Η γαλήνια τοπογραφία του περίκλειστου εδάφους του Αφρίν στη Συρία έρχεται σε αντίθεση με το κενό δύναμης και τη βία που πλήττει αρκετές περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο δυνάμεων που στηρίζονται από την Τουρκία στη διαλυμένη από τον πόλεμο βορειοανατολική περιοχή της χώρας.

Γράφουν οι:

• Dan Wilkofsky @Dwilkofsky1
• Amberin Zaman @amberinzaman
• Mohammed Hardan @_MohammedHardan

Κατά τη διάρκεια 17 ήμερης αιχμαλωσίας, η Leila Mohammed Ahmed έγινε μάρτυρας της αυτοκτονίας 10 νέων γυναικών μετά το βιασμό τους από μέλη της ταξιαρχίας Sultan Murad, μια σουνιτική φατρία ανταρτών η οποία επιχειρεί με το λάβαρο του Συριακού Εθνικού Στρατού (SNA) που χαίρει της στηρίξεως της Τουρκίας . Η 63 χρονη Κούρδη από το Αφρίν, που αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του κουρδικού ενκλαβίου στη βόρεια Συρία που βρίσκεται υπό την κατοχή δυνάμεων τις οποίες στηρίζει η Άγκυρα από τον Ιανουάριο του 2018, μετέφερε μέσω τηλεφωνικής συνέντευξης, στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Al Monitor, την οδύνη των συγκρατούμενών της. «Κάποιες κρεμάστηκαν με ζώνες, άλλες χρησιμοποίησαν στυλό ή άλλα αιχμηρά αντικείμενα για να καρφώσουν τον λαιμό τους. Όμως, υπήρχαν και τα καημένα κορίτσια που χτυπούσαν με δύναμη τα κεφάλια τους στον τοίχο μέχρι να καταρρεύσουν»: είπε η Ahmed.

Η ιστορία της Ahmed δεν είναι ασυνήθιστη. Στις περιοχές που βρίσκονται υπό την κατοχή της Τουρκίας έχει καθιερωθεί ένα μοτίβο βίας και εγκληματικότητας.  Οι ομάδες, οι οποίες υποστηρίζονται από την Τουρκία, και που κάποτε βρίσκονταν σε αντιπαλότητα (με το συριακό καθεστώς) και είχαν αφοσιωθεί σε πολιτικούς αγώνες, κατηγορούνται από τους πολίτες ότι έχουν μετατραπεί σε συνδικάτα εγκλήματος που κάνουν απαγωγές για να βγάλουν χρήματα και πως εκμεταλλεύονται τους πόρους των κατοίκων ενεργώντας προς ίδιον όφελος.

«Ήμαστε περίπου 150. Μας έδιναν μία πατάτα και μισή φρατζόλα συριακού ψωμιού δύο φορές την ημέρα. Μας σακάτευαν στο ξύλο κάθε βράδυ από τις 1π.μ. έως τις 3π.μ. Κάθε νύχτα οι άντρες έπαιρναν κάποιες κοπέλες για να τις ατιμάσουν λέγοντας -Σας πάμε στο γιατρό- Είχε γίνει κάτι σαν παράδοση»: είπε η Ahmed για το κέντρο κράτησης που βρισκόταν βόρεια στην πόλη al-Rai και ήταν υπό την κατοχή της Άγκυρας, μιλώντας με φωνή που ταλαντευόταν μεταξύ πόνου και οργής.

Η Ahmed είχε συλληφθεί λόγω της σχέσης της με την κουρδική διοίκηση που  στο παρελθόν κυβερνούσε το Αφρίν, μια λοφώδης, κατάφυτη περιοχή γεμάτη από ελαιώνες και αρχαία ερείπια, μέχρι που ο τουρκικός στρατός και οι σύμμαχοί τους, ο Συριακός Εθνικός Στρατός, το κατέλαβαν ύστερα από μία δίμηνη στρατιωτική εκστρατεία που έπνιξε στο αίμα την περιοχή.

Με το μεγαλύτερο μέρος του κουρδικού πληθυσμού να έχει εκτοπισθεί βιαίως και να έχει γίνει μειονότητα, το Αφρίν αποτελεί μια δυσάρεστη μαρτυρία για την μετατροπή του επαναστατικού ζήλου της συριακής αντιπολίτευσης, στηριζόμενης από την Τουρκία, σε αχαλίνωτη απληστία και εγκληματικότητα. Πρόκειται για ένα «εργαστήριο» για τα πειράματα της Τουρκίας στη δημογραφική μηχανική και στον πολιτιστικό ιμπεριαλισμό που ενισχύονται από την αποφασιστικότητα (των Τούρκων) να αποτρέψουν τους Κούρδους της Συρίας να εγκαθιδρύσουν αυτοδιοίκηση.

Η κορδωμένη εξουσία της Τουρκίας έδειξε όλο της το μεγαλείο αυτή τη βδομάδα καθώς ο πολεμοχαρής υπουργός εσωτερικών, Σουλεϊμάν Σοϊλού πήγε στο Αφρίν για την εκδήλωση της μουσουλμανικής γιορτής των θυσιών (ιντ αλ-αντχά ή Κουρμπάν Μπαϊράμ).

Ο Σοϊλού ανέβασε στο λογαριασμό του στο Twitter φωτογραφίες που τον έδειχναν στο Κέντρο Διοίκησης των τουρκικών ειδικών δυνάμεων. Γιγαντιαίες τουρκικές σημαίες διακοσμούσαν το κτήριο και πορτρέτα του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του Κεμάλ Ατατούρκ ήταν κρεμασμένα στον τοίχο.

Η εισβολή της Τουρκίας, με την επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης», σε περιοχές που ελέγχονται από τους Κούρδους στη βορειοανατολική Συρία τον Οκτώβριο του 2019 έλαβε χώρα κατόπιν έγκρισης από την κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ και προκάλεσε κατακραυγή σε ολόκληρο τον κόσμο. Ταξιαρχίες συνδεόμενες με τον Συριακό Εθνικό Στρατό ενεπλάκησαν σε μια σειρά κακοποιήσεων με την πιο γνωστή περίπτωση να είναι η εκτέλεση της Κούρδης πολιτικού, Hevrin Khalaf, με συνοπτικές διαδικασίες. Την τράβηξαν έξω από το αυτοκίνητό της, την πυροβόλησαν και την λιντσάρισαν μέλη της ταξιαρχίας Ahrar al-Sharqiyah που υπάγεται στον Συριακό Εθνικό Στρατό. Ο Τραμπ αποδοκιμάστηκε και από τα δύο κόμματα των Ηνωμένων Πολιτειών, διότι πρόδωσε τους Κούρδους συμμάχους που είχαν συμβάλει με ηρωισμό στη νίκη επί του Ισλαμικού Κράτους και μάλιστα πιεζόταν να ανακαλέσει την απόφασή του να αποσύρει τις αμερικανικές δυνάμεις από τη Συρία.

