Αν και έχουν περάσει πέντε χρόνια από την υπόσχεση της κυβέρνησης να μετατρέψει την περιοχή Sur του Ντιγιαρμπακίρ σε «νέο Τολέδο», η μισή περιοχή εξακολουθεί να παραμένει κλειστή για τους πρώην κατοίκους της.

Κάτοικοι που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους λόγω των καθεστωτικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στα τέλη του 2015 και στις αρχές του 2016, είτε εξωθήθηκαν να εγκατασταθούν σε λυόμενες κατασκευές έξω από την πόλη του Ντιγιαρμπακίρ, είτε αναγκάστηκαν  να πληρώσουν «εξωφρενικές» τιμές για να αγοράσουν σπίτια τύπου βίλας, τα οποία έχτισε ληστρικά το τουρκικό κράτος, στα ερείπια των κατεδαφισμένων σπιτιών τους.

Οι πολιτικές αστικής μεταρρύθμισης της τουρκικής κυβέρνησης έχουν καταστρέψει εντελώς το ιστορικό τοπίο της περιοχής Sur, στην νοτιοανατολική επαρχία Ντιγιαρμπακίρ της Τουρκίας.

Στα τέλη του 2015 και στις αρχές του 2016, στην περιοχή πραγματοποιήθηκαν έντονες εχθροπραξίες μεταξύ του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (PKK) και του τουρκικού στρατού, ο οποίος εκτόπισε 5.440 οικογένειες, δηλαδή περίπου 30.000 άτομα. Όταν τελείωσε η μάχη, μπήκαν οι μπουλντόζες του κράτους στην περιοχή και ισοπέδωσαν ό,τι είχε απομείνει.

Ο τότε πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου υποσχέθηκε να ανοικοδομήσει τις περιοχές που υπέστησαν ζημιές και δεσμεύτηκε να μετατρέψει τη Sur σε ένα «νέο Τολέδο», μια αναφορά στην ισπανική πόλη που ήταν κάποτε κέντρο μάθησης και συνύπαρξης μεταξύ τριών θρησκειών, του Χριστιανισμού, του Ισλάμ και του Ιουδαϊσμού.

Ωστόσο, παρόλο που έχουν περάσει πέντε χρόνια, ο αριθμός των κτιρίων που έχουν ξαναχτιστεί από την κυβέρνηση μπορεί να φιλοξενήσει μόλις το 10% των εκτοπισμένων κατοίκων.

Σήμερα, οι κάτοικοι του Sur απαγορεύεται να επιστρέψουν σε έξι γειτονιές της περιοχής, καθώς εξακολουθούν να τελούν υπό καθεστώς απαγόρευσης κυκλοφορίας. Οι ντόπιοι εξηγούν ότι το σχέδιο αστικοποίησης της κυβέρνησης απέκλεισε τους φτωχούς κατοίκους, υπέρ των πλούσιων αγοραστών.

Αφού η κυβέρνηση θέσπισε τον νόμο περί απαλλοτρίωσης έξι γειτονιών του Σουρ, προσέφερε μία από τις ακόλουθες επιλογές στους κατοίκους. Είτε θα λάμβαναν ένα χρηματικό ποσό για τα ιστορικά τους κτίρια (που συχνά ήταν χαμηλότερο από την τιμή της αγοράς), είτε οι οικογένειές τους θα εγκαθίσταντο σε πολυκατοικίες που χτίστηκαν από την κυβέρνηση στα περίχωρα του Ντιγιαρμπακίρ. Μια τρίτη επιλογή αποσκοπούσε στο να αποκομίσει κέρδη η κυβέρνηση, πουλώντας πανάακριβα σπίτια τύπου βίλας, τα οποία χτίστηκαν στη θέση των κατεδαφισμένων σπιτιών, οι τιμές των οποίων κυμαίνονται από 400.000 έως 1 εκατομμύριο λίρες.

Ο 45χρονος Nihat Yiğit, ένας από τους κατοίκους του Sur εξήγησε πως αυτές οι εν λόγω πολυτελείς κατοικίες έχουν κατασκευαστεί από πολύ φθηνό υλικό, παρόλο που πωλούνται σε «υπερβολικές τιμές». «Αυτά τα σπίτια δεν θα κράτησαν περισσότερο από δύο χρόνια. Το υλικό που έχει χρησιμοποιηθεί είναι τόσο κακό που θα καταρρεύσουν από μόνα τους».

Το Επιμελητήριο Αρχιτεκτόνων του Ντιγιαρμπακίρ δήλωσε ότι η ανάπλαση του Sur δεν σέβεται το αρχικό ύφος της περιοχής και πως οι εργολάβοι έχουν χρησιμοποιήσει υλικά τα οποία δεν προσβάλλουν την ιστορικότητα των κτιρίων.

Ο Ferit Kahraman, συμπρόεδρος του Επιμελητηρίου, δήλωσε ότι ούτε ένας ντόπιος κάτοικος δεν έλαβε κάποια από τις νεόκτιστες κατοικίες. «Εκείνοι που λένε με υπερηφάνεια για τον εαυτό τους πως έχουν χτίσει τα καλύτερα αεροδρόμια του κόσμου, πως ολοκλήρωσαν γέφυρες σε χρόνο ρεκόρ, κτλ., δεν κατάφεραν σε πέντε χρόνια να παραδώσουν έστω μία κατοικία στους κατοίκους του Sur που νόμιμα τις δικαιούνται».