Το τουρκικό κράτος προσπαθεί να χωρίσει τους Κούρδους μεταξύ τους χτίζοντας τείχη, ενώ προσπαθεί και να φυλακίσει ολόκληρο τον πληθυσμό σε φυλακές υψίστης ασφαλείας. Τα συριακά σύνορα καλύπτονται από νάρκες εδώ και πολλά χρόνια, όπως και οι ιδιαίτερα εύφορες αγροτικές περιοχές. Και τι τραγωδίες συνέβησαν κατά μήκος των συνόρων! Πολλοί έχουν χάσει τη ζωή και τα άκρα τους σε αυτά τα ναρκοπέδια. Σήμερα χτίζεται ένα τείχος στα σύνορα με τη Συρία, μήκους εκατοντάδων χιλιομέτρων και ένα άλλο στα σύνορα με το Ιράν.

Τα σύνορα με το Ιράκ, από την άλλη πλευρά, είναι γεμάτα φρούρια. Όλα τα τεχνικά εργαλεία βρίσκονται υπό συνεχή επιτήρηση από UAV και μαχητικά drones. Η κατασκευή ενός τείχους στα σύνορα Ιράκ και Ροζάβα είναι μια ακόμη προσθήκη στα ανωτέρω.

Οι φυλακές χτίστηκαν σύμφωνα με την κοινωνιολογία και τον πολιτισμό της Τουρκίας. Όμως η κατάσταση άλλαξε όταν οι φυλακές γέμισαν με Κούρδους και πολιτικούς κρατούμενους. Επειδή οι συνειδητοποιημένοι και οργανωμένοι άνθρωποι δεν κοιμούνται στις φυλακές υποτακτικά, αντιστάθηκαν. Άρχισαν να αλλάζουν τις συνθήκες τους διαβάζοντας και εκπαιδεύοντας τον εαυτό τους. Αντί να εκκενώσουν τις φυλακές αλλάζοντας τους νόμους τους και να ανοίξουν το δρόμο για τη δημοκρατία, οι κυβερνώντες του κράτους απλώς αύξησαν τον αριθμό των φυλακών. Άρχισαν να κατασκευάζουν κάθε είδους μοντέλα φυλακών. Απομόνωσαν τους ανθρώπους χωρίζοντάς τους με ονόματα όπως E-rope, Special Type, F-type και D-type φυλακές. Όλες οι προσπάθειές τους ήταν να καταστρέψουν τον κοινωνικό ιστό των κρατουμένων, να τους απομονώσουν και να τους αφήσουν ανίσχυρους απέναντι στο κράτος.

Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον. Τα χρόνια μοναξιάς και απομόνωσης βλάπτουν την κοινωνικότητά του. Από αυτή την άποψη, η απομόνωση ορίζεται ως έγκλημα. Το τουρκικό κράτος βρίσκεται σε πόλεμο με τους κρατούμενους εδώ και χρόνια.

Η φυλακή του Ντιγιαρμπακίρ, η οποία είναι διαβόητη σε όλο τον κόσμο για τη βαρβαρότητά της, κρίθηκε αντάξια για τους επαναστάτες και τους Κούρδους. Όταν τα βασανιστήρια και η βία μέσα στη φυλακή έγιναν γνωστά, άρχισαν να εισάγονται μοντέλα φυλακών από την Ευρώπη. Ο στόχος όμως παρέμεινε ο ίδιος. Αυτός ήταν το λοκντάουν, η απομόνωση, η καταστροφή της πολιτικής και πολιτιστικής ταυτότητας και η επιδείνωση της ψυχικής υγείας. Στο σύστημα θαλάμων, οι κρατούμενοι διατήρησαν την κοινωνική τους δομή βοηθώντας ο ένας τον άλλον και προστατεύοντας το αίσθημα αλληλεγγύης τους. Το κράτος είχε στόχο να εξαλείψει αυτό το ανθρωπιστικό περιβάλλον με τις φυλακές τύπου F.

Το τουρκικό κράτος χρησιμοποιεί τους κρατούμενους σαν πειραματόζωα. Συνδυάζοντας τα διδάγματα από τα πειράματά τους με εμπειρίες από όλο τον κόσμο, τώρα προσπαθούν να βάλουν όλους τους Κούρδους στο σύστημα φυλακών τύπου F. Αυτή η ενέργεια έχει ξεπεράσει τα σύνορα του Ιράν, του Ιράκ και της Συρίας.