Δεν έγινε τέτοιος σάλος όταν η Τουρκία εισέβαλε στο Αφρίν με το επιχείρημα ότι η κουρδική διοίκηση που κυβερνούσε την περιοχή ήταν υπό την επιρροή του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος που διεξάγει ένοπλο αγώνα εναντίον της Τουρκίας. Οι Η.Π.Α. ισχυρίστηκαν ότι το Αφρίν δεν βρισκόταν υπό τον έλεγχό τους, καθιστώντας έτσι τις Ηνωμένες Πολιτείες ανίσχυρες να πράξουν. Η Ρωσία, η οποία κυριαρχεί στα βορειοδυτικά, ίσως να άφησε την Τουρκία να εισβάλει στο Αφρίν έτσι ώστε να τιμωρήσει τους Κούρδους για την άρνησή τους να διακόψουν δεσμούς με τις Ηνωμένες Πολιτείες και να υποταχθούν στην εξουσία του Μπασάρ αλ-Άσαντ.

Ο Bassam al-Ahmed, Σύριος ακτιβιστής των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ιδρυτής της μη κερδοσκοπικής ερευνητικής ομάδας Σύριοι για την Αλήθεια και τη Δικαιοσύνη η οποία καταγράφει κακοποιήσεις από όλες τις εμπλεκόμενες μεριές στη δεκαετή σύγκρουση στη Συρία είπε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Al-Monitor: «Σχεδόν όλος ο κόσμος ήταν εναντίον της επιχείρησης «Πηγή Ειρήνης». Αλλά στην περίπτωση του Αφρίν υπήρξε μια απέραντη σιωπή. Αυτό που συμβαίνει τώρα στο Αφρίν είναι μια βαθιά εθνοκάθαρση από την οποία η Τουρκία και οι ταξιαρχίες που στηρίζει αποκομίζουν οικονομικά οφέλη.

Η Leila Mohammed Ahmed είναι τυχερή. Ελευθερώθηκε από την ταξιαρχία Sultan Murad επειδή ήταν «αρκετά μεγάλη» και οδηγήθηκε πίσω στο Αφρίν. Το σπίτι της, στο χωριό Ματίνα, τώρα κατοικείται από έναν Σύριο Άραβα που έχει δύο συζύγους και δέκα παιδιά. Μεταφέρθηκαν από την πόλη Χομς της Συρίας ως μέρος της φημολογούμενης κινητοποίησης της Τουρκίας να καθαρίσει εθνοτικά το Αφρίν από τον κουρδικό πληθυσμό του. Μια μπερδεμένη βλάστηση έχει απομείνει από τις 150 ελιές που κάποτε ανήκαν στην οικογένειά της. Ζει στο Χαλέπι που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του καθεστώτος του Ασάντ από το 2019 εξαγοράζοντας τη φυγή της από το Αφρίν για 350 δολάρια, ποσό που θεωρείται τεράστιο στη φτωχοποιημένη Συρία του σήμερα.

«Πριν από περίπου μία εβδομάδα, ένα φιλικό μου πρόσωπο που κρατείτο στην πόλη al-Rai γύρισε πίσω και μου είπε πως υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός γυναικών και κοριτσιών που βρίσκονται ακόμη στη φυλακή»: είπε η Ahmed.

Η μαρτυρία της είναι σύμφωνη με πληθώρα κακοποιήσεων που καταγράφονται στο Αφρίν καθώς και σε άλλες περιοχές που βρίσκονται υπό την κατοχή του Συριακού Εθνικού Στρατού που στηρίζεται από την Τουρκία.  Πρόκειται για βιασμούς, απαγωγές, εθνοκάθαρση και στρατολόγηση παιδιών που χρειάζονται για τις επιδρομές της Άγκυρας σε Λιβύη και Αζερμπαϊτζάν.

Οι παραβιάσεις, στις οποίες εμπλέκονται οι ταξιαρχίες αυτές, και κυμαίνονται από λεηλασίες έως και επιβολή «φόρων» στους παλιούς κατοίκους, δηλαδή τους Κούρδους, καθώς και στους νεοαφιχθέντες Άραβες, στις ζώνες της τουρκικής κατοχής, συνδέονται ολοένα και περισσότερο με ένα κοινό κίνητρο το οποίο είναι το κέρδος. Οι διοικητές των ταξιαρχιών χρησιμοποιούν τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν από αυτές τις παράνομες δραστηριότητες για να επενδύσουν σε ακίνητα καθώς και σε άλλα προσοδοφόρα έργα τόσο στην Τουρκία όσο και στη βορειοδυτική Συρία που ελέγχουν οι Σύριοι αντάρτες.

Σε μια έκθεση του Μαρτίου, η Διεθνής Εξεταστική Επιτροπή σχετικά με την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας αναφερόταν ότι: Μετά την κατάληψη του Αφρίν που ανακοινώθηκε το 2018… προέκυψε κενό ασφαλείας δημιουργώντας πρόσφορο έδαφος για την εμπλοκή των εισβολέων σε απαγωγές, ομηρίες και εκβιασμούς». Επίσης, στην έκθεση σημειωνόταν ότι παρόμοια μοτίβα «αν και σε μικρότερη κλίμακα» παρατηρήθηκαν μέσα και πέριξ των πόλεων Ras al-Ain και Tell Abyad μετά την επιχείρηση Πηγή Ειρήνης «επηρεάζοντας κυρίως τους επαναπατρισθέντες κουρδικής καταγωγής συμπεριλαμβανομένων των γυναικών».

«Όσο ήταν υπό κράτηση, οι Κούρδες (και περιστασιακά οι γυναίκες Γιεζίντι) έπεσαν θύματα βιασμού και υποβλήθηκαν σε άλλες μορφές σεξουαλικής βίας, όπως εξευτελιστικές και ταπεινωτικές πράξεις, απειλές βιασμού, εκτέλεση του «τεστ παρθενίας» ή κυκλοφορία φωτογραφιών ή βίντεο που δείχνουν την κρατούμενη να κακοποιείται»: αναφέρει η έκθεση.

Η Meghan Bodette, ερευνητής με έδρα την Ουάσινγκτον και ιδρυτής του Μελέτη για τις αγνοούμενες γυναίκες του Αφρίν (The Missing Afrin Women Project), ισχυρίζεται ότι έχει καταγράψει 135 περιπτώσεις γυναικών που εξακολουθούν να αγνοούνται, από έναν συνολικό αριθμό 228 περιπτώσεων δηλωμένων απαγωγών. Είπε ότι υπάρχουν αναφορές για την απελευθέρωση 91 γυναικών, ενώ δύο δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας τους. «Έχοντας μιλήσει στις ίδιες τις επιζούσες καθώς και έχοντας διαβάσει και μαρτυρίες , εκτιμώ ότι ο πραγματικός αριθμός των απαγωγών και των εξαφανίσεων είναι πιθανότατα υψηλότερος από όσο γνωρίζουμε, λόγω των δυσκολιών και των κινδύνων που ενέχουν οι αναφορές τέτοιων κακοποιήσεων καθώς και το ότι η Τουρκία αρνείται να επιτρέψει σε ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να έχουν πρόσβαση στην περιοχή»: είπε η Bodette στο Al-Monitor.

