Αυτόν τον μήνα πριν από τριάντα χρόνια τέθηκαν τα πρώτα θεμέλια για την περιφέρεια του Κουρδιστάν στο Ιράκ.

Γράφει η Fréderike Geerdink

Μετά την κουρδική εξέγερση στο Ιράκ το 1991, δημιουργήθηκε ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στο βορρά για να προστατεύσει τους Κούρδους από τη βαρβαρότητα του Σαντάμ Χουσεΐν. Έναν χρόνο αργότερα, διεξήχθησαν οι πρώτες περιφερειακές εκλογές. Κατά τη διάρκεια των εορτασμών, οι δυτικοί σύμμαχοι των Κούρδων τιμήθηκαν από τον λαό, ιδιαίτερα ο Τζον Μέιτζορ, του οποίο το όνομα πήρε ένας δρόμος στο ιστορικό κέντρο της Ερμπίλ.

Θα υπάρξουν δημόσιοι χώροι με τα ονόματα των σημερινών ηγετών των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, λόγω της βοήθειάς τους προς τους Κούρδους που υποφέρουν από δικτάτορες; Δεν το νομίζω.

Ο Τζον Μέιτζορ ήταν πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου πριν από τριάντα χρόνια. Ο Σαντάμ Χουσεΐν μόλις ολοκλήρωνε την εκστρατεία "Anfal", στην οποία δολοφονήθηκαν δεκάδες χιλιάδες Κούρδοι (πολλές φορές με χημικά όπλα, όπως στην Halabja το 1988), και πολλά ορεινά χωριά ερημώθηκαν. Το 1991, οι Κούρδοι ξεσηκώθηκαν, ενθαρρυνόμενοι τόσο από την εξασθενημένη θέση του Χουσεΐν μετά τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ και τον Πρώτο Πόλεμο του Κόλπου, όσο και από τις εκκλήσεις, μεταξύ άλλων των ΗΠΑ, προς τον λαό του Ιράκ για ανατροπή του δικτάτορα. Ο Μέιτζορ προώθησε μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στο βορρά (και μια στο νότο για να προστατεύσει τους σιιτικούς πληθυσμούς) για να σώσει τους Κούρδους από τα αντίποινα του Χουσεΐν. Το γαλλικό ζευγάρι Mitterrand, ιδίως η Danielle, έπαιξαν επίσης ρόλο. Η ευγνωμοσύνη των Κούρδων είναι αιώνια, ενώ δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ζώνη απαγόρευσης πτήσεων έσωσε πολλές ζωές.

Δακρυγόνα

Ως εκ τούτου, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί Κούρδοι καλούν τα δυτικά έθνη να τους βοηθήσουν σε περιόδους ανάγκης - κάτι που δυστυχώς είναι διαρκές. Όταν έκανα ρεπορτάζ στο Μπακούρ (το μέρος του Κουρδιστάν το οποίο καταλαμβάνεται από την Τουρκία), οι άνθρωποι με ρωτούσαν συνέχεια, σχεδόν απεγνωσμένα, γιατί η «Ευρώπη» δεν έκανε τίποτα για να εμποδίσει το τουρκικό κράτος το οποίο τους καταπίεζε, τους σκότωνε και τους βασάνιζε. Θυμάμαι μια φορά σε μια διαδήλωση που δεχτήκαμε επίθεση με δακρυγόνα και τρέχαμε στους δρόμους του Amed (Ντιγιαρμπακίρ), όπου βήχοντας και με δάκρυα στα μάτια ένας άντρας με ρώτησε: «Πού είναι η Ευρώπη;»

Η Ευρώπη, έπρεπε να τον ενημερώσω, μπορεί να αρέσκεται να μιλά για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η απραξία της ωστόσο μιλά πιο δυνατά από τα λόγια. Το ψήφισμα του ΟΗΕ εναντίον του Σαντάμ Χουσεΐν έγινε αποδεκτό και η πρόταση για μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων ήταν εύκολη, επειδή αφορούσε έναν δικτάτορα που δεν είχε τίποτα να προσφέρει στην Ευρώπη.

Με τον Ερντογάν, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο Ερντογάν σταματά τους πρόσφυγες. Η Τουρκία έχει έναν τεράστιο, νέο πληθυσμό και αποτελεί επικερδής αγορά για τις ευρωπαϊκές οικονομίες. Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και συνδεδεμένη με την ΕΕ. Η Τουρκία αγοράζει ευρωπαϊκό στρατιωτικό εξοπλισμό και όπλα.

Γενοκτονικές πολιτικές

Η εφαρμογή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από το βόρειο, το δυτικό και το νότιο Κουρδιστάν έχει ήδη καθυστερήσει. Δεκαετίες, αν με ρωτήσετε. Ποια είναι πραγματικά η διαφορά μεταξύ των γενοκτονικών πολιτικών του Σαντάμ και εκείνων του Ερντογάν; Μήπως ο Ερντογάν δεν βομβαρδίζει Κούρδους πολίτες και την κουρδική ένοπλη αντίσταση όπως έκανε ο Σαντάμ; Δεν καταστρέφει τις κουρδικές πόλεις και τα χωριά ακριβώς όπως έκανε ο Σαντάμ; Δεν φυλακίζει Κούρδους ηγέτες και ακτιβιστές, όπως έκανε ο Σαντάμ; Δεν καταστέλλει τις φιλοδοξίες των Κούρδων για αυτονομία, όπως έκανε ο Σαντάμ; Η απάντηση σε όλα είναι ναι, και ο Ερντογάν πραγματοποιεί αυτά τα γενοκτονικά εγκλήματα για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ό,τι θα μπορούσε ποτέ ο Σαντάμ Χουσεΐν.

Σταματήστε να περιμένετε βοήθεια από οποιονδήποτε Ευρωπαίο ηγέτη. Είναι οι πρόθυμοι σύμμαχοι του δυνάστη σας. Δεν πρόκειται ποτέ στο μέλλον να αισθανθείτε την ανάγκη να φτιάξετε οδό Ρούτε στο Ντιγιαρμπακίρ, πλατεία Μέρκελ στο Αφρίν, ή κοιλάδα Μακρόν στην οροσειρά στο Κανδήλι. Σας το εγγυώμαι.