Είναι πολύ μικρή η Κύπρος για να διαπράξει μια τόσο μεγάλη αδικία

Αλέκος Μιχαηλίδης
Η ντροπή δεν μετριέται με τα μεγέθη της κάθε κατάστασης. Η ντροπή είναι ντροπή. Και αυτή η λέξη θα συνοδεύει πάντα την 19η Απριλίου 2023. Για την κυπριακή δικαιοσύνη, την Κυπριακή Δημοκρατία, την Πολιτεία και την κοινωνία που παρακολούθησαν ισχνές και σιωπηρές αυτό το έγκλημα εις βάρος της ανθρώπινης ελευθερίας. Για τον πρόεδρο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, Μιχάλη Παπαθανασίου, που αποδέχτηκε, έστω και υπό όρους, την έκδοση ενός Κούρδου διανοούμενου αγωνιστή στις γερμανικές διωκτικές Αρχές και έπειτα, ασφαλώς, στην Τουρκία. Για τη Νομική Υπηρεσία και τον εκπρόσωπό της, Βασίλη Μπίσα, που επέμειναν μέχρι τέλους στην εκτέλεση του εντάλματος εναντίον του Κενάν Αγιάς, που αφιέρωσε τη ζωή του στην κουρδική ελευθερία. Δεν έβλαψε κανέναν, δεν επιτέθηκε εναντίον Ευρωπαίων ή Τούρκων πολιτών, δεν ζώστηκε εκρηκτικά και δεν συμμετείχε σε αξιόποινη πράξη.

Η απόφαση της 19ης Απριλίου για έκδοση του Κούρδου πολιτικού πρόσφυγα Κενάν Αγιάς, κάθεται βραχνάς στο στήθος όλων μας, ακόμα και όσων σταθήκαμε στο πλευρό του, στο πλευρό του συνηγόρου υπεράσπισής του, Ευστάθιου Ευσταθίου, σε έναν μεγάλο και άνισο αγώνα για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Έναν αγώνα που δίνουν εδώ και δεκαετίες οι Κούρδοι και οι Κούρδισσες είτε μέσα στην τουρκοκρατία είτε σε όλη την Ευρώπη, σε όποιο βήμα τους δοθεί, για να μιλήσουν για την ιστορία, την ταυτότητα, το δικαίωμά τους στην αυτοδιάθεση, στην εθνική ανεξαρτησία, στην κοινωνική χειραφέτηση. Και όμως, η Κύπρος, δημιουργεί ένα θεοσκότεινο προηγούμενο, με την έκδοση του Κενάν Αγιάς, ένα προηγούμενο που θυμίζει τις εικόνες με τη μεταφορά του Κούρδου ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν στις φυλακές του Ιμραλί στην Τουρκία, εκεί που είναι εδώ και 24 πλέον χρόνια.

Η Κύπρος, μετά την Ελλάδα, αποκτά τον δικό της Οτσαλάν, όσο βάναυσο και αν διαβάζεται τούτο το συμπέρασμα. Οι γερμανικές διωκτικές αρχές θα γράψουν στα παλιά τους τα παπούτσια τους όρους του κ. Μιχάλη Παπαθανασίου και ο Αγιάς θα καταλήξει στην Τουρκία. Γιατί οι ισχυρές σχέσεις, πολιτικές, νομικές και διακρατικές, της Γερμανίας με την Τουρκία, δεν χωρούν ιδιαιτέρως τη μικρή Κύπρο. Μια μικρή Κύπρο που είχε την ευκαιρία να στείλει ένα συμβολικό, σαφές και μεγάλο μήνυμα υπεράσπισης του κουρδικού αγώνα, υπεράσπισης του δικαιώματος στον αγώνα για ελευθερία. Και αν το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας δεν μπόρεσε να το κατανοήσει, καταδικάζοντας έναν άνθρωπο σε εξευτελιστική μεταχείριση από τις γερμανικές αρχές, ας το κατανοήσουν όσοι θα ασχοληθούν με την έφεση της υπεράσπισής του. Ώστε, να μη μείνει η μελανιά, να μην προστεθεί η Κύπρος στις χώρες που συναινούν στις πολιτικές διώξεις των Κούρδων και των Κούρδισσων, στη γενοκτονική πολιτική της Άγκυρας, που τόσο καλά έπρεπε να ξέρουμε εδώ, μέσα στην τουρκοκρατία. Όχι στο όνομά μας. Ελευθερία στον Κενάν Αγιάς.