Από τη στιγμή που η Συρία μετατράπηκε σε διεθνές πεδίο μάχης μετά τον εμφύλιο πόλεμο το 2011, οι αναφορές ανεξάρτητων δημοσιογράφων - οι περισσότεροι από τους οποίους εργάζονταν στην πραγματικότητα ως εθελοντές στη χώρα - έγιναν πολύτιμες για την κατανόηση του τι συνέβαινε, αφού υπήρξε παραπληροφόρηση που έχει δημιουργηθεί από μέσα ενημέρωσης ενσωματωμένα ή ακόμη και άμεσα συνδεδεμένα με δυνάμεις που έχουν συμφέροντα στον πόλεμο.

Το ρεπορτάζ για το τι συμβαίνει από το 2016, στις περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του τουρκικού στρατού και των συνδεδεμένων με αυτόν ένοπλων ομάδων στη βόρεια και βορειοανατολική Συρία, έχει επηρεαστεί σημαντικά και ελέγχεται από τα τουρκικά κρατικά προπαγανδιστικά μέσα και κανάλια.

Αρκετά διεθνή μέσα ενημέρωσης, συνειδητά ή ασυνείδητα, παρουσιάζουν τα γεγονότα σχεδόν αποκλειστικά μέσω του προπαγανδιστικού φακού του τουρκικού κράτους και των συνδεδεμένων μέσων ενημέρωσης, συμβάλλοντας, κατά τη γνώμη αρκετών ερευνητών και δημοσιογράφων, στην κυκλοφορία προβληματικών και παραπλανητικών ειδήσεων.

Αυτή η θεσμοθετημένη διαστρέβλωση των γεγονότων αντιμετωπίστηκε, πρώτα από άτομα που εργάζονταν στο πεδίο ως εθελοντές δημοσιογράφοι, και στη συνέχεια μέσω των συντονισμένων προσπαθειών τους. Η δημιουργία του Κέντρου Πληροφοριών της Ροζάβα (RIC) το 2018, ήταν αποτέλεσμα τέτοιων συντονισμένων προσπαθειών.

Η Chloé Troadec, Γαλλίδα εθελόντρια στο RIC, μίλησε στον Chris Den Hond και περιέγραψε τι αντιμετώπισαν εκείνη και άλλοι εθελοντές στη Βορειοανατολική Συρία, καθώς η περιοχή υπέφερε από διαδοχικές στρατιωτικές επιχειρήσεις της Τουρκίας που οδήγησαν στην κατάληψη περιοχών.

Ακολουθεί το πρώτο μέρος  της συνέντευξής της.

Η Chloé Troadec είναι διεθνής εθελόντρια στο Κέντρο Πληροφόρησης της Ροζάβα, που βρίσκεται στην Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (AANES), στη Ροζάβα.* Το Κέντρο παράγει πληροφορίες από το πεδίο, δελτία τύπου και ενημερώνει συνεχώς το αρχειακό υλικό. Πολλοί από τους τοπικούς δημοσιογράφους έχουν πληρώσει για τη δημοσιογραφική τους  αφοσίωση με την ίδια τους τη ζωή. Η Chloé Troadec εξηγεί ποιο είναι το καθήκον ενημέρωσης, σε αυτήν την περιοχή, όπου οι πολιτοφυλακές και ο στρατός τη  Τουρκίας έχουν λάβει τον έλεγχο.

Γιατί πήγες στη Ροζάβα;

Στο πανεπιστήμιο, είχα Κούρδους φίλους που μου εξήγησαν την κουρδική πραγματικότητα και συγκεκριμένα την πραγματικότητα της Ροζάβα, το Συριακό Κουρδιστάν. Κατά τη διάρκεια της μάχης του Κομπάνι υπήρξε πολλή συζήτηση για το πολιτικό σχέδιο στη Ροζάβα και για τον ρόλο που έπαιξαν άνδρες και γυναίκες των Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG) και των Μονάδων Προστασίας των Γυναικών (YPJ) στον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους [ISIS].

