Στις 20 Ιουλίου 1974, κατά παράβαση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και όλων των αρχών που διέπουν τις διεθνείς σχέσεις, η Τουρκία εισέβαλε παράνομα στην Κύπρο, σπέρνοντας τον θάνατο και την καταστροφή.

Μετά την παύση πυρός, η Τουρκία ως κράτος σφετεριστής και πειρατής, πίεσε διπλωματικά για περαιτέρω κέρδη, διαπνεόμενη από ένα πνεύμα αλαζονείας και αδιαλλαξίας. Ως διπρόσωπο καθεστώς, η Τουρκία, από τη μία διαπραγματευόταν και από την άλλη δεν σεβάστηκε ούτε λεπτό την ανακωχή της 22^ας Ιουλίου.  Συγκεκριμένα, καθ’ όλη τη διάρκεια των διπλωματικών επαφών, οι Τούρκοι ενίσχυαν τη στρατιωτική τους παρουσία στην Κερύνεια και πραγματοποιούσαν τοπικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στα βόρεια της Κύπρου. Είναι χαρακτηριστικό ότι το τετραήμερο 22 - 26 Ιουλίου οι Τούρκοι παραβίασαν 55 φορές την εκεχειρία.

Η διπλωματία κατέρρευσε μετά από τα ιμπεριαλιστικά τελεσίγραφα της Άγκυρας. Στις 14 Αυγούστου, μετά τον επιτυχή «τορπιλισμό» των ειρηνευτικών συνομιλιών της Γενεύης από τους Τούρκους, το στρατοκρατικό τουρκικό καθεστώς εξαπολύει στην Κύπρο τον δεύτερο «Αττίλα», αυτή τη φορά πιο σκληρό, και ακόμα πιο αιματηρό.

Κατά την προέλασή τους, οι Τούρκοι στρατιώτες προέβησαν σε ανατριχιαστικές ωμότητες και πράξεις βίας. Χιλιάδες Κύπριοι εκδιώχτηκαν από τα σπίτια τους και ένα κύμα 200.000 προσφύγων κινήθηκε από τις καταληφθείσες περιοχές στο νότιο και ακόμα ελεύθερο τμήμα του νησιού. 200.000 Ελληνοκύπριοι, εκδιώχθηκαν βίαια από τις πατρογονικές τους εστίες και έγιναν πρόσφυγες στον ίδιο τους τον τόπο. Πρόκειται για περιπτώσεις παράνομων εκτοπισμών και εθνοκάθαρσης, όπως ορίζονται και στο διεθνές δίκαιο.

Ταυτόχρονα, η Τουρκία έχει εγκαταστήσει συστηματικά ως επί το πλείστον Άραβες πρόσφυγες σε κουρδικά σπίτια, ελπίζοντας να προκαλέσει εντάσεις μεταξύ Κούρδων και Αράβων. Δυστυχώς, ο ακμαίος και εύρωστος κουρδικός πληθυσμός του Αφρίν, ο οποίος αποτελούσε το 90% της πόλης, μειώθηκε δραματικά με τις πολιτικές της δημογραφικής και εθνικής αλλοίωσης, και σήμερα αποτελεί λιγότερο από το 30% των κατοίκων. Στόχος της Άγκυρας ήταν και παραμένει να εγκαταστήσει στις περιοχές των Κούρδων τις πιο θρησκευτικά ακραίες και εγκληματικές τρομοκρατικές ομάδες που έχει εξοπλίσει και στηρίζει έως σήμερα. Σε αυτές τις εξτρεμιστικές ομάδες, η Τουρκία υποδεικνύει τους Κούρδους ως στόχους δίωξης και βίας, βαφτίζοντάς τους «άθεους» και «άπιστους».

Οι τούρκοι ισλαμιστές παρακρατικοί, προχωρούν σε αμέτρητα καθημερινά εγκλήματα στη βόρεια Συρία, σπέρνοντας τον θάνατο και τον όλεθρο. Απαλλοτριώνουν, καταστρέφουν, απειλούν και ληστεύουν τους απλούς πολίτες. Για παράδειγμα, τούρκοι τζιχαντιστές καταγράφηκαν σε βίντεο να δολοφονούν εν ψυχρώ Κούρδο αγρότη, επειδή επιχείρησε να αντισταθεί καθώς οι τζιχαντιστές του έκλεβαν το τρακτέρ!

Εθνοκάθαρση, βίαιοι εκτοπισμοί, εποικισμοί, δημογραφική αλλοίωση και γενοκτονία είναι η κοινή πολιτική, του «Αττίλα» σε Κύπρο και Συρία.

