Πρόκειται για έναν πόλεμο παράνομης εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο οποίος εξασφάλισε στο Κίεβο την αμέριστη συμπαράσταση των «δυτικών» κυβερνήσεων αλλά και των διεθνών ΜΜΕ.

Στον αντίποδα έχουμε την παράνομη εισβολή και τον πόλεμο που διεξάγει ο Ερντογάν στο Ιράκ και την Συρία. Από τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους, το τουρκικό καθεστώς διεξάγει πόλεμο στο νότιο Κουρδιστάν (βόρειο Ιράκ), κατά των Κούρδων ανταρτών που βρίσκονται στην περιοχή. Παράλληλα, διεξάγει ασταμάτητες επιθέσεις με πυροβολικό και μη επανδρωμένα αεροσκάφη εναντίον της Ροζάβα, στην βόρεια και ανατολική Συρία.

Οι βομβαρδισμοί κατά της Ροζάβα ήταν μάλιστα συνεχείς και ασταμάτητοι παρόλο που κανένα «δυτικό» μέσο δεν μιλούσε γι’ αυτούς. Όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις και την τουρκική επιχείρηση «Γαμψό Ξίφος», με την οποία η Άγκυρα κλιμάκωσε τις επιθέσεις της διεξάγοντας πλέον και αεροπορικούς βομβαρδισμούς, η «Δύση» αναγκάστηκε να αντιδράσει.

Παρατηρούμε λοιπόν πλέον μερίδα του διεθνούς τύπου να καλύπτει το θέμα, και μάλιστα αρκετοί πολιτικοί ηγέτες καταδίκασαν την επαπειλούμενη χερσαία εισβολής της Τουρκίας στις κουρδικές περιοχές της Συρίας. Επιπλέον, διακρίνονται και φωνές πολιτικών από τη Γαλλία, τη Σουηδία, την Νορβηγία και αλλού, που δεν περιορίζονται στις ρητορικές καταδίκες αλλά ζητούν και σαφή μέτρα κατά του φασιστικού καθεστώτος της Άγκυρας, όπως επιβολή οικονομικών κυρώσεων και εμπάργκο όπλων κατά της Τουρκίας.

Σε αυτό το διεθνές κλίμα, προκαλεί αλγεινή εντύπωση η στάση που κρατάει στην Ελλάδα μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ και του πολιτικού κόσμου. Πρόκειται για την ίδια μερίδα που υιοθέτησε πλήρως την τουρκική ερμηνεία για την βομβιστική επίθεση στην Κωνσταντινούπολη, και που δεν ανέδειξε τις σχετικές καταδικαστικές δηλώσεις των Κουρδικών φορέων οι οποίοι διασαφήνισαν ότι δεν έχουν την παραμικρή σχέση με το συμβάν.

Επιπροσθέτως, ενώ παρατηρούμε στην Ελλάδα την αμέριστη συμπαράσταση στην επίθεση που δέχονται οι Ουκρανοί, δεν γίνεται ο παραμικρός λόγος για τον πολύμηνο πόλεμο της Τουρκίας στο Ιρακινό Κουρδιστάν, για τους βομβαρδισμούς άμαχου πληθυσμού στη Ροζάβα, και για την ανάγκη ουσιαστικής υποστήριξης του Κουρδικού λαού, στον αγώνα του εναντίον του φασιστικού και αναθεωρητικού καθεστώτος της Άγκυρας.

Πραγματικά απορεί κανείς, για τα δύο μέτρα και δύο σταθμά που επιδεικνύουν κάποιοι εντός της Ελλάδας, παρέχοντας αμέριστη υποστήριξη στους Ουκρανούς ενώ παράλληλα σιωπούν για τα τουρκικά εγκλήματα στον αδερφικό Κουρδικό λαό. Ως εκ τούτου, η ελληνική πολιτική απουσία στις διεθνείς καταδίκες των παράνομων τουρκικών επιχειρήσεων και εισβολών, προκαλεί εύλογο προβληματισμό περί των σχετικών κινήτρων, συμφερόντων και προτεραιοτήτων.

