Το άρθρο 57 του Κοινωνικού Συμβολαίου της Δημοκρατικής Ομοσπονδίας της Βόρειας Συρίας υποστηρίζει πως η δημοκρατία είναι «ο τρόπος για την επίτευξη ισορροπίας μεταξύ οικονομίας και οικολογίας». Πέρα από αξιακές ανακοινώσεις, το Κοινωνικό Συμβόλαιο υποχρεώνει την Ομοσπονδία να εξασφαλίζει ένα ζωντανό και υγιές περιβάλλον για τους πολίτες. Επιπλέον, δίνει τη δυνατότητα στους συνταγματικούς δικαστές να ακυρώνουν νόμους οι οποίοι δεν συνάδουν με το περιβαλλοντικό όραμα και τους στόχους.

Η περιβαλλοντική συνείδηση στη κρατική δομή, είναι μάλλον αναμενόμενη από μία κοινωνία εμπνευσμένη από τον Μάρεϋ Μπούκτσιν, ιδρυτή της κοινωνικής οικολογίας και του ελευθεριακού κοινοτισμού, και από τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, τον αρχιτέκτονα της δημοκρατικής συνομοσπονδίας.

Με την υποστήριξη της Ομοσπονδίας της Βόρειας Συρίας, πραγματοποιήθηκε συνέλευση από διεθνείς εθελοντές, με την ονομασία «Διεθνής Συλλογικότητα της Ροζάβα», οι οποίοι εργάστηκαν πάνω στην καμπάνια «Κάνουμε τη Ροζάβα πάλι πράσινη», προτείνοντας ιδέες και αναλαμβάνοντας δράσεις.

Η Διεθνής Συλλογικότητα της Ροζάβα ιδρύθηκε το 2017 και σήμερα αποτελεί ένα υπόδειγμα οικολογικού χώρου και ένα μοντέλο αγροτικής αλληλεγγύης.

Το Κοινωνικό Συμβόλαιο ξεκινάει θέτοντας περιορισμούς στον καπιταλισμό, απαγορεύοντας επενδύσεις οι οποίες «δεν λαμβάνουν υπόψιν τους την οικολογική ισορροπία» (άρθ. 42), και εξασφαλίζει το δικαίωμα στην ιδιωτική περιουσία, «εκτός αν αντίκειται στο δημόσιο καλό» (άρθ. 43). Απώτερος σκοπός όμως είναι η οριστική υπέρβαση του καπιταλισμού, μέσω ενός μοντέλου συμμετοχικής οικολογικής επανάστασης.

Στην πράξη, από την απαρχή κιόλας της επανάστασης, οι εκτάσεις που απαλλοτριώθηκαν από τη Συρία, διανεμήθηκαν ως χωράφια σε συνεταιρισμούς, με την υποχρέωση για αναγκαστική ποικιλόμορφη καλλιέργεια, και για ανάπτυξη της γεωργίας και της δενδροφύτευσης, με σκοπό την επίτευξη βιολογικής ποικιλίας και θρεπτικής διατροφικής αυτάρκειας. Αξιοποιώντας μέχρι και αρχαίες γεωργικές τακτικές, η κοινωνία οδηγείται σταδιακά σε ένα κοινωνικά δίκαιο οικολογικό σύστημα.

Το όλο πρόγραμμα ενισχύεται με επιπλέον συλλογικές δράσεις, όπως είναι ο κοινοτικός κήπος και τα πάρκα. Σε αυτά τα πλαίσια η κοινότητα προσφέρει φυτά και διαφορετικά είδη φρούτων (ελιές, ροδιές, ροδακινιές και αμπέλια), αλλά και διακοσμητικά φυτά στους πολίτες.

Παράλληλα, η Διεθνής Συλλογικότητα συνδράμει στις προσπάθειες αναδάσωσης της ευρύτερης περιοχής.

Το έργο της κοινότητας αποτελεί πρόκληση λόγω του Συριακού κλίματος με τις συχνές πλημμύρες, της εγκληματικής κατασκευής φραγμάτων από την Τουρκία, εν γένει τα τουρκικά εγκλήματα πολέμου (όπως οι πυρκαγιές στους ιστορικούς ελαιώνες της Αφρίν), και οι δομικές καταστροφές στις υποδομές άρδευσης λόγω του πολέμου.

Παρ’ όλα αυτά, οι πολίτες της Ροζάβα παραμένουν αισιόδοξοι και εναποθέτουν τις ελπίδες τους στη νέα γενιά. Στο σχολείο τα παιδιά ευαισθητοποιούνται για τα οικολογικά θέματα μέσω μιας πραγματικά παιδαγωγικής προσέγγισης – για παράδειγμα, διδάσκονται την αξία της καλλιέργειας ενός κήπου, όχι απλά ως ένα κομμάτι γης, αλλά ως σύμβολο ελευθερίας και του θάρρους να χτίσεις πάλι κάτι από την αρχή, ακόμα και μετά από τη βαρβαρότητα του πολέμου.