Σε μία από τις σπάνιες περιπτώσεις που η Τουρκία επέτρεψε σε διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης να εισέλθουν στο Αφρίν, το αποτέλεσμα ήταν ένα ενοχλητικό κουκούλωμα. Στο φύλλο της 16^ης Φεβρουαρίου, το ειδησεογραφικό πρακτορείο The New York Times ανέφεραν: «Η Τουρκία έχει γίνει η μόνη διεθνής δύναμη που προστατεύει περίπου  πέντε εκατομμύρια εκτοπισμένων και ευάλωτων πολιτών. Σήμερα, οι Τούρκοι στρατιώτες είναι το μόνο που στέκεται μεταξύ των πολιτών  και μιας πιθανής σφαγής από τα χέρια των δυνάμεων του προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ και των Ρώσων συμμάχων του.

Δεν έγινε καμία αναφορά στις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν από τους προστατευόμενους της Τουρκίας. Οι Σύριοι Κούρδοι ήταν έντρομοι.

Η Sinam Mohammed, εκπρόσωπος της Ουάσινγκτον στο Συριακό Δημοκρατικό Συμβούλιο, ένα πολιτικό όργανο που επιβλέπει την κουρδική διοίκηση στην βορειοανατολική Συρία η οποία προστατεύεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, είπε: «Ταράχθηκα βαθέως που οι New York Times εξωράϊζαν τους ανθρώπους που διαπράττουν εγκλήματα στο Αφρίν. Πρόκειται για ψευδείς ειδήσεις που δείχνουν πως όλα είναι καλά».

Η Mohammed είπε στο Al-Monitor: «Ξέρω τι συμβαίνει εκεί. Κάθε μέρα προβαίνουν σε κακοποιήσεις. Βιάζουν κορίτσια και βασανίζουν άνδρες μέχρι θανάτου. Αλλάζουν το δημογραφικό». Η οικογενειακή οικία της Mohammed υφηρπάσθη, τα μηχανήματα των εργοστασίων του συζύγου της αποσυναρμολογήθηκαν και τώρα σαπίζουν. «Εγώ καθώς και πολλά μέλη της κουρδικής κοινότητας στείλαμε επιστολές στο ειδησεογραφικό πρακτορείο The New York Times αλλά ποτέ δεν λάβαμε απάντηση»: προσέθεσε η Mohammed.

Τα Ηνωμένα Έθνη αλλά και διάφορες ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων ισχυρίζονται ότι οι κακοποιήσεις που διαπράττονται από τις φατρίες που συνδέονται με τον Συριακό Εθνικό Στρατό ισοδυναμούν με εγκλήματα πολέμου. Ωστόσο, σύμφωνα με περισσότερες από δέκα τουρκικές, κουρδικές και συριακές αραβικές πηγές από τις οποίες πήρε συνέντευξη το Al- Monitor , η λεηλασία και το πλιάτσικο συνεχίζονται με αρκετούς πολέμαρχους να γίνονται μέρα με τη μέρα πλουσιότεροι. Τούρκοι, οι οποίοι έχουν διασυνδέσεις με το AKP, φημολογείται ότι συμμετέχουν στο διαμοιρασμό των λαφύρων.

Ο ακτιβιστής Bassam Ahmed  της μη κερδοσκοπικής ερευνητικής ομάδας Σύριοι για την Αλήθεια και τη Δικαιοσύνη είπε: «Αν δεν ήξεραν ότι χαίρουν της προστασίας της Άγκυρας, δε θα μπορούσαν ποτέ να κάνουν αυτά τα πράγματα. Η εθνικότητα των περισσοτέρων από τους υψηλόβαθμους διοικητές των ταξιαρχιών είναι τουρκική».

Η Τουρκία αρνείται τέτοιους ισχυρισμούς. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με τον Ο.Η.Ε., ένα στρατιωτικό δικαστήριο της αντιπολίτευσης της Συρίας, γνωστής και ως προσωρινής κυβέρνησης, καταδίκασε ένα μέλος της φατρίας Ahrar al-Sharqiyah, για τη δολοφονία της Hevrin Khalaf.

Μηδενική Διάκριση

Δεν είναι μόνο οι Κούρδοι που στοχοποιούνται- Σύριοι Άραβες που μεταφέρθηκαν από την Ανατολική Ghouta, αφότου έπεσε στα χέρια του συριακού καθεστώτος, στο Αφρίν, υπόκεινται και αυτοί σε κάποιες από τις (προαναφερθείσες) κακοποιήσεις. Ένας κάτοικος, ο οποίος έφτασε στο Αφρίν την Άνοιξη του 2018, σκιαγραφεί μια δυσάρεστη εικόνα της κάποτε γαλήνιας πόλης λέγοντας: «Νοίκιαζα ένα σπίτι από έναν Κούρδο, αλλά η ταξιαρχία που διατηρούσε τον έλεγχο στην περιοχή πέταξε εμένα καθώς και τον ιδιοκτήτη της οικίας έξω και κατέσχεσε το σπίτι υπό το πρόσχημα ότι εκείνος ανήκε στο PKK». Η εν λόγω ταξιαρχία ήταν η Ahrar al-Sharqiyah. «Αυτό συνέβη σε δεκάδες οικογένειες από την ανατολική Ghouta, οι οποίες εκδιώχθηκαν από τις οικίες τους από την Ahrar al-Sharqiyah»: προσέθεσε ο κάτοικος.

Ένας Τούρκος ερευνητής με βαθιά γνώση των φατριών του Συριακού Εθνικού Στρατού, ο οποίος έχει ταξιδέψει στο Αφρίν πολλές φορές, είπε στο Al Monitor, υπό την προϋπόθεση να μην γίνει αναφορά στο όνομά του φοβούμενος αντίποινα από τις τουρκικές αρχές: «Το Αφρίν διαμοιράστηκε μεταξύ των διαφόρων φατριών ως λάφυρο πολέμου και αυτές μεταξύ τους καθόρισαν ζώνες και σύνορα. Αφήρπαξαν ιδιοκτησίες τις οποίες μετά πωλούσαν στους αρχικούς ιδιοκτήτες. Τίποτε από όλα αυτά δεν είναι νόμιμο ή δίκαιο».