Αποφάσισα να πάω στη Ροζάβα για να δω μόνη μου τι συνέβαινε. Εκεί, συνάντησα άλλους εθελοντές δημοσιογράφους, τον Τόμας, την Τζόαν και την Κόνι, και όλοι διαπιστώσαμε ότι ειδικά μετά τη σφαγή στο Αφρίν, υπήρχε ένα τεράστιο πρόβλημα κάλυψης των μέσων ενημέρωσης στον διεθνή Τύπο. Στην πραγματικότητα, όλοι οι δημοσιογράφοι των μεγάλων διεθνών μέσων μαζικής ενημέρωσης ήταν συγκεντρωμένοι στα τουρκικά σύνορα, στην τουρκική πλευρά του Αφρίν, και εξοργιστήκαμε όταν συνειδητοποιήσαμε πόσο πιστεύουν στην τουρκική προπαγάνδα.

Αναμετέδιδαν ειδήσεις από τουρκικά πρακτορεία όπως το Ανατολή [το τουρκικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων] σχεδόν λέξη προς λέξη. Δεν είχαν καμία γνώση για το τι συνέβαινε στην κουρδική περιοχή του Αφρίν, η οποία ήταν σχεδόν αποκλειστικά κουρδική πριν από την τουρκική εισβολή.

Είναι πολύ υποκριτικό, διότι θεώρησαν τις ειδήσεις του Anadolu (Ανατολή), το οποίο συνδέεται άμεσα με την προπαγάνδα του τουρκικού κράτους, ως αξιόπιστη και σοβαρή πηγή, και απέρριψαν τα κουρδικά μέσα ενημέρωσης. Έτσι ξεκινήσαμε να μαθαίνουμε την κουρδική γλώσσα και αναπτύξαμε το Κέντρο Πληροφόρησης της Ροζάβα (RIC), το οποίο έγινε κέντρο παραγωγής πληροφοριών. Ακούσαμε ότι ένα από τα ρεπορτάζ μας έφτασε στο γραφείο του Μάικ Πενς στον Λευκό Οίκο. Πιστεύω ότι υπήρξε αντίκτυπος κάπου στο υψηλότερο επίπεδο ισχύος στις Ηνωμένες Πολιτείες, και πιθανώς και σε άλλες χώρες επίσης.

Μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα;

Οι ίδιοι οι ειδησεογραφικοί οργανισμοί είχαν δυσκολία πρόσβασης σε πληροφορίες από τη συριακή πλευρά και έτειναν να πιστεύουν στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία έχουν εμπειρία στη δημιουργία ψευδών πληροφοριών. Ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα που διέδιδαν ανάγεται στην επιχείρηση του Αφρίν. Η Τουρκία είχε μόλις βομβαρδίσει ένα πολιτικό νοσοκομείο. Αργότερα κυκλοφόρησαν ένα βίντεο που ισχυριζόταν ότι η έκρηξη στόχευσε και κατέστρεψε το κτίριο δίπλα από το εν λόγω νοσοκομείο. Καταφέραμε να κάνουμε μια γεωγραφική αποτύπωση που απέδειξε το αντίθετο: το νοσοκομείο ήταν πράγματι ο στόχος. Προσωπικά παρακολουθήσαμε τη σκηνή για να επιβεβαιώσουμε αυτές τις πληροφορίες, αλλά το βίντεο παρέμεινε στο διαδίκτυο.

