Ντυμένες με χακί παραλλαγές, στρατιωτικές ζώνες και τυφέκια, είναι τα σύμβολα του απαράμιλλου θάρρους, οι κατακτητές της τρομοκρατίας, της μισαλλοδοξίας και του φανατισμού, τα πρότυπα για τα δικαιώματα της γυναίκας και της ισότητας.

Είναι οι Αμαζόνες των Κούρδων.

Η θέση της γυναίκας στην κοινωνία των Κούρδων είναι ίσως μοναδική σε ολόκληρο τον πλανήτη. Συμβολίζει μάλιστα τον αγώνα των Κούρδων για ελευθερία και πολιτικά δικαιώματα. Καθώς ο κουρδικός λαός πολεμάει διαχρονικά τους τύραννους και τους κατακτητές, οι Κούρδισες διεξάγουν τον δικό τους αγώνα κατά της ανισότητας και της καταπίεσης. Γι’ αυτόν τον λόγο κατόρθωσαν εδώ και πολλά χρόνια να απολαμβάνουν ευρεία και ουσιαστική πολιτική ισότητα, με ίσα δικαιώματα και συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων, σε βαθμό πρωτοποριακό για ολόκληρο τον κόσμο.

Για παράδειγμα, στην πολιτική ηγεσία και τα αξιώματα του κουρδικού λαού, συμμετέχει αριθμός γυναικών κατά πολύ μεγαλύτερος από τις χώρες της Δύσης. Συγκεκριμένα, η τοπική Κουρδική διοίκηση αποτελείται κατά 30% από γυναίκες, ενώ η συμμετοχή σε θέσεις πολιτικής ηγεσίας στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις Η.Π.Α., ανέρχεται στο 22% και το 19% αντίστοιχα.

Έπειτα, οι κούρδισες είναι πρώτες στον κόσμο σε γυναίκες μαχήτριες. Το 40% των Κουρδικών στρατιωτικών δυνάμεων αποτελούνται από γυναίκες, ενώ ακολουθούν οι Ισραηλινοί, με το 33% των ενόπλων δυνάμεων της χώρας να είναι γένος θηλυκού. Για την κουρδική κοινωνία, η συμμετοχή των γυναικών στο στρατό αποτελεί φυσικό στοιχείο της ταυτότητας τους. Τμήμα των Κουρδικών ενόπλων δυνάμεων αποτελούν και οι Γυναικείες Μονάδες Προστασίας (YPJ). Με φιλοσοφία ισότητας και ενίσχυσης των γυναικών και με μαθήματα πειθαρχίας, ψυχολογίας και αυτοάμυνας, το YPJ ελκύει πολλές νεαρές Κούρδισες.

Οι Γυναικείες Μονάδες Προστασίας είναι ένοπλες στρατιωτικές ομάδες οι οποίες πολεμούν για τα δικαιώματα και την ασφάλεια του Κουρδικού λαού. Είναι αμυντικές μονάδες προστασίας των πολιτών στις πατρογονικές τους εστίες.

Το σημαντικό όμως είναι πως αποτελούνται αποκλειστικά από γυναίκες – μαχήτριες, οι οποίες πολεμούν τζιχαντιστές Άραβες και Τούρκους, τρομοκράτες και ιμπεριαλιστές, οι οποίοι έχουν εισβάλει παρανόμως στη Συρία και το Ιράκ και επιδίδονται σε σφαγές και εγκλήματα.

