Μια κουρδική ταινία, με τίτλο Bihar (Άνοιξη), σε σκηνοθεσία της Τζεμιλέ Σαχίν κάνει πρεμιέρα στις 8 Φεβρουαρίου στο Βερολίνο της Γερμανίας.

Η Bihar είναι η πρώτη μιας σειράς ταινιών μεγάλου μήκους τεσσάρων μερών, με γενικότερο τίτλο "Çar Balad ji bo Bavê min" (Τέσσερις μπαλάντες για τον πατέρα μου), και αφηγείται την ιστορία της οικογένειας Μπινγκιόλ από την Σανλιούρφα (Ριχά), εκτοπισμένη από το βόρειο Κουρδιστάν (επισήμως νοτιοανατολική Τουρκία), λόγω του φράγματος "GAP".*

Ο Χασάν Μπίνγκολ, ο πατέρας της οικογένειας, καλείται δίχως αιτία και εξαφανίζεται από την αστυνομία. Λίγο μετά την εξαφάνισή του, η οικογένεια αναγκάζεται να εξοριστεί στο Παρίσι.

Η κόρη του, Ντιτζλέ, κυνηγημένη από το τουρκικό κράτος και φυλακισμένη στην Κωνσταντινούπολη, τελικά απελευθερώνεται αλλά δεν της επιτρέπεται να φύγει από τη χώρα. Αναγκάζεται να ζήσει χωριστά από τη μητέρα της Λεϊλά, τον αδελφό της Φιράτ και τον θείο της Καζίμ.

Κάτω από επιθέσεις αστυνομικής βίας, κρατικού τρόμου, χρήσης του νερού ως πολεμικού όπλου και αναγκαστικής επανεγκατάστασης ως μέσο της αυταρχικής εξουσίας, η οικογένεια ξεκινά να βρει τον Χασάν. Η πλοκή και σύνδεση της ιστορίας της οικογένειας με την ιστορία της εκμετάλλευσης και της καταστολής της περιοχής γίνεται όλο και πιο απτή.

Η ταινία περιλαμβάνει επίσης την ιστορία της ζωής του Χασάν ως ντοκιμαντέρ. «Ο Χασάν αγνοείται εδώ και 26 χρόνια. Αλλά δεν σταμάτησα ποτέ να τον αναζητώ», είπε η σύζυγος στους ντοκιμαντέρ.

Η πολύγλωσση ταινία αποτελείται επίσης από στοιχεία παρωδίας εστιάζοντας στις σχέσεις του γαλλικού και του τουρκικού κράτους. «Η Γαλλία και η Τουρκία συνδέονται με μια μακροχρόνια φιλία, όπως μια οικογένεια. Το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή είναι η οικογένεια», εξηγεί ένας από τους χαρακτήρες.

Η κούρδισσα και αλεβίτισα** Τζεμιλέ Σαχίν, έκανε το ντεμπούτο της με το μυθιστόρημα ΤΑΞΙ το οποίο κυκλοφόρησε το 2019 και εγκωμιάστηκε ως «δυνατό και έντονο» από τους κριτικούς λογοτεχνίας. Το 2020, η Σαχίν έλαβε το βραβείο Alfred Döblin, το οποίο τιμά τους συγγραφείς για τις πρώτες και πολλά υποσχόμενες δημοσιεύσεις τους και το εν γένει λογοτεχνικό τους έργο.

* Κατά τη διάρκεια του αποκαλούμενου "Έργου Νοτιοανατολικής Ανατολίας (GAP)", το τουρκικό κράτος σχεδίαζε να χωρίσει όλες τις κουρδικές επαρχίες με φράγματα. Καθ' όλη τη διάρκεια του έργου, η κυβέρνηση ανάγκασε τους κουρδικούς πληθυσμούς να μεταναστεύσουν. Κατέστρεψε επίσης κουρδικούς ιστορικούς, κοινωνικούς και πολιτιστικούς χώρους, με στόχο πάντα να ενισχύσει το τουρκικό έθνος-κράτος.

** Η ταυτότητα των Αλεβιτών αναφέρεται σε μια θρησκευτική ομάδα κατά κύριο λόγο κουρδική, της οποίας οι οπαδοί ακολουθούν τις αλεβιτικές ισλαμικές διδασκαλίες του μυστικιστή Hacı Bektaş Veli. Ζώντας κυρίως στην Τουρκία, οι Αλεβίτες έχουν εκτεθεί σε μεγάλη πολιτική και κοινωνική βία στις τουρκικές πόλεις Ντερσίμ (1938), Μαράς (1978), Κορούμ (1980) και Σίβας (1993), επειδή θεωρούνται απειλή για την τουρκική σουνιτική ταυτότητα του καθεστώτος.