Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις (TSK) πραγματοποίησαν στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της περιοχής Γκάρε με ασαφείς στόχους. Αναλύθηκε ότι οι στόχοι φαινομενικά περιελάμβαναν τη σύλληψη ενός ηγέτη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), τη δημιουργία μόνιμης στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή και τη διάσωση αιχμαλώτων που περιελάμβαναν στρατιώτες και αστυνομικούς, οι οποίοι κρατήθηκαν με ασφάλεια για χρόνια σε μια σπηλιά από το PKK.

Εμπειρογνώμονες, συμπεριλαμβανομένων συνταξιούχων αξιωματούχων, συμφωνούν ότι αυτοί ήταν αντικρουόμενοι στόχοι και ότι η επιχείρηση ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία.

Ο Ερντογάν ανέφερε ότι έλαβε ένα σημάδι και ότι είχε μεγάλες προσδοκίες, όπως τη στιγμή που βρέθηκε φυσικό αέριο στη Μαύρη Θάλασσα. Αυτό το θέμα ξεχάστηκε γρήγορα με τη βοήθεια των κυβερνητικών μέσων ενημέρωσης. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ πραγματοποίησε βιαστικά συνέντευξη τύπου νωρίς το πρωί και δήλωσε ότι η επιχείρηση ολοκληρώθηκε με επιτυχία και ότι το ΡΚΚ σκότωσε τους 13 Τούρκους πολίτες που κρατούσε. (Ακόμη και οι εθνικότητες των αιχμαλώτων δεν ήταν αληθείς, καθώς ένας από τους δολοφονηθέντες αιχμαλώτους ήταν πολίτης του Ιρακινού Κουρδιστάν).

Ακόμα και τα τουρκικά κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία συνήθως υποστηρίζουν τις πολιτικές του συνασπισμού του κόμματος του AKP-Εθνικιστικού Κινήματος (MHP) αναμφισβήτητα όσον αφορά τους Κούρδους, τους Έλληνες, τους Αρμένιους ή ακόμα και τους Αμερικανούς, έχουν υποψιαστεί για αυτό και έχουν αρχίσει να κάνουν ερωτήσεις.

Η αμερικανική κυβέρνηση, η οποία ελέγχει την αεροπορική κυριαρχία στην περιοχή και έχει ισχυρή οργάνωση στο Ιρακινό Κουρδιστάν, επίσης αρχικά δεν πίστευε ούτε υποστήριξε τη δήλωση του Ακάρ.

Ωστόσο, δεν είδαμε τέτοιου είδους αμφιβολίες και ερωτήσεις να εκφράζονται από δημοκρατικά τμήματα της τουρκικής κοινής γνώμης στα μέσα ενημέρωσης της χώρας. Αντιθέτως, είδαμε μόνο δηλώσεις να εγκρίνουν και να επιβεβαιώνουν την εκδοχή του καθεστώτος, μίλησαν για το πως «ήταν σαφές» ότι το PKK «δολοφόνησε τους αιχμαλώτους», και ότι το PKK ήταν υπεύθυνο για αυτούς τους θανάτους.

Τα πτώματα στρατιωτών και μελών της αστυνομίας επέστρεψαν στην Τουρκία. Ακόμη και δημοσιογράφοι υπέρ του καθεστώτος, ανέφεραν ότι δεν επιτρέπεται η εμφάνιση των σωμάτων των νεκρών στις οικογένειές τους και ότι επιτρέπεται στις οικογένειες να βλέπουν μόνο τα πρόσωπά τους.

Και το πιο σημαντικό ήταν το γεγονός ότι δεν δημοσιεύθηκε ούτε ανακοινώθηκε η έκθεση αυτοψίας.

Μόνο μία κρατική εφημερίδα, η Sabah προέβει σε μία αρκετά γενική και αφηρημένη αναφορά με το τίτλο: «Η πρώτη επίγεια επιχείρηση στον Γκάρε. Έκθεση αυτοψίας: Πυροβολήθηκαν από όπλο με ισχυρή δύναμη».

Μπορεί να ονομαστεί καλύτερα ως η «Έκθεση Χουλουσί Ακάρ», και όχι έκθεση αυτοψίας, επειδή φαίνεται ότι δεν υπάρχει επίσημη αναφορά αυτοψίας. Δεν υπάρχουν επίσης πληροφορίες σχετικά με το ποιος γιατρός έδωσε αναφορά σε ποιο νοσοκομείο, πότε και υπό ποιες συνθήκες έγινε η οποιαδήποτε αυτοψία.

