Valery Kulikov, Νew Eastern Outlook 27-4-22

Μετάφραση: Μ. Στυλιανού

Η πρόσφατη ρωσοφοβική φρενίτιδα της Ουάσιγκτον και των δυτικών συμμάχων της σχετικά με την ειδική επιχείρηση της Ρωσίας να αποσταθεροποιήσει και να αποστρατιωτικοποιήσει την Ουκρανία με όλο και περισσότερες αντιρωσικές κυρώσεις που επιβάλλονται κάθε μέρα που περνά, κάνει κάποιον να αναρωτιέται ακούσια: γιατί τότε η Δύση δεν αντιδρά με τον ίδιο τρόπο σε μια άλλη ειδική επιχείρηση – αυτή που διεξάγει η Τουρκία σε ιρακινό έδαφος; Και πώς, στην πραγματικότητα, οι δύο ειδικές επιχειρήσεις είναι διαφορετικές στη διεθνή τους μεταχείριση;

Όπως γνωρίζετε, η Τουρκία ξεκίνησε άλλη μια (sic!) στρατιωτική ειδική επιχείρηση στο Βόρειο Ιράκ στις 18 Απριλίου, χτυπώντας κρησφύγετα, καταφύγια, σπηλιές και αποθήκες του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ). «Είμαστε αποφασισμένοι να σώσουμε το ευγενές έθνος μας από τη μάστιγα της τρομοκρατίας», δήλωσε ο υπουργός Άμυνας της χώρας Χουλουσί Ακάρ, προσθέτοντας ότι «ο αγώνας μας θα συνεχιστεί μέχρι να εξουδετερωθεί ο τελευταίος τρομοκράτης».

Το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα είναι μία από τις σημαντικότερες πολιτικές δυνάμεις των Κούρδων, ένας λαός που ζει σε διάφορες χώρες της Μέσης Ανατολής: νοτιοανατολική Τουρκία, βορειοδυτικό Ιράν, βόρειο Ιράκ και βόρεια Συρία. Το ΡΚΚ καλεί για δημιουργία Κουρδικής αυτονομίας στην Τουρκία, για την οποία οι Τουρκικές αρχές έχουν χαρακτηρίσει την οργάνωση «τρομοκρατική», ωστόσο αυτή είναι μόνο η θέση της Άγκυρας. Ο τουρκο-κουρδικός αγώνας ξεκίνησε και πάλι, με νέα έξαρση το 2015, όταν τουρκικά στρατεύματα κατέλαβαν τη βόρεια Συρία «σε ειδική επιχείρηση» υπό το λάβαρο της καταπολέμησης κουρδικών πολιτοφυλακών, τις οποίες η Άγκυρα αποκάλεσε τρομοκράτες. Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ερντογάν, περισσότερα από 6.000 μέλη του ΡΚΚ εντός της Τουρκίας και 6.900 εκτός Τουρκίας σκοτώθηκαν τότε.

Ένας ακόμη γύρος αντιπαράθεσης έλαβε χώρα το 2020, όταν η Τουρκία πραγματοποίησε νέα ειδική επιχείρηση εναντίον των Κούρδων στο ιρακινό έδαφος. Ωστόσο, η Άγκυρα δεν έχει κηρύξει πόλεμο στο Ιράκ (όπως έκανε και στη Συρία στο παρελθόν), δηλώνοντας ότι στοχεύει μόνο κουρδικές πολιτοφυλακές. Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις στοχεύουν περιοδικά τοποθεσίες στο Ιράκ όπου η οργάνωση έχει στρατόπεδα, κρησφύγετα, θέσεις διοίκησης και χωματερές όπλων. Ο στρατός εξουσιοδοτείται για τέτοιες διασυνοριακές επιχειρήσεις από το Τουρκικό κοινοβούλιο, το οποίο ανανεώνει την εντολή κάθε χρόνο τα τελευταία χρόνια.

Στη συνέχεια, οι ενέργειες της Τουρκίας καταδικάστηκαν από τον Σύνδεσμο Αραβικών Κρατών (LAS). Ανέφεραν ότι η εκστρατεία παραβίασε την κυριαρχία του Ιράκ και αντανακλούσε τις επεκτατικές φιλοδοξίες της Άγκυρας. Η Βαγδάτη καταδίκασε επίσης τις ενέργειες της Άγκυρας. Ωστόσο, δεδομένης της «σιωπής» της Ουάσινγκτον, δεν υπήρχε ρεαλιστικός τρόπος για τις ιρακινές αρχές να αποτρέψουν τις επιθέσεις της Τουρκίας. Η Ουάσιγκτον δεν επέβαλε κανένα καθεστώς κυρώσεων στην Τουρκία για την ειδική επιχείρηση.

