Το τουρκικό Συνταγματικό Δικαστήριο κατέληξε σε απόφαση σχετικά με τον αντίκτυπο των «μυστικών μαρτύρων» σε δικαστικές υποθέσεις, όπως ανέφερε η Deutsche Welle Τουρκίας.

Οι «μυστικοί μάρτυρες» των οποίων οι ταυτότητες δεν αποκαλύπτονται από τις δικαστικές αρχές, υποτίθεται για λόγους ασφαλείας, έχουν γίνει βασικός στόχος των κατηγοριών και των καταδίκων σε όλες σχεδόν τις πολιτικές δίκες στην Τουρκία και φέρεται να χρησιμοποιούνται όχι για την αποκάλυψη της αλήθειας αλλά ως μέσο κατασκευής αποδεικτικών στοιχείων για την επιβολή τιμωρίας.

Πρόσφατα, το Πρώτο Τμήμα του Συνταγματικού Δικαστηρίου αποφάσισε ότι τα δικαιώματα ενός μηνυτή παραβιάστηκαν στην περίπτωση της σύλληψής του το 2020 λόγω κατάθεσης μυστικού μάρτυρα. Το ίδιο Τμήμα αποφάσισε επίσης ότι η εντολή σύλληψης θα μπορούσε να εκδοθεί αποκλειστικά εάν υπήρχε δήλωση μυστικού μάρτυρα και εάν η κατάθεση περιλαμβάνει «βάσιμα γεγονότα».

Η απόφαση ανέφερε ότι στην περίπτωση του Ριζά Μπαρούτ, ο οποίος είχε συλληφθεί το 2020 καθώς υπηρετούσε ως εκλεγμένο μέλος του δημοτικού συμβουλίου στην περιφέρεια Eğil (Gêl) της Τουρκίας, στην οποία διαμένουν Κούρδοι κατά πλειοψηφία, η δήλωση μυστικών μαρτύρων ήταν αβάσιμη, δεν περιλάμβανε συγκεκριμένες πληροφορίες για οποιαδήποτε ενέργεια, τόπο, ημερομηνία και άτομα, και έτσι δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή από το δικαστικό σώμα. Η απόφαση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η σύλληψη του Μπαρούτ με βάση την εν λόγω κατάθεση του μυστικού μάρτυρα ήταν επομένως παράνομη.

Ωστόσο, η απόφαση συνέχισε υποστηρίζοντας ότι μια κατάθεση μυστικού μάρτυρα θα μπορούσε να αξιολογηθεί ως ισχυρός δείκτης σχετικά με τους νομικούς λόγους για σύλληψη κάποιου, σε περιπτώσεις στις οποίες η εγκυρότητα της δήλωσης μπορούσε να ελεγχθεί από το δικαστικό σώμα «και από τον ύποπτο ή κατηγορούμενο».

Η απόφαση προσέθεσε ότι η δήλωση θα πρέπει, κατά συνέπεια, να περιλαμβάνει «συγκεκριμένες πληροφορίες για ενέργειες, τόπους, ημερομηνίες και άτομα», ώστε να μπορεί να εξεταστεί καταλλήλως.