Του Σταύρου Καλεντερίδη

«Η Κουρδική εξέγερση δύναται να προκαλέσει την κατάρρευση της Τουρκίας, αν δεχθεί την κατάλληλη υποστήριξη από ξένες δυνάμεις», δήλωσε πρόσφατα ο Michael Rubin του American Enterprise Institute.

Σε μία εποχή όπου η Τουρκία έχει υπεραπλωθεί στον χάρτη της Β. Αφρικής, ανατολικής Μεσογείου και Μέσης Ανατολής, φαίνεται πως αρκεί μία μικρή σπίθα για να τιναχθεί στον αέρα το φασιστικό μόρφωμα που λέγεται σύγχρονη Τουρκία.

Η επιθετική πολιτική της Τουρκίας, την έχει εκθέσει ανεπανόρθωτα, ενώ οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έχουν φτάσει στα όρια της επιχειρησιακή τους αντοχής, γεγονός που μπορεί να της γυρίσει μπούμερανγκ, εάν οι περιφερειακοί της αντίπαλοι, στηρίξουν (άμεσα ή και υπογείως) οικονομικά, πολιτικά, εξοπλιστικά και υλικοτεχνικά τον Κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα.

Με διεξαγωγή πολέμων εντός της Τουρκίας (βόρειο Κουρδιστάν), στο Ιράκ, τη Συρία και τη Λιβύη, και δεσμευμένα στρατεύματα σε Κατάρ, Σομαλία και προσφάτως στο Αιγαίο, η Τουρκία βρίσκεται σε εξαιρετικά αδύναμη και ευάλωτη θέση. Την κατάσταση δυσχεραίνει η υγειονομική κρίση και η κατάρρευση της τουρκικής λίρας, με τα επαπειλούμενα κόστη για την τουρκική οικονομία.

Ο Michael Rubin υπογραμμίζει πως το ΡΚΚ διεξάγει πολεμικές επιχειρήσεις κατά της Τουρκίας από το 1984, αλλά η πρόσφατη παροχή ουσιαστικής βοήθειας στις στρατιωτικές οργανώσεις των Κούρδων της Συρίας από τις ΗΠΑ, συνιστά ένα μοναδικό προηγούμενο, το οποίο αν ακολουθηθεί και από άλλους παίχτες στην περιοχή, δύναται να αλλάξει τις ισορροπίες στη Μέση Ανατολή, και συγκεκριμένα στο εσωτερικό της Τουρκίας.

Μετά τις εξελίξεις των τελευταίων ετών, εκτός της ανεξάρτητης Κουρδικής περιφέρειας εντός του Ιράκ (νότιο Κουρδιστάν), πέτυχαν και οι Κούρδοι της Συρίας να εξασφαλίσουν ένα αυτοδιαχειριστικό μοντέλο τοπικής αυτονομίας στη Βόρειο Συρία, περικυκλώνοντας έτσι το τουρκικό κράτος από τον νότο.

Η ταυτόχρονη πολιτική αυτονόμηση του κουρδικού στοιχείου μέσω του σχηματισμού του Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP) εντός της Τουρκίας, συγκλίνει στην αύξηση της δυναμικής των Κούρδων για αυτοδιάθεση και απελευθέρωση – κάτι το οποίο αποτελεί τον χειρότερο εφιάλτη των Τούρκων.

Καθόλου αμελητέα δεν πρέπει να θεωρείται και η μετεωρική αύξηση ισχύος και στρατιωτικής δεινότητας των Κούρδων στρατιωτών και ανταρτών. Προσφάτως, οι Κουρδικές ένοπλες ομάδες αντιμετώπισαν οριστικά και με επιτυχία τους τρομοκράτες του ISIS και της Al Qaeda που εξόπλισε η Τουρκία, ενώ συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να αμύνονται επιτυχώς, κατά των φασιστικών τουρκικών δυνάμεων εισβολής, σε Ιράκ και Συρία.

Μεταξύ των περιφερειακών παιχτών που θα μπορούσαν να ενισχύσουν τον Κουρδικό ένοπλο αγώνα, αναφέρονται μεταξύ άλλων, η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Αίγυπτος, οι οποίες αντιμετωπίζουν την υποστήριξη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας από την Τουρκία, ως θανάσιμη απειλή για τις χώρες και τα καθεστώτα τους. Τέλος, ο Αμερικανός αναλυτής προσθέτει πως στην εξίσωση πρέπει να προστεθεί και η Ελλάδα, η οποία θα είχε πολλά να κερδίσει από την ενίσχυση της οικονομικής και στρατιωτικής κατάστασης του αγώνα των Κούρδων. Καθίσταται έτσι σαφές, πως άπαξ και τρίτες χώρες αρχίσουν να υποστηρίζουν υπογείως την κουρδική εξέγερση στην Τουρκία, δεν θα υπάρξει γυρισμός για την επιβίωση της γειτονικής χώρας.

Κλείνοντας, ο Rubin προσθέτει, πως η πολεμοχαρής στάση της Τουρκίας, μπορεί να αποβεί μοιραία για τον Ερντογάν, λειτουργώντας ως θρυαλλίδα εξελίξεων που θα οδηγήσουν στον τελικό διαμελισμό της Τουρκίας.

Αυτό που δεν κατάφερε να κάνει για την Τουρκία η ανεπικύρωτη Συνθήκη των Σεβρών, μπορεί να το επιτύχει ο Κουρδικός λαός, αν ενισχυθεί και υποστηριχθεί εμπράκτως από τους στρατηγικούς και φυσικούς του συμμάχους στην περιοχή.