Το Παράρτημα Άγκυρας της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (İHD), διοργάνωσε πάνελ με τίτλο «Ο αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι πιέσεις και οι νέες αναζητήσεις» κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Εβδομάδας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η Συμπρόεδρος του IHD Ερέν Κεσκίν, ο δημοσιογράφος Αλί Ντουράν Τοπούζ  και ο δημοσιογράφος Γκιοκτσέρ Ταχιντσιόγλου μοιράστηκαν τις απόψεις τους κατά τη διάρκεια της συζήτησης με άλλους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η Ερέν Κεσκίν ήταν η πρώτη που μίλησε. Επισημαίνοντας ότι τέσσερις κρατούμενοι πέθαναν μόνο κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Τουρκία, η Κεσκίν είπε: «Τόσο η απομόνωση όσο και οι ιατροδικαστικές εκθέσεις προκάλεσαν αυτούς τους θανάτους. 1.605 άρρωστοι κρατούμενοι ζουν εγκαταλειμμένοι στη μοίρα τους λόγω των ιατροδικαστικών εκθέσεων».

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, οι αγνώστων στοιχείων δολοφονίες και οι θάνατοι από βασανιστήρια στις φυλακές ήταν μια κοινή πολιτική του κράτους ενάντια στους Κούρδους που αντιστάθηκαν στην τουρκική κρατική καταπίεση. Μερικές από τις δίκες εκείνης της περιόδου είναι ακόμη σε εξέλιξη. Η Κεσκίν, ως μάρτυρας της περιόδου και επίσης ως μία από τις δικηγόρους αυτών των δικών, συνέκρινε εκείνες τις μέρες με τις σημερινές:

«Δεν μπορούν να διαπράξουν τόσες πολλές δολοφονίες τόσο εύκολα όσο έκαναν τη δεκαετία του '90, όχι επειδή το κράτος έχει αλλάξει. Ο ίδιος τρόπος σκέψης συνεχίζεται, αλλά υπάρχει πλέον ο αντίκτυπος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Η Κεσκίν προσθέτει:

«Η δεκαετία του 1990 δεν έχει τελειώσει και συνεχίζεται ακόμα. Κανένας δολοφόνος ή βασανιστής δεν δικάζεται ούτε τιμωρείται. Ως εκ τούτου, δεν έχει συμβεί καμία αλλαγή».

Η δικηγόρος Κεσκίν τόνισε επίσης τον πρόσφατο ύποπτο θάνατο της Κούρδισσας πολιτικής κρατούμενου Γκαριμπέ Γκεζέρ στη φυλακή Καντίρα στη δυτική επαρχία Κοτσαελί της Τουρκίας, στις 9 Δεκεμβρίου. Η Γκαριμπέ έγραφε από τη φυλακή ότι τη βίασαν και την βασάνισαν οι δεσμοφύλακες και ζήτησε υποστήριξη.

«Η Γκαριμπέ Γκεζέρ και η οικογένειά της έχουν μια πολύ τραγική ιστορία. Ένα από τα αδέρφια της δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων για το Κομπάνι. Ο άλλος αδερφός της πυροβολήθηκε στο δρόμο καθώς αναζητούσε τον αδελφό τους και παραμένει παράλυτος. Ο άλλος αδερφός της και η Γκαριμπέ συλλαμβάνονται επίσης. Η Γκαριμπέ προσπάθησε να ακουστεί γράφοντας επιστολές σχετικά με την άσχημη κατάστασή της, την πίεση και την απομόνωση στην οποία είχε εκτεθεί στη φυλακή, αλλά οι κρατικές αρχές δεν απάντησαν στα σχετικά ερωτήματα των βουλευτών για αυτήν».

Η Κεσκίν αναφέρθηκε στις επιστολές που έγραψε η Γκαριμπέ Γκεζέρ στους δικηγόρους από τη φυλακή και συγκεκριμένα για μια προηγούμενη απόπειρα αυτοκτονίας.

«Έγραψε και σε εμάς ένα γράμμα. Δεν πίστευαν ότι το κράτος θα τους βοηθούσε. Σε ένα από αυτά τα γράμματα η Γκαριμπέ έγραψε: «ρώτησαν την οικογένειά μου αν είχα ψυχολογικά προβλήματα - όχι, το έκανα συνειδητά γιατί τα δικαιώματά μου θα προστατευτούν μόνο αφού πεθάνω».

Η Ερέν Κεσκίν μίλησε επίσης για τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων στις φυλακές της Τουρκίας, υπογραμμίζοντας την αναξιοπιστία των ιατροδικαστικών εκθέσεων.

«Μόνο οι ιατροδικαστικές εκθέσεις γίνονται δεκτές ως αποδεικτικά στοιχεία. Ωστόσο, η Ιατροδικαστική υπηρεσία είναι κρατικός θεσμός, επίσημος εμπειρογνώμονας, απόλυτα εξαρτημένος από την πολιτική βούληση. Για αυτόν τον λόγο, τα βασανιστήρια αποτελούν πλέον κρατική πολιτική. Δυστυχώς, υπάρχουν πολλοί κρατούμενοι με ανίατη ασθένεια. Η Ιατροδικαστική υπηρεσία παρουσιάζει αναφορές ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να μείνουν στη φυλακή. Υπάρχουν 1.605 άρρωστοι κρατούμενοι και εγκαταλείπονται στην τύχη τους από τις εκθέσεις της Ιατροδικαστικής. Δυστυχώς, οι θάνατοι στις φυλακές αυξάνονται εξαιτίας αυτών των εκθέσεων. Μόνο κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τέσσερις άρρωστοι κρατούμενοι έχασαν τη ζωή τους».