Επίσης, ο κάτοικος του Αφρίν ανέφερε: «Κάθε γειτονιά έχει τη δική της ταξιαρχία. Για παράδειγμα, η γειτονιά Mahmoudiya αποτελείται από 10 μικρότερες, για καθεμία από τις οποίες  είναι υπεύθυνη μία ταξιαρχία. Πολίτες που δεν έχουν καμία στήριξη από κάποια ταξιαρχία χάνουν τις περιουσίες τους. Αν έρθεις στο Αφρίν, με την πρώτη βόλτα που θα κάνεις στην περιοχή θα καταλάβεις πως μόνο η δύναμη των όπλων κυβερνά το μέρος αυτό. Υπάρχει ένα τρομακτικό φαινόμενο που είναι τα οπλοπωλεία τα οποία ξεφυτρώνουν συνεχώς. Όπου και αν περπατήσετε, θα βρείτε το οπλοπωλείο Hunter’s, το οπλοπωλείο τάδε και το οπλοπωλείο δείνα. Πρόκειται για ένα πραγματικά άσχημο θέαμα.

Ο Τούρκος ερευνητής ισχυρίστηκε ότι η τουρκική κυβέρνηση επιδιώκει να επιβάλει νόμο και τάξη στο Αφρίν. Παρόλα αυτά, η διοίκηση του Hatay που διαχειρίζεται την κατοχή του Αφρίν, εξασφαλίζοντας βασικές υπηρεσίες και εποπτεύοντας την ανοικοδόμηση του, δεν επηρεάζει ιδιαίτερα την κατάσταση. «Φαίνονται είτε απρόθυμοι ή ανίκανοι να ελέγξουν τις ταξιαρχίες. Το μόνο μέλημα της Τουρκίας είναι η δική της ασφάλεια»: προσέθεσε ο ερευνητής.

Αυτό περιλαμβάνει την αποτροπή σποραδικών επιθέσεων από τις Απελευθερωτικές Δυνάμεις του Αφρίν, ένα παρακλάδι του PKK, το οποίο διεξάγει αντάρτικο χαμηλής έντασης με σκοπό να διώξει τις δυνάμεις της Τουρκίας και της συριακής αντιπολίτευσης, χωρίς, όμως, ιδιαίτερο αποτέλεσμα. Επιθέσεις, όπως ο βομβαρδισμός μιας λαϊκής αγοράς στο κέντρο του Αφρίν, που αποδίδονται σε αυτή την ομάδα, καθώς και σε παραφυάδες της, έχουν στοιχίσει τη ζωή σε πολίτες και στρατιώτες.

Κάτω τα χέρια από το πράμα

Στις 21 Μαΐου, υπήρξε απειλή, στην ασφάλεια της Τουρκίας, η οποία προερχόταν από τις φατρίες που στηρίζονται από το τουρκικό καθεστώς και συνδέονται με τον Συριακό Εθνικό Στρατό, όταν εκατοντάδες μέλη των φατριών αυτών παραβίασαν ένα κενό του συνοριακού τείχους που χωρίζει την Τουρκία από τη Συρία. Άρχισαν να εισβάλουν από το Atmeh, το οποίο είναι ένα τεράστιο στρατόπεδο για εκτοπισμένους Σύριους, και επιτέθηκαν σε τουρκικό συνοριακό σταθμό επανδρωμένο από δυνάμεις της χωροφυλακής στην περιφέρεια του Reyhanli στο Hatay. Ντόπιοι χωρικοί που μίλησαν στην ανεξάρτητη ειδησεογραφική ιστοσελίδα Duvar, είπαν ότι οι (επιτιθέμενοι) Σύριοι έβαλαν φωτιά στις καλλιέργειες σιταριού και στις ελιές τους. Μάλιστα, ένας από τους χωρικούς ανέφερε ότι: «Ο σταθμός της χωροφυλακής δέχθηκε βροχή από πυρά. Δεν ξέρω αν ήταν συνδυασμός με μολότοφ ή κάτι άλλο, αλλά ένας από αυτούς έριξε ένα εκρηκτικό. Αν δεν υπήρχε το τσιμεντένιο τείχος, όλοι οι στρατιώτες εκεί θα είχαν χάσει τη ζωή τους».

Εικόνες ανθρώπων να τρέχουν, σύννεφα καπνού και μια λαμπερή, πορτοκαλί χρώματος, φλόγα να υψώνεται κοντά στον πύργο παρακολούθησης, φαίνεται πως επιβεβαιώνουν τους παραπάνω ισχυρισμούς.

Οι χωρικοί είπαν πως δεν ήξεραν τι προκάλεσε την επίθεση. Ωστόσο, ο Umit Ozdag, ένας ανεξάρτητος βουλευτής της τουρκικής εθνοσυνέλευσης, υπονόησε μέσω ενός tweet που ανέβασε στον λογαριασμό του, μία εβδομάδα αργότερα, πως το γεγονός συνδεόταν με την κατάσχεση περισσοτέρων του ενός τόνου χαπιών του διεγερτικού ναρκωτικού captagon, η διάθεση του οποίου στην αγορά θα απέδιδε 37 εκατομμύρια δολάρια, στο λιμάνι Iskendrum του Xatay στις 15 Μαΐου. Η Τουρκική αστυνομία είχε πει ότι τα χάπια, τα οποία είχαν κρυφτεί μέσα σε τούβλα, προορίζονταν για τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Ο Ozdag, ένθερμος υποστηρικτής της απέλασης των 4 εκατομμυρίων περίπου Σύριων προσφύγων, έγραψε στο λογαριασμό του στο Twitter: «Οι Σύριοι ξεσηκώθηκαν στο Reyhanli. Ένας συνοριακός σταθμός δέχθηκε επιδρομή. Οι στρατιώτες αποτραβήχθηκαν για να αποφύγουν τη σύγκρουση. Εκλάπησαν όπλα από το σταθμό. Ο λόγος για αυτό το ξέσπασμα ήταν η επιχείρηση για τα ναρκωτικά στο Iskenderum. Η συριακή μαφία λέει-Κάτω τα χέρια από την περιουσία μου. Ως εδώ και μη παρέκει». Οι Τούρκοι αξιωματούχοι δεν έδωσαν καμία εξήγηση.

Ο Selfik Cirkin, ένας έμπειρος πολιτικός από το Hatay και μέλος του κεντροδεξιού κόμματος της αντιπολίτευσης Καλό Κόμμα (İYİ Parti) είπε στο Al-Monitor: «Δυστυχώς, μπορώ να πω ότι αυτή η ιστορία είναι αληθινή εκατό τοις εκατό». Παρόλα αυτά, ο Cirkin αρνήθηκε να επεκταθεί. Ο Ozdag δεν αποκρίθηκε στο αίτημα του Al-Monitor για κάποιο σχόλιό του.