Ιδεολογικό μέλημα των μαχητριών του YPJ είναι η προστασία του περιβάλλοντος, ζητήματα ισότητας (εθνοτικής και θρησκευτικής), και η αντιμετώπιση επιθέσεων κατά των γυναικών, των παιδιών και των αδυνάτων. Η αυτοδιάθεση των γυναικών και η απόρριψη κάθε μορφής καταπίεσης – εθνικής, σεξουαλικής, φυσικής, πολιτιστικής – επί της ουσίας μετουσιώθηκε σε αυτοκυριαρχία και χειραφέτησή

τους, η οποία τους οδήγησε να πάρουν τα όπλα για να προστατέψουν οι ίδιες τις ζωές τους. Υπήρξε μάλιστα ένα βήμα από τη βάση, το οποίο γεννήθηκε οργανικά από την ίδια την κουρδική κοινωνία. Σήμερα, το YPJ έχει καταφέρει να μεταφέρει τη γυναίκα σε θέση ισχύος, ενδυναμώνοντάς την στην κοινωνία και τη χώρα.

Λίγο μετά την απελευθέρωση της Ράκα στη Συρία, μία μαχήτρια του YPJ, η Shanda Afreen εξηγούσε τους λόγους για τους οποίους πολεμάει η στρατιωτική της οργάνωση: «Ο ηγέτης μας, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, έχει επικεντρωθεί στις ελευθερίες των γυναικών, και γι’ αυτό εμείς παλεύουμε να ελευθερώσουμε τις γυναίκες, απελευθερώνοντας διανοητικά τους ανθρώπους».

Η Helin, μία 24χρονη βετεράνος, λέει πως «όταν αντιμετωπίζεις τον αντίπαλο, δεν έχει σημασία αν είσαι άντρας ή γυναίκα. Υπάρχουν δυσκολίες αλλά απλά τις προσπερνάμε. Μοναδικός σκοπός μας, η νίκη επί του αντιπάλου».

Στο ίδιο πνεύμα, η Meetan εξηγεί πως «πολεμάμε τον ISIS αλλά πολεμάμε και τις ανισότητες στην κοινωνία. Ο στρατός μας συμβολίζει τη γυναικεία απελευθέρωση. Με τη συμμετοχή μας στο στράτευμα και με τις μάχες στην πρώτη γραμμή του πολέμου, δηλώνουμε ότι είμαστε ίσες με τους άντρες. Φέρουμε βαρύ οπλισμό και οδηγούμε άρματα – έτσι σπάμε τα αρχαία στερεότυπα».

Διοικητικά, εντάσσονται μαζί με τις Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) στις δυνάμεις ασφαλείας των Κούρδων, ωστόσο διατηρούν το αυτοκέφαλο της οργάνωσής τους, με αποφάσεις που λαμβάνονται σε τοπικό επίπεδο στρατιωτικών συμβουλίων. Ταυτόχρονα, μπορούν να διεξάγουν και ανεξάρτητες στρατιωτικές επιχειρήσεις. Μία μαχήτρια της οργάνωσης στο Αφρίν, η Χαλιντέ, υποστηρίζει πως το YPJ πολεμάει δίπλα δίπλα με τους μαχητές του YPG και εξηγεί πως «δίνουμε ηθικό και ισχύ ο ένας στον άλλο. Αυτοί μας στηρίζουν ηθικά και εμείς εκείνους. Διότι μαχόμαστε για τον ίδιο σκοπό».

Μέλη του YPJ μπορούν να γίνουν εθελόντριες γυναίκες ανεξαρτήτως εθνικότητας, και σήμερα στις τάξεις τους εκπροσωπούνται οι Κουρδικές, Αραβικές, Ασσύριες και Συριακές κοινότητες. Λόγω του οικουμενικού φεμινιστικού μηνύματος του YPJ, μέλη της οργάνωσης έχουν γίνει και γυναίκες από όλο τον κόσμο, όπως για παράδειγμα η 26χρονη Βρετανίδα Άννα Κάμπειλ, η οποία έχασε πρόσφατα τη ζωή της, υπερασπιζόμενη μέχρι τέλους το Αφρίν από τις τουρκικές δυνάμεις εισβολής στη Συρία.

