Η Περβίν Τσακάρ, μία από τις λίγες Κούρδισσες λυρικές τραγουδίστριες με πολλαπλές διεθνείς βραβεύσεις, εμπνέει τους Κούρδους πατριώτες της που επιθυμούν να αναδειχθούν και να πετύχουν, χρησιμοποιώντας τη μητρική τους γλώσσα.

Στα 39 της χρόνια, η Τσακάρ γεννήθηκε στην Μαρντίν, στην νοτιοανατολική Τουρκία αλλά σήμερα κατοικεί στο Μπάντεν-Μπάντεν της Γερμανίας, μετά από 11 χρόνια διαμονής στην Περούτζια της Ιταλίας. Για την ίδια, δεν ήταν ποτέ εύκολη η απόφαση να ζήσει χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα της, όπου η κουρδική ταυτότητα, η γλώσσα, ο πολιτισμός και ο πολιτικός ακτιβισμός διώκονται μέχρι και σήμερα.

Δυστυχώς το να τραγουδάει κανείς στην κουρδική γλώσσα θεωρείται επαναστατική πράξη στη σημερινή Τουρκία.

«Ο μεγάλος Γερμανός συνθέτης Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ είπε πως όπου υπάρχει μουσική, ο Θεός βρίσκεται κοντά, με την ευγενική του παρουσία. Ο Θεός είναι πάντα δίπλα μου. Αισθάνομαι ευλογία όταν προσφέρω ευτυχία στο κοινό μέσω της μουσικής», δήλωσε η Τσακάρ.

Η λυρική τραγουδίστρια παρουσίασε πρόσφατα τον πρώτο της οπερικό δίσκο στην Ιταλία, ενώ έχουν κυκλοφορήσει και δύο singles σε ψηφιακές μουσικές πλατφόρμες. Το ένα εξ αυτών, είναι το ποίημα “Qimil” του Κούρδου ακαδημαϊκού Musa Anter, το οποίο συνέθεσε η Τσακάρ και ερμήνευσε η αρπίστρια Tara Jaff για την επέτειο των 100 ετών από τη γέννηση του Anter.

Πέρσι η Τσακάρ βρέθηκε στην Τουρκία για τα 150 έτη από τη γέννηση του Αρμένιου συνθέτη Komitas Vartabed, όπου και ερμήνευσε Αρμένικα και Κουρδικά τραγούδια του συνθέτη στην Κωνσταντινούπολη και στο Ντιγιαρμπακίρ.

Η Τσακάρ ξεκίνησε την καριέρα της στην όπερα όταν ήταν 21 ετών. Έμαθε να παίζει τσέλο στο Γυμνάσιο Καλών Τεχνών του Ντιγιαρμπακίρ. Στα μετέπειτα χρόνια απέκτησε διεθνή αναγνώριση και τραγούδησε μαζί με καλλιτέχνες διεθνούς βεληνεκούς όπως οι Μονσεράτ Καμπαγιέ, Λουτσιάνα Σέρα, Σαλβατόρε Φισιτσέλα, Αντρέα Μποτσέλι, Ένιο Μορικόνε και άλλοι.

«Λυπάμαι που οι Κούρδοι ερμηνευτές δυσκολεύονται να βρουν μέρη να τραγουδήσουν», δήλωσε η Τσακάρ. «Πρέπει να δοθούν περισσότερες ευκαιρίες και περισσότεροι χώροι για τους Κούρδους καλλιτέχνες για να εκφράσουν την τέχνη και τον πολιτισμό τους. Χρειαζόμαστε να εκφράσουμε την τέχνη μας. Παράγουμε πολύ αλλά αδυνατούμε να παρουσιάσουμε και να προωθήσουμε τις δημιουργίες μας.

Το 2013 τραγούδησε για πρώτη φορά στα Κουρδικά στην Κωνσταντινούπολη, καθώς ήταν υποψήφια ως Καλύτερη Γυναίκα Λυρικός της χρονιάς.

«Με εξέπληξε το γεγονός πως κάποιοι από τους μουσικούς με ρώτησαν σε τι γλώσσα τραγουδάω. Η ερώτησή τους με ενόχλησε. Τότε κατάλαβα πως πρέπει να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα της Τουρκίας».

Η Τσακάρ πιστεύει πως αν κάποιος δεν γνωρίζει τη μητρική του γλώσσα είναι σαν να χάνει ένα κομμάτι της ψυχής του.

«Η Κουρδική γλώσσα είναι φανταστική, μία πλούσια και μουσική γλώσσα. Είχα το προνόμιο να μάθω αρκετές ξένες γλώσσες όπως Αγγλικά, Ιταλικά και Γερμανικά. Έπειτα έμαθα την μητρική μου γλώσσα. Τι είναι ένα έθνος δίχως τη μητρική του γλώσσα; Η Κουρδική γλώσσα είναι μια γλώσσα της ψυχής».

Η λυρική τραγουδίστρια στεναχωριέται με την κοινωνική και πολιτική καταπίεση που δέχονται οι νέοι Κούρδοι στην Τουρκία καθώς εξαναγκάζονται να ξεχάσουν τη μητρική τους γλώσσα.

«Η γλώσσα και η μουσική είναι τα στοιχεία που συνθέτουν ένα έθνος και του προσδίδουν ποιοτικά και μοναδικά χαρακτηριστικά», δήλωσε.

Ως στόχο στην καριέρα της, η Τσακάρ έχει θέσει την κυκλοφορία ενός δίσκου με τα ποιήματα του Melayê Cizîrî, ενός από τους μεγαλύτερους Κούρδους ποιητές και φιλοσόφους του 16^ου αιώνα.

«Θα ήθελα να πω περισσότερα τραγούδια στα Κουρδικά και στις Κουρδικές διαλέκτους με πιάνο και duduk. Επίσης περιμένω τον νέο μου δίσκο με Κουρδικά τραγούδια, ο οποίος αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα στην Ιαπωνία».