Η αναγκαστική εκτόπιση του κουρδικού πληθυσμού στην Τουρκία ήταν μια βαθιά τραυματική διαδικασία. Εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν από τα χωριά τους τη δεκαετία του 1990.

Τρία εκατομμύρια Κούρδοι εκτοπίστηκαν βίαια, ειδικά στις κουρδικές επαρχίες, μεταξύ 1990 και 1995, ενώ 300 χιλιάδες εγκαταστάθηκαν στην περιοχή Çukurova, σύμφωνα με μία έκθεση του 2011, του Κέντρου και Ινστιτούτου Ερευνών Μετανάστευσης και Προσφύγων της Çukurova.

Αν προστεθούν σε αυτά τα στοιχεία και η δεύτερη γενιά των οικογενειών που εξαναγκάστηκαν στην προσφυγιά, εκτιμάται ότι πάνω από 1 εκατομμύριο Κούρδοι πρόσφυγες ζουν σήμερα στην περιοχή.

Ο Selahattin Güvenç, συμπρόεδρος της περιοχής Çukurova Göç-Der, εξήγησε τη νομική βάση αυτής της αναγκαστικής μετανάστευσης των Κούρδων, η οποία βασίστηκε στο «Σχέδιο Μεταρρύθμισης για την Ανατολή» (Şark Islahat Planı), του οποίου βασικοί πυλώνες ήταν η αφομοίωση, οι μαζικές απελάσεις και μαζικές δολοφονίες.

«Σε αυτή τη νομική βάση, η καταναγκαστική μετανάστευση των Κούρδων συνεχίζεται συστηματικά μέχρι και σήμερα», είπε.

«Η πολιτική καταναγκαστικής μετανάστευσης είναι ένα πρόβλημα που συνδέεται με το Κουρδικό ζήτημα και η λύση του εξαρτάται από τη λύση του Κουρδικού. Το κράτος δεν θέλει να λύσει το Κουρδικό ζήτημα. Τα κουρδικά αιτήματα για ταυτότητα και πολιτιστικά δικαιώματα, συνεχίζουν να καταστέλλονται βίαια. Αυτό το πρόβλημα θα συνεχιστεί αν δεν επιλυθεί με ειρηνικές μεθόδους», δήλωσε.

Ο Güvenç πρόσθεσε: «Δεκάδες χιλιάδες Κούρδοι που μετανάστευσαν στη Δύση κατά τα πρώτα χρόνια της Δημοκρατίας είναι ένα παράδειγμα αυτής της συστηματικής πολιτικής εξαναγκασμού. Με τον νόμο έκτακτης ανάγκης (OHAL) τη δεκαετία του 1990, περισσότερες από 4 χιλιάδες κουρδοκατοικημένες περιοχές ερήμωσαν, κάτι που αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα αυτών των μεταναστεύσεων».

Τόνισε δε, ότι οι Κούρδοι υπέστησαν και «διακρίσεις» στις τουρκικές δυτικές πόλεις στις οποίες εκτοπίστηκαν με βίαιο τρόπο από το κράτος.

«Παρόμοια με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι Σύριοι πρόσφυγες, οι Κούρδοι εκτέθηκαν σε διακρίσεις, βία και εγκλήματα μίσους στις δυτικές πόλεις στις οποίες μετανάστευσαν. Οι μεταναστεύσεις δεν προκαλούν μόνο αστικά προβλήματα, αλλά και μια μεγάλη κοινωνική καταστροφή για τους Κούρδους όσον αφορά τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους», εξήγησε.

Ο Güvenç υπενθύμισε τη λεγόμενη «ειρηνευτική διαδικασία» στην Τουρκία μεταξύ των ετών 2013 και 2015 και τη θετική επίδραση αυτής στις ελπίδες εκατομμυρίων Κούρδων να επιστρέψουν. «Πολλές οικογένειες επέστρεψαν στη γη τους κατά τη διάρκεια της ειρηνευτικής διαδικασίας. Εάν αυτή η διαδικασία είχε συνεχιστεί, η επιστροφή θα ήταν ευκολότερη. Επί του παρόντος, οι κουρδικές περιοχές στην Τουρκία είναι κατά βάση ερημωμένες», είπε.

Οι μελέτες δείχνουν επίσης ότι σχεδόν ένας στους δύο Κούρδους επιθυμεί να επιστρέψει στην πατρίδα του. Σύμφωνα με την έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Bilgi το 2011, το ποσοστό των Κούρδων πολιτών που θέλουν να επιστρέψουν τις πατρίδες τους είναι 40 τοις εκατό.