Ο φυλακισμένος πρώην συμπρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP) Σελαχατίν Ντεμιρτάς, παρουσίασε σε άρθρο του τις απόψεις του για τις επερχόμενες εκλογές και την πολιτική κατάσταση στην Τουρκία.

Καθώς η Τουρκία προσεγγίζει τις πιο σημαντικές εκλογές στην ιστορία της [το 2023 ή πιθανώς νωρίτερα], η πολιτική αρχίζει να αναταράσσεται. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους οι επερχόμενες εκλογές είναι ιδιαίτερα σημαντικές. Ο πρώτος είναι η [τρέχουσα] μετάβαση σε ένα προεδρικό κυβερνητικό σύστημα που στοχεύει και στην πραγματικότητα επιβάλλει την αλλαγή.

Η κυβέρνηση που διευθύνεται από το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) προσπαθεί να θεσμοθετήσει και να δημιουργήσει ένα νέο αυταρχικό καθεστώς με την υποστήριξη των υπολειμμάτων του παλιού καθεστώτος ασφαλείας. Αυτός ο νέος αυταρχισμός, βασισμένος σε εθνικιστικές και θρησκευτικές φονταμενταλιστικές αναφορές δεν έχει καταφέρει ακόμη να εδραιωθεί λόγω της κοινωνικής αντίθεσης.

Ωστόσο, εάν κερδίσει στις επόμενες εκλογές και πετύχει να νομιμοποιηθεί με λαϊκή υποστήριξη, ο κίνδυνος θεσμοθέτησής του θα γίνει περισσότερο πραγματικότητα. Σε αυτή την περίπτωση η Τουρκία θα παρασυρθεί σε μια ακόμη πιο ζοφερή περιπέτεια που πιθανότατα θα διαρκέσει για δεκαετίες.

Από την άλλη πλευρά, εάν νικήσουν οι δημοκρατικές δυνάμεις, θα είναι δυνατή η θεσμοθέτηση της δημοκρατίας και η επίλυση προβλημάτων 100 ετών της Δημοκρατίας μέσα σε ένα δημοκρατικό σύστημα. Δεν μπορώ να σκεφτώ καμία εκλογή στην ιστορία της [Τουρκίας] που να έχει φέρει μαζί της τόσες απειλές αλλά και ευκαιρίες στο παρελθόν.

Το κράτος, που υποβάλλεται σε διαδικασία αποσύνθεσης και κατάρρευσης, θα ενισχύσει τον καταπιεστικό του χαρακτήρα και θα προσπαθήσει να καλύψει τα προβλήματα με τη θρησκεία και τον εθνικισμό για να διαλυθεί εντελώς μεσοπρόθεσμα, ή θα οδηγήσει μια πραγματική αντιμετώπιση των προβλημάτων σε μια δημοκρατική διακυβέρνηση;

Οι επερχόμενες εκλογές θα είναι ιστορικές λόγω της απάντησης που θα δοθεί σε αυτό το ερώτημα.

Οι εκλογές θα οδηγήσουν αναγκαστικά σε μία μόνο από αυτές τις επιλογές; Δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα; Λοιπόν, υπάρχει.

Αυτή η τρίτη πιθανότητα είναι «να χάσουμε μέσω της νίκης» λόγω συμμαχιών που σχηματίζονται απλώς για να κερδίσουν τις εκλογές. Αυτό στο οποίο αναφέρομαι είναι η νίκη ενός συγκεκριμένου είδους πολιτικής που στερείται οράματος, αρχής και προγράμματος.

Μια πολιτική βασισμένη αποκλειστικά στον στόχο της αντικατάστασης του ΑΚΡ και του Ερντογάν με οποιονδήποτε άλλον. Αυτό θα σημαίνει σπατάλη της ευκαιρίας για την κατάκτηση της δημοκρατίας μέσω εκλογών. Μια ευκαιρία που ήρθε για πρώτη φορά μετά από εκατό χρόνια.

Είναι φανερό τώρα ότι το AKP και ο Ερντογάν δεν έχουν καμία πρόθεση, ικανότητα ή επιθυμία να προσανατολιστούν προς ένα δημοκρατικό σύστημα. Η αντιπολίτευση έχει τέτοια πρόθεση και ικανότητα; Όταν εξετάσουμε όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, δεν είμαστε σε θέση να πούμε το «ναι» με τόση αυτοπεποίθηση. Πιστεύω ότι δικαιούμαι να το λέω αυτό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η αντιπολίτευση δεν κατάφερε ακόμη να καταστήσει τη δημοκρατία στρατηγικό στόχο. Εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τον εκδημοκρατισμό με μια τακτική προσέγγιση.