Το ζήτημα μάλιστα αναδεικνύεται σε μείζον αν αναλογιστεί κανείς το γεγονός πως η Τουρκία, δεν διεξάγει απλά πόλεμο, αλλά εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εναντίον του Κουρδικού λαού. Αυτό απεδείχθη δυστυχώς προσφάτως, με την στοχοποίηση από την Τουρκία πολιτικών στόχων στην Ροζάβα, και τον βομβαρδισμό νοσοκομείων, σχολείων, αποθηκών σιτηρών και τροφίμων, χωραφιών, οικισμών, προσφυγικών καταυλισμών, και λοιπών κατοικημένων περιοχών.

Τα ίδια εγκλήματα πολέμου διαπράττει το τουρκικό καθεστώς και στο ιρακινό Κουρδιστάν, βομβαρδίζοντας αμάχους και εξαπολύοντας παράνομα χημικά όπλα. Εκεί όμως ο τουρκικός στρατός έχει υποστεί μια στρατιωτική πανωλεθρία, αφού έχει ηττηθεί κατά κράτος από τους Κούρδους αντάρτες.

Η επικράτηση των ανταρτών και οι τεράστιες απώλειες του τουρκικού στρατού στην περιοχή, περιορίζουν τις δυνατότητες επιχειρήσεων της Τουρκίας εναντίον της Ροζάβα αλλά και του Ελληνισμού.

Ιδίως στην περίπτωση της Ροζάβα, οι Δυνάμεις Λαϊκής Προστασίας των YPG και YPJ είναι πανέτοιμες να αντιμετωπίσουν μια επικείμενη τουρκική εισβολή, γεγονός που καθυστερεί τα τουρκικά σχέδια. Στην προσωρινή ματαίωση των τουρκικών σχεδίων έχουν συμβάλλει και διεθνείς καταδίκες μιας τέτοια επιχείρησης από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και άλλες χώρες, ιδίως βέβαια αφ’ ης στιγμής η Ουάσινγκτον δεν προτίθεται να αφήσει την Τουρκία να παίξει το ρωσικό παιχνίδι στην περιοχή. Οι δε τουρκικοί βομβαρδισμοί στις κουρδικές θέσεις που βρίσκονται κοντά σε αμερικανικές βάσεις, όπως στη Χασάκα και την Ράκκα, προκαλούν και ενδονατοϊκά προβλήματα. Σε κάθε περίπτωση, το θέμα της χερσαίας εισβολής παραμείνει ενεργό, αφενός για εκλογικούς λόγους εντός Τουρκίας, και αφετέρου διότι οι Κούρδοι παραμένουν ο σημαντικότερος στρατηγικός αντίπαλος του τουρκικού καθεστώτος.

Επιπροσθέτως, η ελληνική πολιτική απραξία αναδεικνύεται σε ακόμα πιο προβληματική, καθώς με την επαπειλούμενη εισβολή της Τουρκία στη Ροζάβα, θα ενδυναμωθούν οι τζιχαντιστικές οργανώσεις, ενώ με τις εκτοπίσεις των αμάχων, θα διογκωθεί ξανά το προσφυγικό - μεταναστευτικό ζήτημα, το οποίο ως γνωστόν, εργαλειοποιεί ο Ερντογάν κατά της Ελλάδας.

Τα ανωτέρω πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψιν στην χώρα, καθώς είναι πλέον προφανές πως ο Ερντογάν εννοεί ό,τι λέει και κυριολεκτεί με τις απειλές του, ενώ οι πανομοιότυπες δηλώσεις πως θα εισβάλλει και «θα έρθουν μια νύχτα» στη Ροζάβα και τα ελληνικά νησιά, αποδεικνύουν πως ο Ελληνικός και Κουρδικός λαός οφείλουν να δράσουν συντονισμένα για να αντιμετωπίσουν την ιμπεριαλιστική Τουρκία.