Η Κουρδική γλώσσα ανήκει στην Ινδοευρωπαϊκή οικογένεια γλωσσών, στον κλάδο των ιρανικών γλωσσών. Είναι ιδιαίτερα συγγενική με την Ιρανική (Περσική) γλώσσα.

Η Κουρδική γλώσσα έχει τέσσερις διαλέκτους:

1) Kurmanci (Κουρμαντζί)

2) Gorani (Γκορανί)

3) Sorani (Σορανί)

4) Lori (Λορί).

Η διάλεκτος Kurmanci ομιλείται και στα τέσσερα μέρη του Κουρδιστάν και αποτελεί την κύρια ομιλούμενη διάλεκτο. Επιπροσθέτως, η εν λόγω διάλεκτος ομιλείται και από τους Κούρδους της Αρμενίας και του Λιβάνου.

Η Gorani που εναλλακτικά αποκαλείται και Zazaki ή Dimili, ομιλείται στις περιοχές του τουρκοκρατούμενου Κουρδιστάν (Dersim, Siverek). Διατηρεί την αρχαία μορφή της, και για παράδειγμα το οστούν (οστό – αρχ. ελλην.) λέγεται ostik, ενώ ο αστήρ λέγεται astare.

Η Sorani ομιλείται στο ιρακοκρατούμενο Κουρδιστάν στην περιοχή Soran. Στην εν λόγω διάλεκτο είναι ανεπτυγμένη και η κουρδική λογοτεχνία.

Τέλος, η Lori χρησιμοποιείται στο περσοκρατούμενο Κουρδιστάν, από τη φυλή Baxtiyar (Μπαχτιάρ).

Η κουρδική γλώσσα στο τουρκοκρατούμενο και στο συροκρατούμενο Κουρδιστάν, γράφεται με λατινικούς χαρακτήρες, χρησιμοποιώντας το παρακάτω αλφάβητο 31 γραμμάτων:

A, B, C, Ç, D, E, Ê, F, G, H, I, Î, J, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, Ş, T, U, Û, V, W, X, Y, X, και ένας δίφθογγος XW.

Στο ιρανοκρατούμενο και ιρακοκρατούμενο Κουρδιστάν, η Κουρδική γλώσσα γράφεται με αραβικούς χαρακτήρες, 35 γραμμάτων, από την αραβική κατοχή και έπειτα (10^ος αιώνας).

Οι Κούρδοι χρησιμοποίησαν το λατινικό αλφάβητο για πρώτη φορά στην ιστορία τους το 1921. Οι Κεμαλιστές, προσπαθώντας να τους αποτρέψουν από τη χρήση του λατινικού αλφαβήτου, πρόβαλαν το επιχείρημα ότι οι Κούρδοι επηρεάστηκαν από τους Αρμενίους, γεγονός που θα τους οδηγούσε στην αφομοίωσή τους από την Αρμενική εθνότητα. Οι Κεμαλιστές φοβήθηκαν ότι η χρήση του αλφαβήτου από τους Κούρδους θα ενίσχυε την εθνική τους συνείδηση, πράγμα που εγκυμονούσε τεράστιους κινδύνους για την επιβίωση της Τουρκίας.

Εδώ πρέπει να διευκρινιστεί ότι η κουρδική γλώσσα δεν έχει καμία γλωσσολογική συγγένεια με την τουρκική. Η τουρκική γλώσσα ανήκει στην Αλταϊκή οικογένεια γλωσσών (συγγενής με τη Μογγολική).

Στην πρώην Σοβιετική Ένωση οι Κούρδοι χρησιμοποιούσαν το Κυριλλικό αλφάβητο.

Η κουρδική γλώσσα έχει κοινό λεξιλόγιο με την ελληνική. Για παράδειγμα, στην Ιωνική διάλεκτο της αρχαίας ελληνική, η λέξη πληγή λέγεται πλην ενώ στα Κουρδικά brîn, η οποία προέρχεται από το ρήμα brîn που σημαίνει κόβω, αφαιρώ. Από το brîn προέρχεται η σύγχρονη ελληνική λέξη πριόνι που στα κουρδικα λέγεται brek. Η ελληνική λέξη θερμός στα κουρδικά λέγεται germ. Η λέξη μείζων στα κουρδικά λέγεται mezin. Η λέξη μυς λέγεται misk, ο ίππος, hesp και ο βους, ga (ινδ. Gaus). Τέλος, η ελληνική λέξη Κούρος, στα κουρδικά λέγεται Kur. Το ίδιο συμβαίνει και με πολλές άλλες λέξεις.