Η ρωσική στρατιωτική δράση συνεχίζεται στην Ουκρανία, εν μέσω της συνεχιζόμενης δυτικής υποστήριξης προς την Ουκρανία με όπλα, και της επιβολής αυστηρών κυρώσεων στη Ρωσία, η οποία έρχεται σε συνδυασμό με τις διαπραγματεύσεις που διεξάγουν οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί.

Οι τρέχουσες μελέτες και αναφορές δείχνουν ότι η Ρωσία επιδιώκει, μέσω της στρατιωτικής της δράσης στη Ρωσία, αρχικά: να βλάψει τη Δύση και το ΝΑΤΟ στέλνοντας ένα ισχυρό μήνυμα μέσω της Ουκρανίας. Δεύτερον: Η Ρωσία (Πούτιν) επιδιώκει να σχηματίσει μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων στην οποία η Μόσχα θα έχει έναν ρόλο στην παγκόσμια πολιτική όπως ήταν αυτόν της εποχής της Σοβιετικής Ένωσης, ειδικά από τη στιγμή που είπε κάποτε ότι «η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης είναι η μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή του εικοστού αιώνα».

Οι εντάσεις μεταξύ της Ρωσίας αφενός και της Ουκρανίας και της Δύσης αφετέρου εξακολουθούν να είναι υψηλές, καθώς οι κίνδυνοι αυξάνονται σιγά σιγά, ως αποτέλεσμα των απαιτήσεων των δύο πλευρών (του ρωσικού και του ουκρανικού) που απέχουν πολύ από το μια λύση. Όλα αυτά ίσως δεν είναι τυχαία και ιδίως το γεγονός ότι στις 14 Μαρτίου, οι χώρες του ΝΑΤΟ πραγματοποιούν ασκήσεις μεγάλης κλίμακας στη Νορβηγία, για να δοκιμάσουν τις δυνατότητές τους να υπερασπιστούν μια χώρα μέλος της συμμαχίας που είναι εκτεθειμένη σε εξωτερική επιθετικότητα.

Περίπου 30.000 στρατιώτες, 200 αεροσκάφη και περίπου πενήντα θωρηκτά από 27 χώρες θα συμμετάσχουν στα γυμνάσια "Cold Response 2022" και θα βοηθήσουν τους δυτικούς στρατούς να γίνουν πιο συμπαγείς στη μάχη στο σκληρό κρύο, τη θάλασσα και τον αέρα, συμπεριλαμβανομένης της Αρκτικής περιφέρειας.

«Η εκπαίδευση είναι πολύ σημαντική για την ασφάλεια της Νορβηγίας και των συμμάχων», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο νορβηγός υπουργός Άμυνας Οντ Ρότζερ Ένοξεν.

Ο ίδιος επισήμανε ότι η άσκηση «δεν οργανώθηκε λόγω της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία, αλλά αποκτά επιπλέον σημασία εξαιτίας της».

Πόσο μακριά θα φτάσει ο Πούτιν από τότε που ξεκίνησε τη στρατιωτική του δράση στην Ουκρανία και τελικά σκοπεύει να κάνει πίσω; Είναι σαφές, σύμφωνα με δημοσίευμα της ισραηλινής εφημερίδας The Jerusalem Post, ότι «ένα πράγμα είναι σίγουρο: ο Πούτιν είναι αποφασισμένος» και οι αυξανόμενες επιπλοκές από τη ρωσική στρατιωτική δράση δεν θα τον αποτρέψουν. Αντίθετα, δεν μπορεί να κάνει πίσω, όσο πιο δύσκολος είναι ο πόλεμος και όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των θυμάτων, τόσο μεγαλύτερη είναι η πίεση που του ασκείται για να επιδείξει πραγματικά επιτεύγματα.