Μετά την έναρξη μιας άλλης ειδικής επιχείρησης στις 18 Απριλίου του τρέχοντος έτους, τα πρώτα πλάνα της προέκυψαν από το γραφείο Τύπου του τουρκικού υπουργείου Άμυνας. Το αεροσκάφος βομβάρδισε τοποθεσίες και στόχους του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος στο βόρειο Ιράκ στις περιοχές Μετίνα, Αβασίν-Μπασιάν και Ζαπ. Νωρίτερα, μονάδες ειδικών δυνάμεων των τουρκικών χερσαίων στρατευμάτων είχαν προσγειωθεί εκεί. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του υπουργείου Άμυνας, η Τουρκία ξεκίνησε την Επιχείρηση Claw-Lock για να αποτρέψει τρομοκρατικές επιθέσεις στο βόρειο Ιράκ και να εξασφαλίσει την ασφάλειά της. Στις 19 Απριλίου, το τουρκικό υπουργείο Άμυνας σχολίασε τις πρώτες ημέρες της στρατιωτικής ειδικής επιχείρησης στο Ιράκ, αναφέροντας ότι ο τουρκικός στρατός εξάλειψε περίπου 30 μαχητές του ΡΚΚ σε λιγότερο από μία ημέρα: «Οι στόχοι που εντοπίστηκαν στην πρώτη φάση έχουν συλληφθεί. Η επιχείρησή μας συνεχίζεται με επιτυχία όπως έχει προγραμματιστεί. Οι περιοχές χτενίζονται για τρομοκράτες. Όλα τα κρησφύγετα και το λεγόμενο «αρχηγείο» των μαχητών, καθώς και οι σπηλιές όπου κρύβονται, θα καταστραφούν… Οι τρομοκράτες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν έχουν πού να τρέξουν και πρέπει να παραδοθούν. Είμαστε αποφασισμένοι να αφαιρέσουμε την απειλή της τρομοκρατίας από την ημερήσια διάταξη της Τουρκίας». Τέσσερις Τούρκοι στρατιώτες τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια της επιχείρησης.

Η μόνη επίσημη αντίδραση στην τουρκική ειδική επιχείρηση στο Ιράκ μέχρι στιγμής ήταν ότι το ιρακινό υπουργείο Εξωτερικών κάλεσε τον Αλί Ριζά Γκουνί, Τούρκο πρεσβευτή στη Βαγδάτη στις 19 Απριλίου σχετικά με τις ενέργειες των τουρκικών στρατευμάτων στην Αραβική δημοκρατία και έλαβε ένα σημείωμα διαμαρτυρίας ζητώντας «τον άμεσο τερματισμό των προκλητικών ενεργειών κατά του Ιράκ».

Υπενθυμίζεται ότι η ιστορία της αυτονομίας του Ιρακινού Κουρδιστάν χρονολογείται από το 1970, και από τη δεκαετία του 1990 έχει καταληφθεί υπό την «πτέρυγα» των ΗΠΑ, οι οποίες στη συνέχεια χρειάζονταν μια γέφυρα για τον «Πόλεμο του Κόλπου». Το 2003, οι ιρακινές μονάδες peshmerga βοήθησαν τις αγγλοαμερικανικές δυνάμεις να ανατρέψουν το μπααθικό καθεστώς. Ωστόσο, παρά την «προστασία των ΚΟΎΡΔΩΝ από τις ΗΠΑ», η Ουάσινγκτον δεν διαμαρτυρήθηκε επίσημα στην Άγκυρα κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ειδικών επιχειρήσεων της Τουρκίας εναντίον των Κούρδων που ζουν στο Ιράκ, ούτε μετά την έναρξη της νέας ειδικής επιχείρησης στις 18 Απριλίου. Ούτε υπήρξαν κυρώσεις, ούτε από τις ΗΠΑ ούτε από την «ενωμένη Δύση». Το οποίο είναι αξιοσημείωτο δεδομένου ότι, σε γενικές γραμμές, ο λόγος του Ερντογάν για την επίθεση στο ιρακινό Κουρδιστάν είναι κάπως παρόμοιος με αυτόν της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία. Σε κάθε περίπτωση, η Άγκυρα ισχυρίζεται ότι επιθυμεί αποστρατικοποίηση των μαχητών του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ) οι οποίοι έχουν «περάσει την κόκκινη γραμμή». Δεν είναι ο επίσημα δηλωμένος στόχος της Μόσχας της ειδικής επιχείρησης στην Ουκρανία να αποστρατιωτικοποιήσει και να αποσταθεροποιήσει ομοίως το καθεστώς του Κιέβου, το οποίο έχει δημιουργήσει κατάφωρη τρομοκρατία εναντίον του ρωσόφωνου πληθυσμού της χώρας και των ανατολικών περιοχών της, αποτελώντας άμεση απειλή για τη Ρωσία, μεταξύ άλλων;

