνώριση της γενοκτονίας, ο οποίος ως γνωστόν, δεν φημίζεται για την μακροθυμία του.

Όπως όλα δείχνουν, στο πρώτο τους τηλεφώνημα, ο Μπάιντεν προειδοποίησε τον Ερντογάν για την επικείμενη αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων από τις ΗΠΑ, ενώ παράλληλα έδωσε το πράσινο φως στην τουρκική επιχείρηση εισβολής στο νότιο Κουρδιστάν. Είναι μάλιστα μια θλιβερή ιστορική πραγματικότητα, το γεγονός ότι μετά από κάθε συνομιλία του Ερντογάν με τον εκάστοτε Αμερικανό πρόεδρο, η Τουρκία εξαπολύει μία νέα στρατιωτική επίθεση. Κάπως έτσι λοιπόν εξηγείται και η ταπεινή σιγή ιχθύος του Ερντογάν μετά τις δηλώσεις Μπάιντεν. Η νέα εισβολή στις περιοχές των Κούρδων, ήταν το τίμημα της σιωπής του.

Επιστρέφοντας στο μήνυμα του Μπάιντεν και στην φραστική καταδίκη για τις ασυδοσίες του τουρκικού καθεστώτος, το μείζον και πλέον ουσιώδες σημείο για την ανθρωπότητα είναι η ανάγκη να καταβληθεί κάθε προσπάθεια να μην επαναληφθεί η γενοκτονία. Επρόκειτο για μία αναφορά που αφορούσε άμεσα τον κουρδικό λαό και τους λαούς της Μεσοποταμίας. Αποτελούσε μάλιστα μια επανάληψη της δέσμευσης της Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, Νάνσι Πελόσι, η οποία αναφερόμενη στα εγκλήματα της Τουρκίας που στοχοποιούν τους Κούρδους, δήλωσε ότι «δεν θα τα επιτρέψουμε».

Οι δεσμεύσεις και οι λεκτικές καταδίκες έχουν σίγουρα την αξία τους. Ωστόσο η έμπρακτη αντίσταση και η προστασία των λαών και των μειονοτήτων είναι αυτή που σταματά το όπλο του κατακτητή και του γενοκτόνου.

Όπως λοιπόν το HDP μάχεται για τη δικαιοσύνη και την ισότητα στην πολιτική ζωή της Τουρκίας, αντίστοιχα, οι υπερασπιστές της δημοκρατίας, της ισότητας των φύλων και της ειρήνης των λαών είναι οι 12 χιλιάδες μάρτυρες που έδωσαν τη ζωή τους κατά των τζιχαντιστών του ISIS, και όλες εκείνες και εκείνοι οι αγωνιστές που πολεμούν μέχρι τέλους τους πάσης φύσεως εισβολείς και δυνάστες.