Όπως αναφέρει άρθρο του New Voice of Ukraine αφενός, οι τουρκικές δυνάμεις δημιούργησαν μια ζώνη ασφαλείας κατά μήκος των βόρειων συνόρων. Το 2019, η Τουρκία σχεδίαζε ήδη να το κάνει. Όμως λόγω των συνθηκών εκείνης της εποχής, δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν την υπόθεση και κατέλαβαν μόνο ένα μέρος της επικράτειας που διεκδίκησαν στο βορρά. Τώρα γίνεται κουβέντα για ζώνη 30 χιλιομέτρων. Το μεγαλύτερο μέρος της καταλήφθηκε από φιλοκυβερνητικούς Σύρους και Ρώσους. Αυτή είναι μια από τις κατευθύνσεις. Και τώρα οι τουρκικές δυνάμεις σχεδιάζουν να καταλάβουν το Τελ Ριφάτ και τη Μανμπίτζ - πόλεις στη δεξιά όχθη του ποταμού Ευφράτη. Ελέγχονται από τους Κούρδους, αλλά υπάρχουν και μονάδες του συριακού στρατού.

Η Τουρκία κατάφερε να ξεκινήσει την ειδική της επιχείρηση μόνο αφού οι Ρώσοι απέσυραν τα στρατεύματά τους από αυτή την περιοχή καθώς χρειάζονταν τους πόρους στην Ουκρανία.

Προηγουμένως, οι Ρώσοι και οι Τούρκοι είχαν καταλήξει σε συμφωνία για κοινό έλεγχο στα εδάφη του βόρειου τμήματος της Συρίας. Προφανώς, η συμφωνία δεν είναι πλέον λειτουργική, οπότε οι Τούρκοι αισθάνονται ότι έχουν απαλλαγεί από τις υποχρεώσεις της.

Οι περισσότεροι ειδικοί και στρατιωτικοί παρατηρητές πιστεύουν ότι οι Ρώσοι δεν θα έκαναν τίποτα για να βοηθήσουν τους Σύρους συμμάχους τους σε αυτή την κατάσταση, ενώ οι Σύροι τουλάχιστον προσπαθούν να στείλουν επιπλέον στρατεύματά τους σε αυτές τις περιοχές. Το αν οι Σύροι είναι έτοιμοι να αντισταθούν στους Τούρκους είναι επίσης ένα μυστήριο.

Αυτός ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Ερντογάν αντιτάχθηκε στις φιλοδοξίες της Φινλανδίας και της Σουηδίας να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ. Το 2019, η Φινλανδία και η Σουηδία επέβαλαν κυρώσεις κατά της Τουρκίας μετά την εισβολή της στη Συρία. Η σημερινή θέση του Ερντογάν είναι μια προσπάθεια να παίξει αυτή την κατάσταση στο πλαίσιο της νέας του επίθεσης στο συριακό έδαφος.

Η ισχυρή αντίσταση της Ουκρανίας στη ρωσική επιθετικότητα έχει δημιουργήσει μια απίθανη κατάσταση.

Πριν από ένα χρόνο, ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς μια νέα τουρκική επίθεση στη Συρία. Τότε φαινόταν να έχει μπει σε αδιέξοδο, αν και τα κίνητρα των Τούρκων γίνονται ευκόλως αντιληπτά. Ήθελαν να αλλάξουν ριζικά την εθνοτική σύνθεση της βόρειας Συρίας. Βασικός στόχος τους είναι να εποικίσουν τη ζώνη των 30 χιλιομέτρων που ελέγχουν τώρα με Σύρους πρόσφυγες που ζουν στην Τουρκία και έτσι να δημιουργήσουν μια ζώνη ασφαλείας. Αυτό θα τους επιτρέψει να σπάσουν τη συνέχεια των κουρδικών εποικισμών μεταξύ Κούρδων από τη Συρία και Κούρδων από την Τουρκία.

Πριν από ένα χρόνο, αυτά τα σχέδια ήταν σχεδόν αδύνατα. Αλλά τώρα, όταν οι Ρώσοι χρειάζονται όλους τους πόρους τους στην Ουκρανία (υπάρχουν ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ότι Σύροι πολεμούν τώρα στο Σεβεροντόνετσκ), είναι σαφές ότι οι Τούρκοι έχουν μια ευκαιρία.

Επιπλέον, φαίνεται ότι υπάρχει ξεκάθαρη συμφωνία μεταξύ των Τούρκων και των Ρώσων για αυτή τη συριακή επιχείρηση - οι Ρώσοι δεν παρεμβαίνουν. Για αυτό, οι Τούρκοι ανταλλάσσουν την υπό όρους ουδετερότητά τους.

Τώρα οι Τούρκοι θα χρησιμοποιήσουν κάθε ευκαιρία για να ενισχύσουν τη θέση τους.

Παρακολουθούμε τις ενεργές μεσολαβητικές προσπάθειές τους για τα ουκρανικά σιτηρά. Προσπαθούν επίσης να συνεχίσουν να εργάζονται για την εξεύρεση λύσης και να χρησιμοποιήσουν την Τουρκία ως τόπο διεξαγωγής διαπραγματεύσεων. Έτσι, οι Τούρκοι χρησιμοποιούν ενεργά τα πλεονεκτήματά τους και το γεγονός ότι η Ρωσία, τουλάχιστον σε αυτή την κατάσταση, χρειάζεται την Τουρκία.

Η Ρωσία θα αναζητήσει τώρα κάθε τρόπο για να αποτρέψει την ενίσχυση του αντιρωσικού μετώπου. Και σε αυτή την περίπτωση, τέτοιοι ελιγμοί της Τουρκίας θεωρούνται από τη Μόσχα ως ένα είδος ελπίδας ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί.

Οι Τούρκοι θα διαπραγματεύονται μέχρι την τελευταία στιγμή, ό,τι και να γίνει. Είναι ένα έθνος που του αρέσει να διαπραγματεύεται και να διαπραγματεύεται χωρίς όριο. Δεν βγαίνει πάντα, η αποτυχία είναι πιθανή. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, οι Τούρκοι είναι τυχεροί - η κατάσταση δείχνει να είναι υπέρ τους.

Πέτρος Κράνιας