Για τον στόχο του Πούτιν στη στρατιωτική του κίνηση στην Ουκρανία, ο Μαξιμίλιαν Χες, ερευνητής στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Ερευνών Εξωτερικής Πολιτικής, μίλησε στο πρακτορείο μας, λέγοντας: «Ο Πούτιν έχει ξεκαθαρίσει ότι επιδιώκει να καταστρέψει το ουκρανικό κράτος και τα επιχειρήματά του για το ΝΑΤΟ αποτελούν μέρος της εγχώριας προπαγάνδας. Τα αιτήματά του στις διαπραγματεύσεις δεν έχουν αλλάξει ακόμη και με δεδομένο το ότι ο ρωσικός στρατός έχει υποστεί μεγάλες απώλειες, ο Ρώσος πρόεδρος φαίνεται έτοιμος να συνεχίσει να πραγματοποιεί φρικτές επιθέσεις σε κέντρα πολιτών, επομένως δεν νομίζω ότι είναι ακόμη έτοιμος να εξετάσει άλλες επιλογές. Αλλά οι κυρώσεις θα καταστρέψουν την οικονομία της Ρωσίας και αυτό δημιουργεί πραγματικούς πολιτικούς κινδύνους».

Τους τελευταίους μήνες, είχε υπάρξει μια απότομη κλιμάκωση των σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας αφενός και των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ από την άλλη, ως αποτέλεσμα της κατηγορηματικής άρνησής τους να απαντήσουν στις προτάσεις της Μόσχας να της παράσχει επίσημες και ως εκ τούτου δεσμευτικές εγγυήσεις ασφαλείας.

Η Μόσχα απαιτεί σαφείς εγγυήσεις για την αποτροπή περαιτέρω επέκτασης του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά, καθώς και για να μην αναπτυχθούν όπλα κοντά στα σύνορά της, κάτι που η Μόσχα θεωρεί σημαντική απειλή για την εθνική της ασφάλεια, γεγονός που θα συντομεύσει το χρόνο για να φτάσουν οι αμερικανικοί πύραυλοι στη Μόσχα, μέχρι και μέσα σε λίγα λεπτά. Στην Ευρώπη, η Ρωσία ζητά να επιστρέψει η κατάσταση στο 1997, όταν υπογράφηκε η Συμφωνία για τις Κοινές Σχέσεις, τη Συνεργασία και την Ασφάλεια μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ, αλλά τα πράγματα για τα οποία μιλά η Μόσχα σχετικά με την ύπαρξη «νεοναζί» και υπερεθνικιστών στην Ουκρανία, δεν είναι παρά μια διαδικασία ενός συναισθηματικού παιχνιδιού και εντυπώσεων. Επομένως, είναι σαφές ότι το πιο επικίνδυνο πράγμα που φοβάται η Μόσχα είναι η ένταξη του Κιέβου στο ΝΑΤΟ, που αποτελεί υπαρξιακή απειλή για τη Ρωσία (σύμφωνα με τη Μόσχα) και την ωθεί σε στρατιωτική αντιπαράθεση με τη δυτική στρατιωτική συμμαχία.

Ένας εμπειρογνώμονας στο Ρωσικό Συμβούλιο Διεθνών Υποθέσεων, ο Κιρίλλ Σεμένοφ, μίλησε για τους στόχους της Μόσχας για τη στρατιωτική της δράση και η ομιλία του ήταν σύμφωνη με την επίσημη ρωσική εκδοχή, καθώς είπε ότι οι στόχοι της Μόσχας περιστρέφονται γύρω από την μη ένταξη του Κιέβου στο ΝΑΤΟ, την αναγνώριση της ανεξαρτησίας των Λαϊκών Δημοκρατιών του Λουγκάνσκ και του Ντόνετσκ, και της Κριμαίας.

Ο Σεμένοφ αναγνώρισε επίσης τη δυσκολία του ακριβούς καθορισμού στρατιωτικών στόχων και αποστολών, αλλά απέκλεισε την «κατοχή» της Ουκρανίας στο σύνολό της και πρότεινε ότι δεν θα υπάρξει σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ διότι οι ένοπλες δυνάμεις των χωρών του ΝΑΤΟ δεν εμπλέκονται στη σύγκρουση.

Όμως, ο Μαξιμίλιαν Χες, ερευνητής στο Ινστιτούτο Ερευνών Εξωτερικής Πολιτικής των ΗΠΑ, προειδοποίησε ότι «βρισκόμαστε σίγουρα σε ένα πολύ επικίνδυνο περιβάλλον όπου τα λάθη μπορεί να έχουν σοβαρές συνέπειες».