Έγιναν αναφορές για πολλές ακόμη κατασχέσεις ναρκωτικών στο Hatay, αυτό το έτος, και πιο πρόσφατα τον Ιούλιο όταν ένα φορτηγό πλοίο που μετέφερε 117 κιλά κοκαΐνης συνελήφθη στα ανοικτά της ακτής του Iskenderum. Σε αρκετές περιπτώσεις έγιναν πολλές συλλήψεις, αλλά η ταυτότητα και η εθνικότητα των υπόπτων δεν αποκαλύφθηκαν. Καμία σύλληψη δεν έχει ανακοινωθεί από τις τουρκικές αρχές σχετικά με την κατάσχεση των ναρκωτικών χαπιών στις 15 Μαΐου.

Η Elizabeth Tsurkov, φοιτήτρια διδακτορικού στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον και μέλος του ινστιτούτου Newlines, δεξαμενή σκέψης της Ουάσινγκτον, συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων εμπειρογνωμόνων στη συριακή αντιπολίτευση. Η Tsurkov είπε στο Al-Monitor: «Πολλές συριακές φατρίες που βρίσκονται σε περιοχές υπό τον έλεγχο της Τουρκίας εμπλέκονται στο εμπόριο ναρκωτικών».

Ωστόσο, η Tsurkov σημείωσε ότι το Atmeh ελέγχεται από την φατρία Hayat Tahrir Sham, η οποία κυβερνά το Idlib, και είναι στα μαχαίρια με αρκετές από τις φατρίες που συνδέονται με τον Συριακό Εθνικό Στρατό.

Γνωρίστε τον Abu Amsha

Ο Mohammed Jassem είναι ο διοικητής της ταξιαρχίας Sultan Suleiman Shah, η οποία εδρεύει στο Αφρίν, είναι συνδεδεμένος με τον Συριακό Εθνικό Στρατό και πήρε το όνομά του από έναν από τους ιδρυτές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η σορός του οποίου βρίσκεται θαμμένη στη βόρεια Συρία. Ο Jassem, γνωστός κυρίως ως Abu Amsha, αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα για το κερδοσκοπικό παιχνίδι του πολέμου στην βορειοδυτική Συρία. Η ταξιαρχία Suleiman Shah, που συνήθως αναφέρεται ως Amshat παίρνοντας το όνομα του αρχηγού της, έχει εμπλακεί σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Αφρίν, συμπεριλαμβανομένων απαγωγών, εθνοκάθαρσης και εξαναγκάζοντας τους ελαιοκαλλιεργητές να πληρώνουν την ταξιαρχία με μέρος από τη συγκομιδή τους.

Τα tweets που ανεβάζει ο Jassem στον λογαριασμό του φαντάζουν ως όρκος υποτέλειας στην Τουρκία και στον τωρινό Σουλτάνο, Ερντογάν. Πιο συγκεκριμένα, αποτίεται φόρος τιμής σε διάφορους Τούρκους υπερεθνικιστές, έχουν αναρτηθεί τα συλλυπητήρια στον Τούρκο υπουργό εσωτερικών για το θάνατο της μητέρας του (που πέθανε τον Μάρτιο σε ηλικία 75 ετών από καρδιακή ανεπάρκεια), ορκίζεται να καταδιώξει τα «σκυλιά» των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), που στηρίζονται από τις Η.Π.Α., και «που στην πραγματικότητα είναι το PKK». Επίσης, η επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας» της Τουρκίας εναντίον του Αφρίν και η επακόλουθη επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης» βασίζονται σε αυτή τη λογική, ότι δηλαδή οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις «στην ουσία είναι το PKK».

Ο Jassem, παπαγαλίζοντας τις απόψεις της Τουρκίας για το PKK και την ρητορική του Ερντογάν που είναι ένα μείγμα ισλαμισμού και εθνικισμού, κατάφερε να αποκτήσει την κάλυψη που χρειαζόταν μέσω της οποίας συνεχίζει να επεκτείνει ένα μικρό τσιφλίκι στην περιοχή Sheikh Hadeed, έξω από το Αφρίν, το οποίο απέκτησε όταν βοήθησε την Τουρκία να καταλάβει βιαίως τον θύλακα.

Ένας μαχητής της ταξιαρχίας Sultan Suleiman Shah μίλησε στο Al-Monitor υπό την προϋπόθεση της ανωνυμίας του λέγοντας ότι: «Όταν οι φατρίες της συριακής αντιπολίτευσης ανέλαβαν τον έλεγχο του Αφρίν, η μεραρχία Sultan Suleiman Shah κατέλαβε την περιοχή Sheikh Hadeed και έστησε το κέντρο διοικήσεως εκεί. Ο διοικητής της μεραρχίας, Abu Amsha, δεν παίρνει εντολές από τον Συριακό Εθνικό Στρατό ή το υπουργείο αμύνης της προσωρινής κυβέρνησης της συριακής αντιπολίτευσης που εδρεύει στην Κωνσταντινούπολη, αλλά συνεργάζεται με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες.

Ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων ισχυρίζονται ότι οι φατρίες  έχουν βοηθήσει το μηχανισμό ασφαλείας της Άγκυρας μεταφέροντας παράνομα στην Τουρκία εκατοντάδες Σύριων Αράβων και Κούρδων, από τις κατεχόμενες περιοχές, οι οποίοι έχουν κατηγορηθεί πως δουλεύουν για το PKK.

Οι φατρίες τακτικά ασκούν την απειλή της παράδοσης για να αποσπάσουν μεγάλα χρηματικά ποσά, και αυτοί που δεν μπορούν να πληρώσουν παραδίδονται στην Τουρκία, όπως έχει αναφερθεί και στο παρελθόν από το Al-Monitor.

Η ευημερία που πρόσφατα έχει ανακαλύψει ο Jassem προέρχεται από πολλαπλές πηγές. Μία από αυτές είναι ο έλεγχος των σημείων ελέγχου όπου χρεώνουν τέλη διέλευσης για επαγγελματικά οχήματα. Η άλλη πηγή είναι το ελαιόλαδο. Ο μαχητής της ταξιαρχίας Sultan Suleiman Shah γίνεται πιο συγκεκριμένος: «Στην αρχή η φατρία Sultan Suleiman Shah στο Αφρίν, λειτουργούσε όπως και οι άλλες φατρίες στην περιοχή. Έκοψε και πούλησε ελαιόδεντρα, αλλά πρόσφατα άλλαξε τη στρατηγική της. Τα μέλη της, άρχισαν να καλλιεργούν ελαιόδεντρα σε κατασχεμένη γη, η οποία ανήκε σε αυτούς που κατηγορούνται ότι είναι πιστοί στον SDF. Μετά επέβαλαν φόρο εισοδήματος 25% έως 50% στους γαιοκτήμονες. Ωστόσο, η υλοτομία δεν έχει σταματήσει ακόμη καθώς τα μέλη της ταξιαρχίας κόβουν δέντρα και τα πουλάνε για να επωφεληθούν από την τιμή τους. Η ηγεσία της φατρίας επιτρέπει στα μέλη της να έχουν ένα μικρό όφελος από τα κέρδη, έτσι ώστε να κερδίσει την αφοσίωσή τους».