Όπως βλέπουμε από τον Τύπο, η ιρακινή κυβέρνηση χτίζει τσιμεντένια τείχη για να χωρίσει το Σενγκάλ από τη Ροζάβα. Αν κοιτάξουμε προσεκτικά, τα σύνορα και οι περιοχές όπου χτίζονται τα τείχη είναι όλες οι περιοχές όπου ζει ο κουρδικός λαός. Δεν τους έφτανε να διχάσουν το Κουρδιστάν και να χαράξουν σύνορα μεταξύ του, τον 21ο αιώνα έπρεπε να προστεθούν και ψηλά τείχη.

Από αυτή την άποψη, είναι απαραίτητο πρώτα να ασκήσουμε σοβαρή κριτική στους διανοούμενους και στους επαναστατικούς και δημοκρατικούς κύκλους του Κουρδιστάν. Ενώ ο κουρδικός λαός απομονώνεται ο ένας από τον άλλο με τείχη, όλα τα γεγονότα παρακολουθούνται με μεγάλη σιωπή σαν να ήταν κάτι το φυσιολογικό. Έπρεπε όμως να έχουν επιδείξει μεγαλύτερη αντίδραση και να έχουν κάνει έρευνα για τα θέματα αυτά και να πείσουν το κοινό, ξένο και εγχώριο, να προσέξει τα επικίνδυνα παιχνίδια που παίζονται. Αυτοί οι τοίχοι είναι κατασκευασμένοι σκόπιμα. Έχουν υψηλό κόστος. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν σχέδια για γενοκτονία και εξόντωση των Κούρδων. Με την απομόνωση των τμημάτων μεταξύ τους, γίνονται υπολογισμοί για να συνθλιβούν τα μέρη του Κουρδιστάν ένα προς ένα.

Το τείχος του Βερολίνου είναι γνωστό ως το τείχος της ντροπής εδώ και πολλά χρόνια, και πολλά έχουν γραφτεί και εικονογραφηθεί σχετικά. Καθώς το Ισραήλ έχτιζε ένα τείχος μεταξύ του και των Παλαιστινίων, επικρίθηκε και συζητήθηκε πολύ στην Τουρκία. Ακόμη και το τείχος που ήθελε να χτίσει ο Τραμπ στα σύνορα με το Μεξικό ήταν στην ημερήσια διάταξη των επικρίσεων. Αλλά όταν πρόκειται για τους Κούρδους και το Κουρδιστάν, όλοι σιωπούν!

Οι δυνάμεις της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης της Τουρκίας σχεδιάζουν, εφαρμόζουν και εγκρίνουν όλα τα κακά εναντίον των Κούρδων. Διαφημίζουν αυτούς τους τοίχους σαν να ήταν ένα έργο πολιτισμού. Το Ιράκ έχει τόσο σοβαρά προβλήματα, μεταξύ των οποίων και μια μεγάλη οικονομική κρίση. Δεν έχει κανένα πρόβλημα με τους Γεζίντι και τους Κούρδους, οπότε για ποιον λόγο ξεκινά να χτίζει ένα τείχος μεταξύ του Σένγκαλ και της Ροζάβα; Αυτή η παραμεθόρια περιοχή δεν είναι η διαδρομή που χρησιμοποιεί το ISIS. Είναι σαφές ότι αυτό το σχέδιο ανήκει κυρίως στην Τουρκία και ο τουρκικός φασισμός περιλαμβάνει το KDP. Παίρνουν αποφάσεις επιβάλλοντάς τες στην ιρακινή διοίκηση.

Πίσω από αυτό το σχέδιο βρίσκονται αναμφίβολα και οι ΗΠΑ. Χωρίς τις ΗΠΑ, το Ιράκ δεν θα μπορούσε να αποδεχτεί την ιδέα τόσο γρήγορα. Αντί να αναγνωρίσουν την κουρδική ύπαρξη και να λύσουν το πρόβλημα με δημοκρατικά μέσα, εγκρίνουν και γίνονται εταίροι με τις γενοκτονικές πολιτικές του τουρκικού κράτους.

Τα παιχνίδια της απομόνωσης του Κουρδιστάν μετατρέποντάς το σε [φυλακή] τύπου F, συνθλίβοντάς τα κομμάτι-κομμάτι και καταστρέφοντας όλη την πρόοδό του δεν πρέπει να παρακολουθούνται πλέον δίχως αντίδραση. Οι δυνάμεις της δημοκρατίας, ο λαός του Κουρδιστάν, θα πρέπει τουλάχιστον να προετοιμαστούν για τα αιματηρά και επικίνδυνα παιχνίδια που παίζονται.