Ένα άλλο παράδειγμα τουρκικής παραπληροφόρησης ήταν ότι οι YPG (Μονάδες Προστασίας του Λαού) πραγματοποιούσαν επιθέσεις στα σύνορα του Αφρίν κατά Τούρκων, συμπεριλαμβανομένων αμάχων. Το ίδιο έγινε κατά τη διάρκεια της επίθεσης της Τουρκίας στη Σερεκανίγιε και στην Ταλ Αμπιάντ. Ωστόσο, το BBC έχει δείξει ότι υπήρξαν πραγματικά πολύ λίγες επιθέσεις YPG και Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων [SDF] στην τουρκική πλευρά των τουρκο-συριακών συνόρων. Μπορώ να επιβεβαιώσω ότι δεν ήταν ποτέ η τακτική των SDF να επιτίθενται στην Τουρκία από συριακό έδαφος. Η Τουρκία διέδιδε αυτήν την προπαγάνδα για να δικαιολογήσει τις επιθέσεις της στη Ροζάβα.

Μπορείτε να εργαστείτε και να κινηθείτε ελεύθερα στη Βορειοανατολική Συρία;

Οι αρχές της περιοχής δεν παρεμβαίνουν στο έργο μας. Καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι είμαστε εδώ για να μιλήσουμε εκ μέρους του λαού στη βορειοανατολική Συρία. Είμαστε οικονομικά και πολιτικά ανεξάρτητοι, όπως και το ρεπορτάζ μας. Λαμβάνουμε χρήματα όταν εργαζόμαστε ως επιμελητές/μεταφραστές για διεθνή μέσα ενημέρωσης. Τα πρακτορεία μας πληρώνουν για τις φωτογραφίες ή τα βίντεό μας, οπότε ναι, έχουμε το δικό μας εισόδημα και τα έξοδα δεν είναι τεράστια. Δεν έχουμε μισθό, είμαστε εθελοντές. Η ζωή στη Συρία δεν είναι καθόλου ακριβή.

Πώς αποκτήσατε αυτήν την αξιοπιστία με μεγάλα ιδρύματα μέσων όπως το BBC και το Associated Press;

Όταν είδαμε αυτήν την έλλειψη αξιόπιστων και αντικειμενικών πληροφοριών κατά τη στιγμή της εισβολής στο Αφρίν, αναθέσαμε στον εαυτό μας τον στόχο να γνωστοποιήσουμε τα γεγονότα χωρίς στρέβλωση. Στο Αφρίν, πριν από τις τουρκικές επιδρομές, ο πληθυσμός ζούσε σχετικά ειρηνικά, με επίπεδο ασφάλειας και δημοκρατίας. κατοχυρωμένα τα δικαιώματα των γυναικών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το Αφρίν φιλοξένησε πολλούς εσωτερικούς Σύριους πρόσφυγες.

Εν ολίγοις, πριν από την τουρκική εισβολή, το Αφρίν ήταν το ασφαλέστερο και ένα από τα καλύτερα μέρη για να ζήσει κανείς στη Συρία.

Ερευνήσαμε σχετικά και στη συνέχεια ισχυριστήκαμε ότι η εισβολή στο Αφρίν ήταν παραβίαση του διεθνούς δικαίου και ότι διαπράχθηκαν φρικτά εγκλήματα πολέμου εναντίον του άμαχου πληθυσμού. Πολλές νεαρές κούρδισσες γυναίκες απήχθησαν, βιάστηκαν, εξαφανίστηκαν και μερικές αυτοκτόνησαν στη φυλακή μετά από βιασμό από Τούρκους τζιχαντιστές ή πράκτορες. Γνωρίζαμε αυτά τα τρομακτικά γεγονότα.

Το Κέντρο Πληροφοριών της Ροζάβα δημιουργήθηκε το φθινόπωρο του 2018 και ξεκινήσαμε επίσημα τον Ιανουάριο του 2019. Πολύ γρήγορα, αποκτήσαμε κάποια φήμη στα μέσα ενημέρωσης. Συχνά κάναμε συνεντεύξεις που ήταν τελικά διαθέσιμες για τα διεθνή μέσα ενημέρωσης ή βοηθήσαμε στις μεταφράσεις ή βρήκαμε σχετικά άτομα για συνέντευξη. Επομένως, όταν η Τουρκία εισέβαλε στην περιοχή Σερεκανίγιε τον Οκτώβριο του 2019, ήμασταν ήδη σε καλή θέση. Εν ολίγοις, παρέχουμε στους ξένους δημοσιογράφους και ΜΚΟ μια υπηρεσία με το έργο μας και παράγουμε πληροφορίες μόνοι μας. Υπάρχουν κυρίως αρχεία, για παράδειγμα για το Αφρίν ή το πολιτικό σύστημα στη βορειοανατολική Συρία. Όλα αυτά απαιτούν αρκετούς μήνες έρευνας.

