Το Ίδρυμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκίας (TİHV) δημοσίευσε μια έκθεση σχετικά με την παραβίαση του δικαιώματος για δίκαιη πρόσβαση σε υγιεινά και επαρκή τρόφιμα στις τουρκικές φυλακές.

Η έκθεση βασίστηκε σε 12 συνεντεύξεις με αποφυλακισμένους από τέσσερις διαφορετικές φυλακές της Σμύρνης. Η έκθεση του TİHV σχετικά με την παραβίαση του δικαιώματος πρόσβασης σε τρόφιμα στις φυλακές εκπονήθηκε από τη διαιτολόγο Ντικλέ Ντιλάν Σαλμάν, με τη συμβολή της Φεριντέ Ακσού και του Μπουλέντ Σικ.

Σύμφωνα με την έκθεση, η διοίκηση των φυλακών δεν παρέχει επαρκή τροφή, με αποτέλεσμα την κακή ποιότητα της διατροφής των κρατουμένων. Η έκθεση αποκαλύπτει ότι τα τρόφιμα που πωλούνταν στην καντίνα των φυλακών ήταν πολύ ακριβά για τους περισσότερους κρατούμενους και ότι στην καντίνα οι κρατούμενοι πληρώνουν πολλά χρήματα απλώς για τις βασικές τους ανάγκες. Η έκθεση τόνισε επίσης την έλλειψη ιατρικής περίθαλψης και την ανεπαρκή τροφή για τους ασθενείς κρατουμένους.

Η διαιτολόγος Ντικλέ Ντιλάν Σαλμάν μοιράστηκε τα αποτελέσματα της έκθεσης με το Jin News. Η Σαλμάν τόνισε ότι οι κρατούμενοι έχουν απλώς αρκετή πρόσβαση σε τρόφιμα ίσα ίσα για να επιβιώσουν. «Αυτό τους προκαλεί προβλήματα υγείας και πολλοί υποφέρουν από πεπτικά προβλήματα μετά την ζωή τους στις φυλακές».

Και συνέχισε: «Η πρόσβαση σε υγιεινή και επαρκή τροφή θεωρείται δευτερεύον δικαίωμα. Υπάρχει μια ιεραρχική προσέγγιση μεταξύ των δικαιωμάτων. Παρατηρήσαμε ότι κανείς δεν θεωρεί το δικαίωμα πρόσβασης σε τρόφιμα ως δικαίωμα από μόνο του. Επειδή έχουν πολλά προβλήματα -απομόνωση, γυμνές έρευνες σώματος, περιορισμούς μετά την πανδημία του Covid-19, κ.ά.- δεν μπορούσαν καν να αναφέρουν το πρόβλημα με τα τρόφιμα».

Η Ντιλάν Σαλμάν πρόσθεσε ότι όλοι οι ερωτηθέντες παραπονέθηκαν για ανεπαρκή τροφή και έλλειψη διατροφής. «Μπορούσαν να τρώνε λαχανικά και φρούτα ίσως μία ή δύο φορές την εβδομάδα. Τα γεύματα έχουν επίσης άσχημη γεύση», είπε.

Η Σαλμάν τόνισε επίσης τον γενικό φόβο των κρατουμένων να μην δηλητηριαστούν: «Πιστεύουν ότι η διοίκηση θα τους δηλητηριάσει. Λένε ότι η διοίκηση τους προσεγγίζει με μια αντίληψη του τύπου «γιατί να τους ταΐζουμε αντί να τους κρεμάμε;».