Η Επιτροπή των ΗΠΑ για την Θρησκευτική Ελευθερία καταδικάζει την Τουρκία
Η Επιτροπή των ΗΠΑ για την Θρησκευτική Ελευθερία καταδικάζει την Τουρκία
- Date: 13 Νοεμβρίου, 2021
- Categories:Δικαιώματα
- Date: 13 Νοεμβρίου, 2021
- Categories:Δικαιώματα
Η Επιτροπή των ΗΠΑ για την Θρησκευτική Ελευθερία καταδικάζει την Τουρκία
Η πρόεδρος της Επιτροπής των ΗΠΑ για την Θρησκευτική Ελευθερία (USCIRF), Ναντίν Μαένζα, είπε ότι οι κινήσεις της Τουρκίας και της λεγόμενης «συριακής αντιπολίτευσης» στις κατεχόμενες από την Τουρκία περιοχές της Συρίας, είναι «πέρα από ανησυχητικές» όσον αφορά τη θρησκευτική ελευθερία, σε αντίθεση με τις περιοχές που διοικούνται από την AANES, η οποία επιτρέπει σε μουσουλμάνους, χριστιανούς, Γεζίντι, και άλλους να ασκούν ανοιχτά και να εκφράζουν τη θρησκευτική τους ταυτότητα.
Η Ναντίν Μαένζα, Πρόεδρος της Αμερικανικής Επιτροπής για τη Διεθνή Θρησκευτική Ελευθερία (USCIRF), έγραψε ένα άρθρο με τίτλο «Η νίκη στη Συρία απαιτεί να μάθουμε από το Αφγανιστάν», περιγράφοντας την τρέχουσα κατάσταση στη Συρία με βάση τις κινήσεις της Αυτόνομης Διοίκησης της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (AANES), αλλά και της Τουρκίας στο βόρειο τμήμα της Συρίας.
Αναφερόμενη στην αυτοαποκαλούμενη «Συριακή Αντιπολίτευση», η Μαένζα περιέγραψε τον αγώνα της να αντικαταστήσει την κυβέρνηση Άσαντ ως μια «αποτυχημένη» προσπάθεια, ενώ σημείωσε επίσης ότι η παρουσία της στις «τουρκικές κατεχόμενες περιοχές», ήταν «πέρα από ανησυχητική».
«Ο υποστηριζόμενος από την Τουρκία Συνασπισμός της Συριακής Αντιπολίτευσης απλά δεν έχει απαντήσεις όσον αφορά τις φρικτές συνθήκες στις περιοχές που κυβερνά στη Συρία -όπως το Αφρίν, το Τελ Αμπιάντ και τη Σερεκανίγια», έγραψε.
«Αυτές οι περιοχές είναι η καλύτερη ένδειξη για το πώς θα ήταν ολόκληρη η Συρία υπό την εξουσία τους, και αυτό είναι πέρα για πέρα ανησυχητικό. Στην πραγματικότητα, λόγω αυτών των συνθηκών, η USCIRF συνέστησε στις Ηνωμένες Πολιτείες να πιέσουν την Τουρκία να παρουσιάσει ένα χρονοδιάγραμμα για να αποχωρήσει από τη βορειοανατολική Συρία».
Συνέχισε τις παρατηρήσεις της για το Αφρίν, μία πόλη που κατοικείται στην πλειοψηφία από Κούρδους, η οποία «καταλήφθηκε» από τις τουρκικές δυνάμεις τον Μάρτιο του 2018.
«Πριν από την τουρκική κατοχή, το Αφρίν θεωρείτο «το κόσμημα της Συρίας, ανέγγιχτο από τον εμφύλιο πόλεμο».
«Τώρα, τα εγκλήματα πολέμου είναι τόσο σοβαρά που ακόμη και ένα μέλος του Συνασπισμού της Συριακής Αντιπολίτευσης –το Κουρδικό Εθνικό Συμβούλιο (KNC)– κατηγορεί δημόσια τη συριακή αντιπολίτευση ότι δεν σταμάτησε τα εγκλήματα πολέμου που περιλαμβάνουν «απαγωγές, βασανιστήρια, δολοφονίες, έως και δημογραφική αλλαγή στα κουρδικά χωριά.» Η δήλωσή τους, της 19ης Οκτωβρίου δείχνει επίσης ότι οι περισσότερες κουρδικές οικογένειες δεν μπορούν ακόμη να επιστρέψουν στα σπίτια τους και εκείνες που επιστρέφουν, αντιμετωπίζουν συχνά συλλήψεις, ανάκριση και περαιτέρω εκτοπισμό.
«Έχω μιλήσει προσωπικά με Χριστιανούς στις περιοχές που καταλαμβάνει η συριακή αντιπολίτευση που έχουν συλληφθεί για αποστασία και βασανίστηκαν, τις ακριβώς αντίθετες συνθήκες που βίωναν πριν από την εισβολή, ενώ διοικούνταν από την AANES».
Η Μαένζα ανέφερε, αντίθετα, την κατάσταση στις περιοχές που διοικούνται από την AANES:
«Ακόμη και πριν διοριστώ στην USCIRF, η επιτροπή είχε αναφέρει εδώ και καιρό τις εξαιρετικές συνθήκες θρησκευτικής ελευθερίας στη βορειοανατολική Συρία. Δεν είναι πλέον απλώς ένα κουρδικό σχέδιο. Η τοπική κυβέρνηση αυτοχαρακτηρίζεται ως πολυεθνική και πολυθρησκευτική με τρεις επίσημες γλώσσες: αραβικά, κουρδικά και συριακά.
«Η Ετήσια Έκθεση της USCIRF για το 2021 αναφέρει ότι η AANES «συνέχισε να επιτρέπει στους Μουσουλμάνους, Χριστιανούς, Γεζίντι και άλλους να ασκούν ανοιχτά, να εκφράζουν, ακόμη και να αλλάζουν τη θρησκευτική τους ταυτότητα – ενώ αντιμετωπίζουν σημαντικό κίνδυνο λόγω απειλών από την Τουρκία, τις τουρκικές συμμαχικές πολιτοφυλακές , δυνάμεις του καθεστώτος και υπολείμματα του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της Συρίας (ISIS)».
Εξέφρασε την άποψή της για λύση με μια τελική παρατήρηση: «Στο τέλος της ημέρας, αυτές οι φαινομενικά δυσεπίλυτες συγκρούσεις δεν μπορούν να επιλυθούν μόνο με στρατιωτική δύναμη, ή ακόμα και με τη διπλωματία στη Γενεύη, αλλά μόνο με την οικοδόμηση μιας διακυβέρνησης που διαθέτει τη νομιμότητα των ανθρώπων».
Αφήστε ένα σχόλιο