Η υποκρισία του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης έγκειται στην πολιτική των δύο μέτρων και δύο σταθμών που ακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια όταν πρόκειται για την περίπτωση του Ερντογάν. Συγκεκριμένα, εν συνόλω τα δυτικά κράτη παρέχουν πλήρη κάλυψη και υποστήριξη στις ασυδοσίες και τα διαχρονικά εγκλήματα του τουρκικού καθεστώτος, τα οποία πραγματικά ωχριούν μπροστά στην πρόσφατη επίθεση του Πούτιν.

Εξυπηρετώντας ίδιον όφελος και συμφέρον, οι ΕΕ και ΝΑΤΟ κινητοποιήθηκαν ευθύς εξαρχής της κρίσης στην Ουκρανία καταδικάζοντας την ρωσική εισβολή, και ρητορικά αλλά και με οικονομικά μέτρα. Πρόκειται μάλιστα για ισχυρότατες οικονομικές κυρώσεις που ποτέ δεν τόλμησαν ούτε καν να συζητήσουν κατά της ιμπεριαλιστικής Τουρκίας. Ακόμα και όταν το καθεστώς του Ερντογάν παραβίαζε την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ δύο μελών της ΕΕ, της Κύπρου και της Ελλάδας, και απειλούσε ανοιχτά την Γαλλία, οι «δυτικοί» έκαναν τα στραβά μάτια. Ακόμα και τώρα που ο Ερντογάν απειλεί την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας και της Κύπρου, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ περί άλλα τυρβάζουν.

Ίσως όμως η μεγαλύτερη υποκρισία να είναι η εγκατάλειψη του Κουρδικού λαού της Ροζάβα (ΝΑ Συρία) που πολεμάει επί σειρά ετών για την ελευθερία του. Στις αλλεπάλληλες εισβολές του Ερντογάν στη Ροζάβα, στις ασταμάτητες αεροπορικές επιδρομές στις πόλεις και τα χωριά μας, στους αδιάκοπους βομβαρδισμούς των σπιτιών μας, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ κράτησαν την ένοχη σιωπή τους. Σαν να μην έφτανε μόνο αυτό, η «Δύση» είναι αυτή που χρηματοδοτεί το τουρκικό καθεστώς και το εξοπλίζει με όπλα για να διεξάγει ανενόχλητο τις γενοκτονικές πολιτικές του στους λαούς της Μεσοποταμίας.

Τα ανωτέρω εγκλήματα και τις φρικαλεότητες ο Ερντογάν τις πραγματοποιεί με την βοήθεια της Ρωσίας. Είναι άλλωστε η Μόσχα αυτή που δίνει την άδεια πτήσεων των τουρκικών μαχητικών πάνω από τη Ροζάβα για να πραγματοποιούν τους άνανδρους βομβαρδισμούς των αμάχων. Επιπλέον με το «πράσινο φως» του Κρεμλίνου, το τουρκικό καθεστώς διαπράττει δημογραφική και εθνική αλλοίωση στις περιοχές μας, όπως στο Αφρίν, μία πόλη όπου κατοικούσαν παραπάνω από 90% Κούρδοι και όπου σήμερα έχουν απομείνει λιγότερο από το 15% του πληθυσμού της πόλης.

Αυτές τις βάρβαρες πολιτικές κατά τις οποίες βρίσκονται σε συνεννόηση οι Ερντογάν και Πούτιν, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ τις επικροτούν και τις επιτρέπουν. Τουλάχιστον αυτό έκαναν μέχρι και σήμερα. Τους καλούμε λοιπόν, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, να επιλέξουν αν επιθυμούν να βρίσκονται με την πλευρά των φασιστικών καθεστώτων ή με τους λαούς που αγωνίζονται για ελευθερία και πραγματική δημοκρατία.

Την ίδια πολιτική θωπείας του τουρκικού καθεστώτος ακολούθησε η «Δύση» και κατά την πρόσφατη απαράδεκτη απόφαση του Ερντογάν να ανοίξει τα Βαρώσια, στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου. Καθώς Τουρκία και ψευδοκράτος παραβίαζαν κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, οι νατοϊκοί σύμμαχοι του Ερντογάν παρατηρούσαν ως απλοί θεατές, δίχως τη διεθνή κατακραυγή και τις αβάσταχτες οικονομικές κυρώσεις που παρατηρούμε τις τελευταίες μέρες κατά του Πούτιν.