Στην Τουρκία, ο κρατικός Αγροτικός Πιστωτικός Συνεταιρισμός αγοράζει το ελαιόλαδο από τις ταξιαρχίες μέσω μεσαζόντων και εν συνεχεία το πουλά σε Τούρκους παραγωγούς που εξάγουν στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το παράνομο εμπόριο έχει τεκμηριωθεί επαρκώς.

«Αν δεν υπήρχαν οι ελιές του Αφρίν, δε θα είχαμε καταφέρει να επιτύχουμε αυτό το επίπεδο εξαγωγών»: δήλωσε ο Τούρκος εξαγωγέας λαδιού, Ali Nedim Gureli, σε τουρκική εκπομπή της Deutsche Welle.

«Σε παλαιότερες εποχές, για να πωληθεί το προϊόν αυτό στους παραγωγούς, ερχόταν παράνομα από το Αφρίν. Αυτή τη στιγμή, οι πωλήσεις (αυτές) γίνονται από το κράτος. Τώρα η πλειονότητα της εκτιμώμενης (ετήσιας παραγωγής) 30.000 τόνων ελαιόλαδου του Αφρίν, έρχεται στην Τουρκία. Το λάδι του Αφρίν έγινε τουρκική παραγωγή»: καυχήθηκε ο Gureli.

Όμως, δεν είναι όλοι οι Τούρκοι παραγωγοί ικανοποιημένοι. Σύμφωνα με τον εθνικιστή πολιτικό, Cirkin, ένα αρκετά καλό μέρος του ελαιόλαδου από το Αφρίν, φτάνει σε σημείο να πωλείται σε τοπικό επίπεδο αρκετά φθηνότερα από τις τιμές της αγοράς μέσω καλοστημένης κομπίνας. «Είπα στον διοικητή του Hatay όπου υπάγεται το Αφρίν, πως γίνεται λαθρεμπόριο και πώληση του ελαιόλαδου εδώ. Του είπα να κάνει κάτι, διότι ζημιώνονται οι παραγωγοί, αλλά δεν έγινε τίποτα»: δήλωσε ο Circin.

Οι προσπάθειες που κάνει η Τουρκία για να παρουσιάζει ως νόμιμο το εμπόριο ελαιόλαδου από το Αφρίν διοχετεύοντάς το μέσω των Αγροτικών Πιστωτικών Οργανισμών δε φαίνεται να εντυπωσιάζει τους νομικούς που έχουν γνώση του Διεθνούς Δικαίου. «Το Διεθνές Δίκαιο παρέχει μια σειρά προστασιών σε όσους ζουν σε κατεχόμενες περιοχές όπως οι άνθρωποι που ζουν στο κατεχόμενο από την Τουρκία Αφρίν. Η πραγματική και προσωπική τους περιουσία προστατεύεται από τη Συνθήκη της Γενεύης»: είπε ο Roger Lu Phillips, δικηγόρος του Διεθνούς Δικαίου και διευθυντής του νομικού τμήματος της μη κερδοσκοπικής εταιρείας που εδρεύει στην Ουάσινγκτον Κέντρο Δικαιοσύνης και Λογοδοσίας της Συρίας (Syrian Justice and Accountability Centre) και προσέθεσε: «Ουσιαστικά, όταν γίνεται επίταξη τροφίμων από τη δύναμη κατοχής, και μάλιστα όταν ο πληθυσμός υποφέρει από έλλειψη τροφίμων, αυτό έρχεται σε αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο».

Επιπλέον, η δύναμη κατοχής, πρέπει να διασφαλίσει ότι η δίκαιη αξία πληρώνεται για κάθε επιταχθέν προϊόν. «Αν η Τουρκία παίρνει ελαιόδεντρα και ελαιόλαδο από τους τοπικούς παραγωγούς χωρίς δίκαια αποζημίωση, παραβιάζει τους νόμους της κατοχής, ακόμη και αν το κάνει υπό την κάλυψη ενόπλων ομάδων τις οποίες ελέγχει».

Ο Jassem έχει επενδύσει κάποια από τα κέρδη του σε επιχειρήσεις στην Τουρκία, σύμφωνα με πηγές που πληροφόρησαν το Al-Monitor επί του θέματος.

Πρόκειται για αρκετά εστιατόρια και αντιπροσωπείες αυτοκινήτων. Ανταποκριτής της Al-Monitor επικοινώνησε τηλεφωνικά με την αντιπροσωπεία El Safir Oto, η οποία ανήκει στον Jassem και βρίσκεται στην παραμεθόρια πόλη του Gaziantep, και ρώτησε: «Είναι αυτή η αντιπροσωπεία αυτοκινήτων που ανήκει στον Abu Amsha»; Τότε, ένας άντρας με βαριά τουρκική προφορά απάντησε: «Ναι, αυτή είναι. Εσύ ποιος είσαι»;

«Ο Jassem είναι ο νούμερο ένα όσον αφορά τις επιχειρήσεις στην περιοχή»: δήλωσε ο Ahmed Ramadan, αρχισυντάκτης του Euphrates Post, ενός μέσου ενημέρωσης της συριακής αντιπολίτευσης με έδρα στην Κωνσταντινούπολη. Ο Ramadan ο οποίος έχει ερευνήσει τις εμπορικές δραστηριότητες των φατριών είπε στο Al-Monitor: «Όλος ο κόσμος ξέρει ότι κλέβουν, είναι κερδοσκόποι του πολέμου και κερδοσκόποι της κρίσης. Δεν ντρέπονται πλέον».

Το πρακτορείο StepNews το οποίο είναι υπέρ της αντιπολίτευσης, ισχυρίστηκε σε άρθρο του στις 17 Μαΐου, ότι άνδρες των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας είχαν κάνει επιδρομές στα σπίτια πολλών μελών της ταξιαρχίας Sultan Suleiman Shah, συμπεριλαμβανομένου του αδερφού του Jassem, σε ξεχωριστές επιχειρήσεις στο Gaziantep, Reyhanli και στο Osmaniye.

Σύμφωνα με το StepNews, οι επιδρομές της αστυνομίας συνδέονταν με την κατάσχεση των ναρκωτικών χαπιών που έλαβε χώρα στις 15 Μαΐου. Το πρακτορείο ειδήσεων ASO που συνδέεται με τη διοίκηση των Κούρδων στη βορειοανατολική Συρία αναμετάδωσε τους ισχυρισμούς του StepNews.