Δεν πρόκειται για «έκθεση αυτοψίας». Μοιάζει περισσότερο με ένα έγγραφο προπαγάνδας.

Υποστηρίζοντας μόνο τη δική της εκδοχή σχετικά με τους θανάτους, η Άγκυρα έχει σιωπήσει για τους ισχυρισμούς από το Κανδήλι, συμπεριλαμβανομένης της δήλωσης ότι «Χρησιμοποιήθηκαν χημικά όπλα, αφήστε τους διεθνείς οργανισμούς να έρθουν και να κάνουν ανεξάρτητη έρευνα». Η Άγκυρα διαμαρτύρεται για το ότι δεν έχουν λάβει την υποστήριξη που περίμεναν από τα Ηνωμένα Έθνη, την Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Φυσικά δεν μπορούν, επειδή έχουν μόνο αμφισβητούμενες δηλώσεις, τις οποίες απλώς επαναλαμβάνουν πεισματικά.

Ο Ακάρ ήταν τόσο ανήσυχος που σε αντίθεση με το εθιμοτυπικό, κάλεσε τον Αμερικανό Πρέσβη αυτοπροσώπως με την προσδοκία να ακούσει απλώς τη δήλωση, «Το PKK είναι υπεύθυνο για τους θανάτους». Ωστόσο, ο συνάδελφός του στην Ουάσινγκτον, Lloyd Austin, παρέμεινε σιωπηλός.

Εάν αποδεχτείτε τον επίσημο λόγο του κράτους για τον Γκάρε, τότε θα πρέπει να αποδεχτείτε και τις καθεστωτικές δικαιολογίες για τους ανθρώπους που κάηκαν στο Cizre, για τον Kemal Kurkut που σκοτώθηκε στη μέση του Diyarbakır (Amed) και για τους χωρικούς που ρίχτηκαν από στρατιωτικό ελικόπτερο. Και για τους ισχυρισμούς ότι το μέλος του HDP Dilan Dirayet Demir πήγε στο Γκάρε.

Το καθεστώς σας λέει «Το PKK σκότωσε αυτούς τους ανθρώπους πυροβολώντας τους στο κεφάλι», δίχως αυτοψία ή αποδείξεις. Γιατί πιστεύετε τυφλά εκείνους τους ανθρώπους που κάποτε σας έλεγαν ότι ο 15χρονος Berkin Elvan ήταν ένοπλος τρομοκράτης;

Πράγματι, η περίοδος ένοπλων αγώνων έπρεπε να είχε τελειώσει και ναι, η Τουρκία μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματά της, ιδίως το κουρδικό, μέσω της ειρήνης και της δημοκρατίας. Ωστόσο, αυτό δεν είναι δυνατό λέγοντας ότι το PKK πρέπει να «παραδώσει τα όπλα».

Το να αφήσει τα όπλα χωρίς πολιτικά οφέλη σημαίνει παράδοση, για ένα κίνημα που οργανώνεται σε τρεις χώρες και για έναν λαό που πέρασε όλη τη ζωή του σε αυτόν τον αγώνα.

Μια ρεαλιστική πολιτική λύση είναι δυνατή μόνο μέσω μιας ρεαλιστικής ανάλυσης. Το Κουρδικό Πολιτικό Κίνημα είναι ένα κίνημα που έχει διεξάγει ένοπλη πάλη και έχει αποκτήσει σημαντική δύναμη σε τουλάχιστον τρεις χώρες. Είτε μας αρέσει ή όχι, αυτό δεν αλλάζει τα γεγονότα.

Εάν επιθυμείτε να διασφαλίσετε την ειρήνη, την ηρεμία και τη δημοκρατία, θα πρέπει να λάβετε υπόψη αυτό το γεγονός και να ενεργήσετε ανάλογα.

Εάν θεωρείτε ότι οι ψήφοι του HDP είναι το ίδιο με το PKK, τότε κάνετε ιστορικό λάθος.

Επειδή κανείς δεν πρέπει να λέει τη λέξη «τρομοκράτης» για μια ένοπλη οργάνωση που υποστηρίζεται από εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο, και που είναι επίσης και ένα λαϊκό κίνημα.

Η λύση είναι δυνατή μόνο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και μια λύση δεν είναι δυνατή με πόλωση, αλλά μόνο με την από κοινού δράση.