Κάνετε συχνά ρεπορτάζ από το πεδίο;

Ήμουν στο Μπαγκούζ, τον τελευταίο θύλακα του ISIS στο Ντέιρ Εζ-Ζορ, για ενάμιση μήνα, για να καλύψω τις συγκρούσεις εκεί για το RIC.  Υπάρχουν ολόκληρες ημέρες και ακόμη και εβδομάδες που δεν συμβαίνει τίποτα, γιατί, για παράδειγμα, πραγματοποιούνται διαπραγματεύσεις. Από την άλλη πλευρά, σε αυτές τις περιόδους σχετικής ηρεμίας, προτιμήσαμε να ακολουθήσουμε τις γυναίκες και τα παιδιά που έφυγαν από τους καταυλισμούς για να πάνε στο SDF. Αυτές οι συνεντεύξεις μας αποκάλυψαν πολλά.

Υπήρχαν γυναίκες του ISIS, αλλά και πολλές γυναίκες Γεζίντι που είχαν γίνει σκλάβες. Όταν τα μέλη των YPG και YPJ ρωτούσαν στα Κουρδικά, «Υπάρχουν γυναίκες Γεζίντι εδώ;», μερικές απαντούσαν στα Κουρδικά, «Ναι, εγώ!» Αυτές οι στιγμές ήταν δραματικές γιατί αυτές οι γυναίκες ήταν, από το 2014, επομένως για πέντε χρόνια, σκλάβες στα χέρια του Ισλαμικού Κράτους.

Βγήκαν από αυτό σε μια κατάσταση σοβαρού ψυχολογικού τραύματος, μερικές φορές με παιδιά 12 ετών που γεννήθηκαν στο Shenghal (Σιντζάρ) και αιχμαλωτίστηκαν με τις μητέρες τους. Τα βράδια, συχνά περνούσαμε ώρες ταξινομώντας φωτογραφίες και δημοσιεύοντας μαρτυρίες, ανεβάζοντας στο διαδίκτυο παρά την πολύ κακή σύνδεση στο Διαδίκτυο. μαρτυρίες που μεταδόθηκαν επίσης στα διεθνή μέσα ενημέρωσης.

* Ιστορικά, Ροζάβα σημαίνει «Δυτικό Κουρδιστάν» ή «Συριακό Κουρδιστάν», που αποτελείται από τρία καντόνια: το Αφρίν, το Κομπάνι και το Τσίζρε (με το Καμισλί). Με την απώλεια του Αφρίν και την απελευθέρωση της Ράκκα και του Ντέιρ εζ-Ζορ, μια περιοχή που τώρα βρίσκεται υπό την προστασία των SDF, η περιοχή δεν είναι πλέον ένα κυρίως «κουρδικό» έδαφος, αλλά πατρίδα για διαφορετικούς λαούς όπου η Αυτόνομη Διοίκηση (AANES) προσπαθεί να εφαρμόσει τις αρχές ενός συστήματος που ονομάζεται «δημοκρατικός συνομοσπονδισμός». Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι το YPG είχε πράγματι, από την αρχή, τοποθετηθεί πολιτικά ενάντια στη θεμελίωση ενός νέου έθνους-κράτους και αγωνίστηκε για ένα δημοκρατικό πολιτικό σύστημα όπου προωθήθηκε η "συμβίωση".