Ο υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken ανακοίνωσε την ανάκληση του τρομοκρατικού χαρακτηρισμού για την Ansar Allah, την κύρια οργάνωση των Χούθι στην Υεμένη. «Οι ανακλήσεις αποσκοπούν στο να διασφαλίσουν ότι οι σχετικές πολιτικές των ΗΠΑ δεν εμποδίζουν την παροχή βοήθειας σε όσους ήδη υποφέρουν από τη χειρότερη ανθρωπιστική κρίση στον κόσμο», εξήγησε.

Του Μάικλ Ρούμπιν

Εάν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις ανησυχούσαν ότι ο χαρακτηρισμός των Χούθι ως τρομοκράτες, από τον πρώην υπουργού Εξωτερικών Mike Pompeo, θα εμπόδιζε την ικανότητά τους να εργαστούν σε τμήματα της Υεμένης που ελέγχονται από τους Χούθι ή να διοχετεύουν χρήματα μέσω της κυβέρνησης των Χούθι, τότε οι ανησυχίες τους ήταν υπερβολικές: Είναι άλλωστε εύκολα να λάβει κανείς εξαίρεση από τις κυρώσεις, αν πρόκειται για συγκεκριμένα ανθρωπιστική έργα για την αποτροπή του λιμού. Είναι επίσης ζωτικής σημασίας οι Ηνωμένες Πολιτείες να μην υποπέσουν σε μια δυναμική κατά την οποία τρομοκρατικές ομάδες μπορούν να εκβιάσουν εξωτερικές δυνάμεις κρατώντας εικονικά ένα όπλο στα κεφάλια του πληθυσμού τους, ενώ δηλώνουν, "πληρώστε μας ή θα πυροβολήσουμε".

Μην έχετε καμία αμφιβολία, η Χαμάς και η Χεζμπολάχ εξετάζουν τις δηλώσεις του Blinken και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι και αυτοί μπορούν να θυσιάσουν τους πληθυσμούς τους για το κέρδος.

Με απλά λόγια, οι χαρακτηρισμοί περί τρομοκρατίας πρέπει να είναι αντικειμενικοί με βάση την ιδεολογία και τις δράσεις της εκάστοτε ομάδας. Το σύνθημα των Χούθι παραμένει, «Ο Αλλάχ είναι ο Μέγιστος, Θάνατος στην Αμερική, Θάνατος στο Ισραήλ, Κατάρες στους Εβραίους, Νίκη για το Ισλάμ». Όταν μια αντιπροσωπεία δεξαμενών σκέψης ρώτησε σχετικά έναν εκπρόσωπο των Χούθι σε μια συνάντηση μεσολάβησης του Ομάν πριν από μερικά χρόνια, οι Χούθι εξήγησαν ότι εννοούσαν κάθε λέξη του συνθήματός τους. Επιπλέον, την ίδια στιγμή που ο Blinken ανακοίνωνε την αλλαγή πολιτικής, η Ansarallah απαντούσε με επίθεση σε ένα αεροδρόμιο της Σαουδικής Αραβίας, βάζοντας φωτιά σε ένα αεροπλάνο στον αεροδιάδρομο.

Ίσως ο πραγματικός λόγος για τον οποίο ο Blinken κινήθηκε τόσο γρήγορα για να ανακαλέσει τον χαρακτηρισμό της Ansar Allah ως τρομοκρατικής οργάνωσης, είναι διότι πίστευε ότι ένας τέτοιος χαρακτηρισμός θα εμποδίσει τη διπλωματία. Αυτό υποδήλωνε και η δήλωσή του: «Επιβεβαιώνουμε την ισχυρή πεποίθησή μας ότι δεν υπάρχει στρατιωτική λύση σε αυτήν τη σύγκρουση. Προτρέπουμε όλα τα κόμματα να εργαστούν για μια διαρκή πολιτική λύση». Δεν έχει μάλλον σημασία το γεγονός ότι υπάρχει μια κυβέρνηση η οποία αναγνωρίζεται από τις ΗΠΑ και τα Ηνωμένα Έθνη, και από την άλλη η κυβέρνηση των Χούθι που κατέλαβε τον έλεγχο της πρωτεύουσας της Υεμένης με τη βία. Σε μια τυπική διπλωματική ομιλία διπλής σημασίας, ο Blinken λέει ένα πράγμα, αλλά φαίνεται να εννοεί το αντίθετο.

Η ομαλοποίηση των Χούθι στο όνομα της διπλωματίας ανταμείβει στην πραγματικότητα τους Χούθι και υπονοεί ότι η μονομερής στρατιωτική δράση έχει αποτέλεσμα, αρκεί να υποστηρίζεται από το Ιράν.

Η πραγματική ερώτηση που πρέπει τώρα να απαντήσει ο Blinken είναι γιατί ανακαλεί τον χαρακτηρισμό των Χούθι ως τρομοκράτες, παρά τη χορηγία που λαμβάνουν από μια χώρα την οποία το Στέιτ Ντιπάρτμεντ χαρακτηρίζει ως τον «χειρότερο κρατικό χορηγό τρομοκρατίας στον κόσμο», ενώ παράλληλα διατηρεί τον χαρακτηρισμό τρομοκρατίας για το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (PKK) και τις θυγατρικές του ομάδες, με τις οποίες συνεργάζονται οι Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτή η τακτική συμμαχία βοήθησε και τις δύο πλευρές να νικήσουν το Ισλαμικό Κράτος και να δημιουργήσουν ένα εναλλακτικό ομοσπονδιακό μοντέλο που υποσκάπτει τη δύναμη του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία, έναν από τους σημαντικότερους συμμάχους του Ιράν.

Είναι αλήθεια ότι το ΡΚΚ ξεκίνησε μια εξέγερση στην Τουρκία στα μέσα της δεκαετίας του 1980, αλλά είναι εξίσου αλήθεια ότι οι ομάδες και πολλά από τα παρακλάδια του έχουν εξελιχθεί εδώ και πολύ καιρό. Ήταν η υπουργός Εξωτερικών Madeline Albright αυτή που όρισε το PKK ως τρομοκρατική οργάνωση το 1997, πολύ μετά το αποκορύφωμα της εξέγερσης.

Αυτό είχε λιγότερη σχέση με αντικειμενικά κριτήρια και περισσότερο με την επιθυμία της κυβέρνησης Κλίντον να ολοκληρώσει μία μεγάλη συμφωνία πώλησης  όπλων στην Τουρκία.

Ο τρέχων χαρακτηρισμός των Κουρδικών ομάδων είναι εξολοκλήρου άδικος και εμποδίζει τη σταθερότητα στη Συρία και το Ιράκ, υπονομεύοντας τη συνεργασία διπλωματίας και αντιτρομοκρατίας που είναι ζωτικής σημασίας για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ. Με απλά λόγια, η κυβέρνηση του Μπάιντεν επαναλαμβάνει τώρα το μοτίβο που ακολούθησαν τόσο ο Τραμπ όσο και ο Ομπάμα, σύμφωνα με το οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν τους αντιπάλους τους καλύτερα από τους συμμάχους τους. Τουλάχιστον, είναι καιρός ο Blinken να εξηγήσει γιατί μια ανθεκτικά αντι-αμερικανική, αντισημιτική και βίαιη ομάδα όπως οι Χούθι αξίζει επανεξέτασης, ενώ οι φιλοαμερικανικές, θρησκευτικά ανεκτικές και προοδευτικές ομάδες που συνδέονται με τους Κούρδους, για κάποιον λόγο δεν αξίζουν.