Η Τουρκία «αποστρατιωτικοποιεί» τακτικά τους Κούρδους όχι μόνο στη Συρία αλλά και στο βόρειο Ιράκ, όπου το ΡΚΚ διαθέτει στρατιωτικές βάσεις και στρατόπεδα εκπαίδευσης. Η εν λόγω περιοχή είναι το Σιντζάρ και τα ορεινά σύνορα με την Τουρκία, όπου η Άγκυρα έχει ήδη πραγματοποιήσει τις ειδικές επιχειρήσεις Νύχι-Αετός και Νύχι-Τίγρης. Ωστόσο, καμία διεθνής διαδικασία κυρώσεων δεν έχει επιβληθεί στην Τουρκία από τη Δύση. Όχι τα τελευταία χρόνια, όχι τώρα.

Επιπλέον, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν, σε πρωινή ενημέρωση στις 19 Απριλίου, με τον συνήθη ρωσοφοβικό του τρόπο, διέψευσε τις υποθέσεις δημοσιογράφων ότι οι πυραυλικές και βομβιστικές επιθέσεις της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας σε μέλη του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος που βρίσκονται στο Ιράκ ήταν στρατιωτική επίθεση. Σύμφωνα με τον Μπλίνκεν, η Τουρκία ενεργεί σε αυστηρή συμμόρφωση με την παγκόσμια τάξη που βασίζεται σε κανόνες, οπότε προς το παρόν, οι ΗΠΑ δεν βλέπουν κανένα λόγο να επιβάλουν κυρώσεις κατά της τουρκικής κυβέρνησης, ούτε να απομονώσουν την Τουρκία με οποιονδήποτε τρόπο στη διεθνή σκηνή. Ο υπουργός Εξωτερικών σημείωσε ότι η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία χτυπά μόνο στρατιωτικούς στόχους, αποφεύγοντας τους βομβαρδισμούς πολιτικών πόλεων. Ωστόσο, ο Μπλίνκεν ανέφερε ότι οι ΗΠΑ δεν γνώριζαν εάν οι βομβαρδισμοί είχαν λάβει χώρα ή ότι οι πληροφορίες σχετικά με αυτό ήταν ένα ρωσικό προπαγανδιστικό κόλπο. Εάν επιβεβαιωθεί αυτή η έκδοση, η Ρωσία ενδέχεται να αντιμετωπίσει αυστηρότερες κυρώσεις και πλήρη απομόνωση. Τι λέτε γι’ αυτό;

Έτσι, για άλλη μια φορά, οι ΗΠΑ επιβεβαίωσαν επίσημα την κατάφωρα ρωσοφοβική πολιτική τους εγκαταλείποντας τους Κούρδους «συμμάχους» τους στη μοίρα τους (για πολλοστή φορά, παρεμπιπτόντως!). Και επιδεικνύοντας κατάφωρα δύο μέτρα και δύο σταθμά στην αξιολόγηση των διεθνών γεγονότων, προσπάθησαν για άλλη μια φορά να υπερασπιστούν τους «διεθνείς κανόνες» τους, σύμφωνα με τους οποίους οποιαδήποτε επίθεση από το ΝΑΤΟ, ή οποιαδήποτε χώρα του ΝΑΤΟ (όπως, ειδικότερα, συμβαίνει σήμερα με την ειδική επιχείρηση της Τουρκίας στο Ιράκ), είναι καλό πράγμα και θα συνεχίσει να είναι έτσι.

Ως εκ τούτου, δεν θα ήταν έκπληξη εάν, αντί για κυρώσεις κατά της Τουρκίας, η Ουάσιγκτον υποστήριζε ενεργά την πρόταση του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) της Τουρκίας να διορίσει τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, το οποίο έχει ήδη ανακοινωθεί από την τουρκική Hürriyet . Πράγματι, αξίζει λιγότερο ο Ερντογάν αυτό το Βραβείο Ειρήνης από τον Αμερικανό Πρόεδρο Ομπάμα, ο οποίος έχει το αίμα αμάχων σε πολλές μουσουλμανικές χώρες στα χέρια του και ο οποίος έχει ήδη πάρει ένα τέτοιο βραβείο;

Αλίμονο, ο κόσμος έχει αλλάξει εδώ και καιρό. Όπως και η στάση του κόσμου απέναντι στις ΗΠΑ, η οποία, μαζί με τον πασχαλινό-λαγουδάκι-φοβισμένο πρόεδρό της, έχει γίνει ένας απόλυτος περίγελος και έχει χάσει κάθε κύρος.

Ο Βαλέρι Κούλικοφ, πολιτικός εμπειρογνώμονας,γράφει αποκλειστικά για το διαδικτυακό περιοδικό “New East Outlook“.