Από όσο μπορώ να αντιληφθώ, το HDP (το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών) ετοιμάζεται να ανακοινώσει ένα έγγραφο πολιτικής προκειμένου να αντιμετωπίσει αυτήν την προσέγγιση και να στηρίξει την πολιτική συζήτηση στον άξονα του εκδημοκρατισμού. Είναι απαραίτητο να παρακολουθούμε στενά αυτήν την πολιτική κίνηση. Θα είναι επωφελές για το μέλλον της Τουρκίας εάν όλα τα πολιτικά κόμματα, που κυβερνούν ή αντιτίθενται, λάβουν σοβαρά υπόψη τις αρχές που θα υπογραμμίσει το HDP. Το HDP είναι σοβαρό για τον εκδημοκρατισμό. Δεν επιχειρεί κάποια μπλόφα ή κίνηση τακτικής. Επιπλέον, το HDP δεν θα λάβει ποτέ σοβαρά υπόψη εκείνους που δεν θα λάβουν υπόψη και δεν θα συζητήσουν τις αρχές της δημοκρατίας.

Δεν είναι απαραίτητο να περιμένετε την ημέρα των εκλογών για να δείτε τι σημαίνει αυτό. Επιτρέψτε μου να εξηγήσω: Όσοι δεν λάβουν σοβαρά υπόψη το HDP και δεν μετατρέψουν το ζήτημα της δημοκρατίας σε στρατηγικό στόχο και πρόγραμμα είναι καταδικασμένοι να αποτύχουν. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και να αντιστεκόμαστε για τη δημοκρατία και την ελευθερία, ανεξάρτητα από το τι θα κάνουν οι άλλοι.

Τέλος, επιτρέψτε μου να προσθέσω το εξής: Οι εκλογές δεν είναι ένα μαγικό ραβδί που θα λύσει όλα μας τα προβλήματα. Θα προσφέρει μόνο μια ουσιαστική βάση για μια λύση. Αυτή η βάση είναι η δημοκρατία. Εάν δεν είμαστε σε θέση να εδραιώσουμε τη δημοκρατία, αυτό σημαίνει ότι δεν είμαστε σε θέση να λύσουμε τα προβλήματά μας.

Το κύριο ζήτημα είναι τι θα γίνει μετά τις εκλογές. Η αντιπολίτευση πρέπει να ενθαρρύνει την κοινωνία σε αυτό το σημείο. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να διαβεβαιώσει μέσω ενός πολιτικού προγράμματος ότι η εκλεγμένη διοίκηση δεν θα αναλάβει τους κρατικούς μηχανισμούς για να καταπιέσει τους ανθρώπους. Εάν χρειαστεί, ένα πρωτόκολλο αρχών πρέπει να υπογραφεί δημόσια. Επιπλέον, η διοικητική εξουσία δεν πρέπει ποτέ να στηρίζεται σε ένα μόνο πολιτικό κίνημα ή πρόσωπο.

Τα λάθη των 100 ετών δεν πρέπει να επαναληφθούν καθώς η δημοκρατία και το κράτος αποκαθίστανται. Όλα τα κοινωνικά τμήματα, συμπεριλαμβανομένων των Κούρδων, των Αλεβιτών, των συντηρητικών, των σοσιαλιστών, των Κεμαλιστών, των δημοκρατικών εθνικιστών θα πρέπει να βρουν έναν τρόπο να σταθούν και να δράσουν μαζί, με βάση τη δημοκρατία. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να γίνουν μόνιμοι οι δημοκρατικοί θεσμοί.

Πρώτα οι αρχές, μετά οι συμμαχίες βασισμένες σε αρχές.

Όλες οι προσωπικές ανησυχίες καριέρας και ο κομματικός πραγματισμός πρέπει να παραμεριστούν και όλοι πρέπει να κατευθυνθούν προς μια συλλογική κατανόηση και να καταβάλουν προσπάθειες για μια συλλογική διακυβέρνηση και ανασυγκρότηση. Πιστεύουμε ακόμη ότι αυτό είναι εφικτό και συνεχίζουμε να εργαζόμαστε γι' αυτό.

Με ελπίδα.