Η Tsurkov είπε ότι τα ευρήματά της ταιριάζουν με τους ισχυρισμούς αυτούς: «Στην έρευνά μου σχετικά με τις παράνομες δραστηριότητες των φατριών, φαίνεται ότι οι Amshat είναι αυτοί που εμπλέκονται σε μεγαλύτερο βαθμό στο εμπόριο ναρκωτικών. Σύμφωνα με τις πηγές μου, μέσα στη φατρία Amshat το εμπόριο ναρκωτικών έχει αναλάβει ο Sayf Jassem, αδερφός του Abu Amsha, και οι μαχητές και διοικητές της προσωπικής του συνοδείας».

«Τα περισσότερα ναρκωτικά διακινούνται λαθραία από περιοχές του καθεστώτος από την τέταρτη μεραρχία του συριακού στρατού, που αποτελεί τον μηχανισμό του καθεστώτος που ηγείται της κατασκευής και διακίνησης των ναρκωτικών μέσα στη Συρία και δια μέσου των συνόρων. Τα ναρκωτικά μεταφέρονται λαθραία από τις σιιτικές περιοχές Nubul και Zahraa, του Χαλεπίου ελεγχόμενες από τη Hezbollah και στο Αφρίν από την ταξιαρχία Amshat»: δήλωσε η Tserkov προσθέτοντας ότι: «Ο Abu Amsha έθεσε σε εφαρμογή την πλήρη απαγόρευση του λαθρεμπορίου ναρκωτικών στην Τουρκία». Αυτό, όμως, δεν αποκλείει τη χρήση του Iskenderum για σκοπούς διέλευσης.

Εκτός από την φημολογούμενη εμπλοκή του Jassem στο εμπόριο ναρκωτικών, καλλιεργείται εδώ και καιρό, εσωτερικά, ένα κλίμα μνησικακίας.

Το 2018, η Isra Khalil, σύζυγος ενός μαχητή της ταξιαρχίας Sultan Murad, ισχυρίστηκε μέσω βιντεοσκοπημένης μαρτυρίας ότι ο Jassem την είχε βιάσει πολλές φορές και μάλιστα μια φορά αυτό έγινε υπό την απειλή όπλου. «Ο Abu Amsha με βίασε. Μετά κοντοστάθηκε στην πόρτα καθώς έφευγε. Με έβγαλε από το δωμάτιο και είπε πως αν έλεγα ότι αυτός ήρθε σε μένα θα σκότωνε τον άνδρα μου και τον αδερφό του. Του είπα ότι δεν έχω κάνει τίποτα και ότι ο Θεός θα κρατήσει μυστικά αυτά που είναι να κρατηθούν μυστικά. Του είπα πως δεν του είχα κάνει τίποτα. Όμως, δεν είχε βιάσει μόνο εμένα. Το είχε κάνει σε αρκετές γυναίκες. Είχε ατιμάσει πολλές κοπέλες» Η Khalil περιέγραψε πολλά άλλα περιστατικά λεπτομερώς.

Μια εβδομάδα μετά, η Khalil ανέβασε ένα άλλο βίντεο στο οποίο ισχυριζόταν ότι «ένα κακό άτομο» είχε προσφερθεί να της δώσει όσα χρήματα θα του ζητούσε αρκεί να δημοσιοποιούσε το προηγούμενο βίντεο για τον Abu Amsha. Μια αξιόπιστη πηγή από την αντιπολίτευση είπε στο Al-Monitor πως ανάγκασαν με τη βία την Khalil να αναιρέσει τις προηγούμενες κατηγορίες της.

Ο Ahmed Rahhal, ένας στρατηγός ο οποίος αυτομόλησε από τον Συριακό στρατό στους επαναστάτες και θεωρείται πως δεν διστάζει να ασκήσει κριτική για τη διαφθορά των φατριών και τις κακοποιήσεις στις οποίες αυτές προβαίνουν, είπε για την αναίρεση των λεγομένων της Khalil πως κάτι δεν του καθόταν καλά σε αυτό.

«Όταν επικοινώνησα με άτομα που εμπιστευόμουν, μέσα στη Συρία, είπαν πως ο Abu Amsha απλά δωροδόκησε τον δικαστή δίνοντάς του ένα αυτοκίνητο, τον αξιωματούχο της αστυνομίας δίνοντάς του, πάλι, ένα αυτοκίνητο, και δύο άλλους δίνοντας σε αυτούς από ένα αυτοκίνητο και έτσι το θέμα λύθηκε. Η κοπέλα τράβηξε το βίντεο με τη βία, παρά τη θέλησή της. Έχω γράψει για αυτό. Αυτός ο βιασμός ήταν λάθος»: προσέθεσε ο Rahhal.

Ο Rahhal πλήρωσε το τίμημα για την ειλικρίνειά του. Τον Αύγουστο του 2020 του αφαίρεσαν την τουρκική υπηκοότητα και φυλακίσθηκε για 73 ημέρες, χωρίς να του απαγγελθεί επίσημα κατηγορία για κάτι. Ο Rahhal θεώρησε πως αυτό ήταν πολύ προσβλητικό και πιστεύει πως ο Jassem και οι άνδρες του έκαναν ψευδείς καταγγελίες στις τουρκικές αρχές εναντίον του, ισχυριζόμενοι πως είτε ήταν πράκτορας των ΗΑΕ ή πράκτορας της Σαουδικής Αραβίας ή των Κούρδων. Δέχεται εκατοντάδες απειλές για τη ζωή του καθημερινά από άτομα που συνδέονται με τις ταξιαρχίες, και έχει στοχοποιηθεί  αυτός και η οικογένειά του. Έκανε δημόσια έκκληση στον Ερντογάν, στον Σοϊλού και στην προσωρινή κυβέρνηση της Συρίας, ζητώντας τη βοήθειά τους.

Τον Απρίλιο, το Orient, μέσο μαζικής ενημέρωσης φίλα προσκείμενο στην συριακή αντιπολίτευση, προώθησε βίντεο στο οποίο Τούρκοι μαχητές του Συριακού Εθνικού Στρατού κατηγορούσαν τον Jassem ότι «έκλεψε» τους μισθούς τους, τους οποίους είχε υποσχεθεί για τη συμμετοχή τους στον πόλεμο του Αζερμπαϊτζάν εναντίον της Αρμενίας. «Τους είχαν πει για 2000 δολάρια το μήνα, αλλά έλαβαν πολύ λιγότερα και με καθυστερήσεις»: είπε η Tsurkov.