Για τον άδικο χαμό της Άννα, το YPJ δήλωσε: «Η μαρτυρία της αποτελεί μεγάλη απώλεια για εμάς, διότι με τη διεθνή ψυχή της, το επαναστατικό της πνεύμα, το οποίο αποδείκνυε τη δύναμη των γυναικών, εξέφραζε τη θέλησή της σε κάθε της πράξη. Εκ μέρους των Γυναικείων Μονάδων Προστασίας, εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά της και υποσχόμαστε να ακολουθήσουμε το μονοπάτι που χάραξε η Άννα. Θα την εκπροσωπούμε στο σύνολο των αγώνων μας».

YPJ - Στρατιωτικές επιχειρήσεις

Μία από τις μεγάλες επιτυχίες του YPJ αποτελεί η συμβολή του στην επιτυχή υπεράσπιση της Κουρδικής πόλης Κομπάνι, στη Συρία, από τους τρομοκράτες του ISIS, οι οποίοι υποστηρίζονταν από την Τουρκία. Οι γυναίκες μαχήτριες, έλαβαν μέρος στη μάχη για το Κομπάνι που διεξήχθη από το Σεπτέμβριο του 2014 μέχρι τον Ιανουάριο του 2015, και διακρίθηκαν για τη συμμετοχή και το θάρρος τους. Σχεδόν το 40% των υπερασπιστών του Κομπάνι ήταν γυναίκες. Έγιναν μάλιστα ο φόβος και ο τρόμος των τζιχαντιστών του ISIS που επιτέθηκαν στην πόλη, διότι οι τρομοκράτες, σύμφωνα με την αλλοπρόσαλλη ιδεολογία τους φοβόντουσαν πως αν πεθάνουν από γυναίκα, αυτό θα αποτελούσε ατίμωση και θα τους στερούσε την μεταθάνατο ζωή στον παράδεισο. Σε αυτό η 19χρονη Sterek Judhi που πολέμησε στο Κομπάνι, απαντούσε: «χαίρομαι ιδιαίτερα διότι έτσι μπορώ να στείλω μερικούς από αυτούς τους τζιχαντιστές τρομοκράτες εκεί που πραγματικά τους αξίζει, στην κόλαση». Η βετεράνος μαχήτρια Newroz λέει πως «μας ρωτάνε αν φοβόμαστε το Daesh (ISIS), και τους απαντάμε πως το Daesh φοβάται εμάς».

Το ένδοξο Κομπάνι, έμεινε ελεύθερο και αλύγιστο ως ένα σύγχρονο «Μεσολόγγι», και οι γυναίκες του YPJ έγραψαν με ανεξίτηλα γράμματα το δικό τους κεφάλαιο στο έπος της Κουρδικής πόλης. Εδώ άλλωστε έγινε και η αρχή του τέλος για το απάνθρωπο μόρφωμα του ISIS, το οποίο δέχθηκε την πιο σημαντική, συμβολική και καθολική του ήττα.

Πύρρειος νίκη, ήταν η απελευθέρωση της Manbij της Συρίας, από τους τζιχαντιστές το 2016. Το YPJ συμμετείχε στην συμμαχική επιχείρηση με το διπλό σκοπό της απελευθέρωσης της περιοχής και της αποκοπής του ISIS από τους ανεφοδιασμούς που λάμβανε στα βόρεια από την Τουρκία. Η επιχείρηση στέφθηκε με επιτυχία και το YPJ νίκησε τους τζιχαντιστές και τους τούρκους χορηγούς τους. Ωστόσο το πλήγμα στο γόητρο των Τούρκων ήταν τόσο μεγάλο, όπου εξαναγκάστηκαν σε άμεση και γενική στρατιωτική επέμβαση, με σκοπό να ανακαταλάβουν την περιοχή, για χάρη των τρομοκρατών.