Σύμφωνα με πληροφορίες του ΟΗΕ και του Human Rights Watch, εκατοντάδες γυναίκες έχουν απαχθεί στην περιοχή, καθώς φαίνεται να πραγματοποιείται μια συστηματική εκστρατεία για απαγωγή και εξαφάνιση κουρδικών και μειονοτικών γυναικών. Φυσικοί αυτουργοί είναι οι συριακές εξτρεμιστικές ομάδες που υποστηρίζονται όμως από την Τουρκία, και διαπράττουν εκτεταμένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως εθνοκάθαρση, επιθέσεις κατά της μειονότητας Γεζίντι και τώρα απαγωγή γυναικών και παιδιών.

Πολιτισμικά, τα ιερά της πίστης των Γεζίντι (ιερά μνημεία και κοιμητήρια) έχουν βεβηλωθεί και καταστραφεί ολοσχερώς από τις πολιτοφυλακές τζιχαντιστών που στρατολογεί η Τουρκία στην περιοχή. Πρόκειται ακριβώς για τις ίδιες τακτικές που χρησιμοποιούσε άλλωστε και ο ISIS, καταστρέφοντας τον πολιτισμό και τον πλούτο των Κούρδων στο Ιράκ.

Μία από τις πιο μαύρες σελίδες της παράνομης εισβολής και κατοχής των περιοχών που διαμένουν Κούρδοι είναι η δημιουργία γυναικείων φυλακών από τους τζιχαντιστές που έχει αγκαλιάσει η Τουρκία. Πρόκειται για αποθήκες ψυχών, βιασμών και βασανιστηρίων. Οι περιπτώσεις γυναικών που δραπέτευσαν και σώθηκαν από τα τουρκικά μπουντρούμια στη Συρία, περιγράφουν την εμπειρία τους με τον πιο γλαφυρό τρόπο. Η προσφάτως απελευθερωμένη Αρίν Χασάν, μία Γεζίντι η οποία απήχθη από το χωριό Κιμάρ, κάνει λόγο για «μαύρες τοποθεσίες» και μυστικές φυλακές.

Η ακτιβίστρια των Γεζίντι, Νάντια Μουράτ, η οποία κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης του 2019 για το έργο της κατά της χρήσης της σεξουαλικής βίας ως όπλο πολέμου, αναφέρθηκε εκτενώς στα εγκλήματα που λαμβάνουν χώρο στο Αφρίν. Η Μουράτ η οποία πριν γίνει ακτιβίστρια είχε απαχθεί και φυλακιστεί από το ISIS, στις 29 Μαΐου δήλωσε πως «Οι τουρκικές υποστηριζόμενες πολιτοφυλακές διεξάγουν σιωπηλά μια εκστρατεία εθνοκάθαρσης εναντίον των Γεζίντι στο Αφρίν».

Η θρησκευτική και πολιτισμική ασέβεια, ο βιασμός και η παραβίαση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αποτελούν και αυτές «μαύρες» και τραγικές ομοιότητες των θηριωδιών της Τουρκίας εναντίον των Κυπρίων και των Κούρδων.

Τα χωριά και ι πόλεις των Κούρδων που υφίστανται αυτές τις βιαιότητες και βιαιοπραγίες είναι αμέτρητα, όπως αμέτρητα είναι και τα εγκλήματα της Τουρκίας. Πρόκειται δε, για μία ζωντανή γενοκτονία κατά των Κούρδων, όπως ακριβώς είναι ζωντανή η γενοκτονία κατά των Ελλήνων στην Κύπρο, με την συνεχιζόμενη κατοχή και καταστροφή των περιουσιών και του Ελληνικού πολιτισμού, στα κατεχόμενα από τον τουρκικό στρατό.

Η Τουρκία, αψηφώντας τις διεθνείς καταδίκες εις βάρος της, και αδιαφορώντας για την κοινή γνώμη και δημόσια κατακραυγή, συνεχίζει ακάθεκτη την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την πολιτική σκλαβιάς και υποδούλωσης των λαών, επιχειρώντας να προσαρτήσει de facto περιοχές της Συρίας. Είναι πλέον σαφές πως στόχος της είναι η ίδρυση μιας «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Συρίας», ό,τι ακριβώς έκανε δηλαδή με το ψευδοκράτος στην Κύπρο, αλλά με ενισχυμένη την ισλαμική, τζιχαντιστική ατζέντα.

Έλληνες και Κούρδοι πρέπει να μείνουμε ενωμένοι απέναντι στον κοινό αντίπαλο.