Ο Τούρκος πληροφοριοδότης

Ο Sedat Peker, ένας κατάδικος Τούρκος μαφιόζος που ζει σε εξορία στο Ντουμπάι εμπλέκει νυν και τέως αξιωματούχους, οι οποίοι είχαν στενούς δεσμούς με την κυβέρνηση Ερντογάν, σε σοβαρά εγκλήματα, όπως βιασμούς, διακίνηση ναρκωτικών και μεταφορά όπλων σε Σύριους Τζιχαντιστές. Η ροή των βίντεο του στο You Tube μετράει εκατομμύρια προβολές και για πολλούς θεωρείται αληθινός γιατί παραδέχεται πως συμμετείχε σε κάποια από τα εγκλήματα αυτά. Σε πρόσφατο βίντεο ισχυρίζεται: «Αν θέλετε να κάνετε δουλειές στη Συρία, ξέρετε τι πρέπει να κάνετε; Υπάρχει ένας κύριος Metin Kiratli και επιτρέψτε μου να πω το όνομα του γραφείου του. Διεύθυνση Διοικητικών Υποθέσεων της Τουρκικής Προεδρείας. Πρέπει να πάτε σε αυτόν αλλά όχι για μικροδουλειές, όπως δύο φορτηγά γεμάτα με πραμάτεια. Εννοώ μεγαλοδουλειές».

Ο υφυπουργός εξωτερικών της Συρίας, Bashar Jaafari, είπε σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στην Deutsche Welle: «Θα ήθελα να πω ότι επιβεβαιώνω, διαβεβαιώνω και επαληθεύω πως αυτά που είπε ο κύριος Sedat Peker είναι αλήθεια». Ο Kiratli αρνήθηκε τους ισχυρισμούς αυτούς και κατέθεσε μήνυση κατά του Sedat Peker.

Είτε ο Peker λέει την αλήθεια ή όχι, το εμπόριο που περιγράφει φαίνεται να επεκτείνεται με τις ευλογίες της Άγκυρας: Ένα νέο ανεπίσημο συνοριακό πέρασμα που βρίσκεται μεταξύ της Ras al-Ain και της Tell Abyad στη ζώνη της «Πηγής της Ειρήνης» που είναι γνωστή ως Tufaha ή Μήλο και που ενώνει τη συριακή αντιπολίτευση, που στηρίζεται από την Τουρκία, με τις περιοχές που ελέγχει ο SDF στη βόρεια Ράκα, άρχισε να λειτουργεί από τις αρχές του έτους.

Η Tufaha διευθύνεται από τον Abu Hatem Shaqra ο οποίος είναι ηγέτης της φατρίας Ahrar al-Sharqiyah και θεωρείται κορυφαία φιγούρα στις παράνομες δραστηριότητες του κερδοσκοπικού πολέμου. Είναι γνωστός με το προσωνύμιο χταπόδι λόγω των μεγάλων οικονομικών δυνατοτήτων του. Δύο άλλες ταξιαρχίες που συνδέονται με τον Συριακό Εθνικό Στρατό, η Jaysh al-Sharqiyah και το απόσπασμα 20 μοιράζονται τον έλεγχο της Tufaha.

Η πληροφορία που συνελέχθη από ανοιχτές πηγές από την Al-Monitor και παρατηρήθηκε από τον ερευνητή γνωστό ως @obretix στο Twitter, δείχνει ένα φορτηγό πετρελαιοφόρο σταθμευμένο στο πέρασμα στις 13 Ιουλίου.

Τα περάσματα μεταξύ περιοχών ελέγχου που ανήκουν σε διαφορετικές ομάδες είναι σαν θησαυροί για τους επαναστάτες των φατριών. Η Tufaha θα γίνει ένα μεγάλο οικονομικό πέρασμα, με μηνιαίο εισόδημα που ίσως φτάσει το ένα εκατομμύριο δολάρια σύμφωνα με τον Ramadan, εκδότη της εφημερίδας.

Η Sinam Mohammed του Συριακού Δημοκρατικού Συμβουλίου επιμένει πως οι Η.Π.Α. πρέπει να χαρακτηρίσουν τις ταξιαρχίες του Συριακού Εθνικού Στρατού που έχουν διαπράξει εγκλήματα πολέμου ως τρομοκρατικές και πιστεύει πως αυτό είναι απαραίτητο βήμα, ειδάλλως δε θα σταματήσουν.

Όμως, ο Bassam Ahmed της μη κερδοσκοπικής ερευνητικής ομάδας Σύριοι για την Αλήθεια και τη Δικαιοσύνη, είπε ότι πιστεύει πως αυτός είναι ένας μη ρεαλιστικός στόχος λέγοντας: «Το περισσότερο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι να ασκηθούν κυρώσεις σε κάποιους από αυτούς τους πολέμαρχους για τα εγκλήματά τους. Είναι καιρός οι Ηνωμένες Πολιτείες να δράσουν εναντίον των ομάδων αυτών».

Ένας εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που δεν θέλει να κατονομαστεί, είπε στο Al-Monitor: «Η διοίκηση ανησυχεί, διότι υπάρχουν συνεχείς αναφορές ότι ορισμένα στοιχεία του Συριακού Εθνικού Στρατού έχουν παραβιάσει το Δίκαιο των ενόπλων συγκρούσεων και έχουν προβεί σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη βόρεια Συρία. Συνεχίζουμε να προτρέπουμε την Τουρκία να ασκεί πίεση στις ομάδες της αντιπολίτευσης που στηρίζει για να σταματήσουν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να κάνει τους δράστες να λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους και να πάρει μέτρα έτσι ώστε να μην επαναληφθούν αυτά στο μέλλον».

Ο/η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ συνέχισε λέγοντας: «Η οριστική λήξη των εχθροπραξιών αποτελεί κοινό συμφέρον των Η.Π.Α. και της Τουρκίας. Εμείς θα συνεχίσουμε να συμβουλευόμαστε την Άγκυρα σε θέματα πολιτικής στη Συρία και να ψάχνουμε οδούς συνεργασίας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Τουρκία έχουν κοινά συμφέροντα στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, στη λήξη των εχθροπραξιών στη Συρία  και στην αποθάρρυνση κακών επιρροών στην περιοχή».

Τον Ιούλιο οι Η.Π.Α. προσέθεσαν την Τουρκία στην λίστα με τις χώρες που χρησιμοποιούν παιδιά ως στρατιώτες τον τελευταίο χρόνο, σηματοδοτώντας την πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο σε χώρα μέλος του ΝΑΤΟ.

Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στην έκθεσή του για την εμπορία ανθρώπων το 2021, κατέγραψε ότι η Τουρκία «παρείχε ξεκάθαρη υποστήριξη» στη μεραρχία Sultan Murad, η οποία χρησιμοποίησε παιδιά ως στρατιώτες στις συγκρούσεις που έλαβαν χώρα στη Λιβύη, όπως έκαναν και άλλες ομάδες. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατονόμασε και τον SDF, μαζί με άλλες ένοπλες ομάδες στη Συρία που στρατολογούν ανηλίκους για μάχη. Η Άγκυρα ήταν εξοργισμένη. Το υπουργείο εξωτερικών της Τουρκίας δήλωσε ότι «απορρίπτει εντελώς» τους ισχυρισμούς αυτούς και ότι το ιστορικό της είναι καθαρό.

Πηγή: al-monitor.com