Οι γυναίκες του αγώνα, πληρώνουν και αυτές το μερίδιό τους σε απώλειες και τραυματίες. Μία από τις ηρωίδες του πολέμου της Manbij, η 17χρονη Belkin, αν και τραυματίστηκε βαριά με σφαίρες στη σπονδυλική στήλη, ωστόσο δεν πτοήθηκε ποτέ, και λίγο μετά τη μάχη δήλωνε: «Πέρασα από δύο χειρουργεία και ακόμα δεν μπορώ να περπατήσω κανονικά. Είναι δύσκολη η κίνηση με τις σιδερένιες βέργες στη σπονδυλική μου στήλη. Μόλις όμως μου δώσουν οι γιατροί το πράσινο φως, θέλω αμέσως να επανέλθω στη μάχη».

Εξίσου σημαντικός ήταν ο ρόλος του YPJ και στο Ιράκ, συγκεκριμένα στην περιοχή του Σιντζάρ και την πολιορκία της πόλης από τους τρομοκράτες του ISIS. Μετά από μία πρώτη ήττα των Κούρδων από τα σαφώς ισχυρότερα σε εξοπλισμούς τζιχαντιστικά στρατεύματα, χιλιάδες πολίτες και κάτοικοι του Σιντζάρ, χρειάστηκε να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Πρόκειται για τα μέλη της κοινότητας των Γεζίντι, οι οποίοι αναγκάστηκαν να βρουν καταφύγιο στο όρος Σιντζάρ. Χρειάστηκαν μήνες για να αντιμετωπιστεί επιτυχώς η τρομοκρατική απειλή, και από τον Αύγουστο μέχρι τον Δεκέμβριο του 2014, οι μονάδες του YPJ προσέφεραν προστασία και ανθρωπιστική βοήθεια στους κατοίκους, παρέχοντας τους φαγητό, νερό και πρώτες βοήθειες καθ’ όλη τη διάρκεια της πολιορκίας.

Σώζοντας χιλιάδες ζωές Γεζίντι, μεταξύ των οποίων παιδιά και γυναίκες, το YPJ απέδειξε στην πράξη πως τα γυναικεία σώματα ασφαλείας συνδυάζουν την προστασία των πληθυσμών με τη δύναμης της ισχύος τους, παρέχοντας παράλληλα φροντίδα και βοήθεια για τους αδυνάτους. Αυτή είναι άλλωστε η φύση και η δύναμη της γυναίκας. Αυτή είναι και η φύση των μαχητριών του YPJ.

Πιστές στον ιερό τους σκοπό για την προστασία και διαφύλαξη ανθρωπίνων ζωών, οι γυναίκες του YPJ έχουν βρεθεί στην πρώτη γραμμή του πολέμου κατά της

τρομοκρατίας, σε Ιράκ και Συρία, αντιμετωπίζοντας επιτυχώς την μία τρομοκρατική ομάδα μετά την άλλη, από τον ISIS, την Ahrar Al-Sham, το μέτωπο Al-Nousra και τις λοιπές συμμορίες της Αλ Κάιντα, στην Αφρίν, στο Χαλέπι, στην Τελ Χαμίς και στο Σιντζάρ. Η Ντιλισάν Ομέρ, μέλος της οργάνωσης, υποστηρίζει πως οι γυναίκες μαχήτριες θα συνεχίσουν να υπερασπίζονται τα εδάφη και την ασφάλεια του Κουρδικού λαού: «Όλα για τα χώματα μας, όλα για την τιμή μας».

Το YPJ υπήρξε και αναπόσπαστο τμήμα του δικτύου πληροφοριών που οδήγησε στον θάνατο του ηγέτη του ISIS, Abu Bakr al-Baghdadi, το 2019. Οι γυναίκες μαχήτριες ήταν επίσης παρούσες στην απελευθέρωση της Ράκα μετά από τέσσερα χρόνια κατοχής από τους τζιχαντιστές, και συνέβαλλαν στις επιχειρήσεις εκκαθάρισης της πόλης, βάζοντας οριστικό τέλος στους τρομοκράτες του ISIS. Ερωτηθείσες τι τους ενέπνευσε να βρεθούν στο σκληρό πεδίο μάχης της Ράκα, οι μαχήτριες της YPJ εξήγησαν πως «συμμετείχαμε για τον Κουρδικό σκοπό», ενώ η 20χρονη μαχήτρια Avrim Difram προσέθεσε πως «οι γυναίκες ήταν ιδιαίτερα καταπιεσμένες από τον ISIS – πολεμήσαμε για να απελευθερώσουμε τις γυναίκες της Ράκα».