Καθίσταται λοιπόν σαφές πως η πολιτική των δύο μέτρων και δύο σταθμών που ακολουθούν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη, είναι επιζήμια αποκλειστικά για εμάς: τον Κουρδικό λαό, και τους Έλληνες της Ελλάδας και της Κύπρου.

Παράλληλα προκύπτουν και εύλογα ερωτήματα σχετικά με τους λόγους που παρέχεται τέτοια αστείρευτη πολιτική κάλυψη στον Ερντογάν. Ακόμα και δημοσιογράφοι και αναλυτές σπεύδουν να μιλήσουν για θηριωδίες στην Σομαλία και την λοιπή Αφρική, αλλά αμελούν (;) ή αδιαφορούν να αναφερθούν στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που λαμβάνουν χώρα στην περιοχή μας. Η στρεψοδικία τους είναι καθ’ όλα μεμπτή και τους καθιστά υπόλογους να απαντήσουν για ποιον λόγο διστάζουν να εγκαλέσουν το στυγνό καθεστώς του Ερντογάν.

Όσον αφορά την ίδια την κρίση στην Ουκρανία, το μεγαλύτερο μάθημα για τους λαούς σαν τους δικούς μας που η γεωγραφία τους επιφύλασσε προβλήματα, ήρθε από τον ίδιο τον Ουκρανό πρόεδρο. Παρά τις διαβεβαιώσεις από τους δυτικούς, τις εγγυήσεις, την εκπαίδευση και τους εξοπλισμούς από το ΝΑΤΟ, ο πρόεδρος Ζελένσκι ομολόγησε ότι την κρίσιμη στιγμή τον εγκατέλειψαν όλοι. Αυτό είναι το πολιτικό δίδαγμα όσον αφορά την κάλυψη και την προστασία από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που προωθούν πάντα τα δικά τους συμφέροντα.

Αυτή είναι δυστυχώς η μοίρα των λαών στους πολέμους όσων ονειρεύονται κατακτήσεις και αυτοκρατορίες. Οι μεγάλοι χαμένοι της τρέχουσας σύρραξης είναι βέβαια οι Ουκρανοί, ενώ οι επιπτώσεις των οικονομικών μέτρων και των κυρώσεων θα πέσουν πάνω σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Για ακόμα μια φορά οι λαοί είναι αυτοί που θα πληρώσουν τους πολέμους των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Δεδομένου λοιπόν της ιταμής κάλυψης του Ερντογάν από τη «Δύση», και της εγκατάλειψης των νατοϊκών συμμάχων όπως αποδεικνύει η τραγική περίπτωση της Ουκρανίας, οφείλουμε να γνωρίζουμε πως κατά την κρίσιμη στιγμή θα είμαστε και εμείς μόνοι. Δεν έχουμε μάλιστα το περιθώριο να επιδείξουμε την τυφλή εμπιστοσύνη που είχαν οι Ουκρανοί στην νατοϊκή βοήθεια η οποία δεν έφτασε ποτέ.

Μέλημά μας είναι να δυναμώσουμε τους δεσμούς μεταξύ μας, όντας οι λαοί που απειλούνται ευθέως από την τουρκική προκλητικότητα και τον μιλιταρισμό της γείτονος. Σε πείσμα των προστάτιδων δυνάμεων της Άγκυρας, οι ελεύθεροι λαοί της περιοχής οφείλουμε στον εαυτό μας να αντιμετωπίσουμε από κοινού τον τουρκικό φασισμό.

Και παράλληλα να φροντίσουμε πως το καθεστώς του Ερντογάν, το οποίο παίζει τον ρόλο του επιτήδειου ουδέτερου μεταξύ Ρωσίας και «Δύσης», θα βρεθεί ενώπιον των ευθυνών του και θα πληρώσει επιτέλους για τα εγκλήματα και τις πράξεις του.