Σήμερα, οι Κουρδικές δυνάμεις του YPJ εξαπολύουν ανθρωποκυνηγητό για να εξαρθρώσουν τους τελευταίους θύλακες του ISIS, ενώ παράλληλα οργανώνουν ομάδες προστασίας των περιουσιών και των χωραφιών των αγροτών στις κουρδικές περιοχές της Συρίας και του Ιράκ, οι οποίες γίνονται στόχοι εμπρησμού από τους τζιχαντιστές. Ταυτόχρονα, οι γυναίκες μαχήτριες αποδεικνύονται ιδανικές για να αστυνομεύουν τους προσφυγικούς καταυλισμούς στις περιοχές που προστατεύουν οι Κούρδοι, και να εξαρθρώνουν κυκλώματα που αποτελούνται από γυναίκες – υποστηρικτές του ISIS, εντός των καταυλισμών. Κυρίως όμως, οι ηρωίδες του YPJ υψώνουν το ανάστημά τους για να προστατέψουν ακόμα μια φορά τον κουρδικό λαό από τον νέο κύκλο βίας και τρομοκρατίας που εξαπολύει η Τουρκία εναντίον τους. Η κούρδισα μαχήτρια Ντελάλ, μιλώντας σε ελληνικό κανάλι από τη Βόρεια Συρία, διαμήνυσε προς πάσα κατεύθυνση, πως ενώπιων των τουρκικών εγκλημάτων «η αντίδραση του YPJ μπορεί να είναι μόνο ένα πράγμα. Να υπερασπιστεί τον εαυτό του και τις αδελφές του».

Ταυτόχρονα, ο ρόλος των μαχητριών δεν περιορίζεται στο πεδίο της μάχης αλλά επεκτείνεται σε ολόκληρη την κοινωνική ζωή, με τις γυναίκες του YPJ να διακρίνονται στον οικονομικά τομέα, αλλά και με ενεργό συμμετοχή στα κοινά ως ακτιβίστριες και πολιτικοί.

Σε μία εποχή γεωπολιτικών αναταραχών και κοινωνικής αδικίας, μία ρηξικέλευθα επαναστατική οργάνωση όπως το YPJ, αποτελεί φάρο ελπίδας για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Με αγάπη για την πατρίδα αλλά και τον συνάνθρωπο, με ιδεολογία την πρόοδο και τη συμμετοχική δημοκρατία, οι «Αμαζόνες» των Κούρδων φαίνονται αποφασισμένες να αψηφήσουν κάθε αντιξοότητα, να πατάξουν την αποικιοκρατία και τον επεκτατισμό, και να διασφαλίσουν την ειρήνη και την ευημερία.

Η ίδρυση και δράση του YPJ σηματοδοτεί πολλά και για το φεμινιστικό κίνημα, παρέχοντας ισχυρούς συμβολισμούς υπέρ της ενότητας των φύλων, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ίδια τη δημοκρατία. Όντας μαχήτριες κατά των δυναστών και ιμπεριαλιστών στη Μέση Ανατολή, κατά των πολιτικών εθνοκάθαρσης και γενοκτονίας των Τούρκων και άλλων, οι γυναίκες του YPJ δεν πολεμούν μόνο για ασφάλεια, ισότητα και δημοκρατία, αλλά πολεμούν και για την ελευθερία των λαών.

Αποτελούν έτσι, πρότυπο κοινωνικής αντίστασης και γυναικείας ενδυνάμωσης για ολόκληρο τον πλανήτη.