Μάλιστα, εκτός από τις παλιές περιπτώσεις, που είναι οφθαλμοφανής και αυταπόδεικτη η σχέση της τουρκικής κυβέρνησης και του τουρκικού κράτους με την ισλαμική τρομοκρατία, αναφερθήκαμε στην επιχείρηση που πραγματοποίησε στις 20 Ιανουαρίου το Ι.Κ. στη φυλακή που κρατούνται πέντε χιλιάδες μέλη της επικίνδυνης για τη διεθνή ασφάλεια τρομοκρατικής οργάνωσης, στην πόλη Χασάκα της Ροζάβα, όπως αποκαλούν οι Κούρδοι την αυτοδιοικούμενη περιοχή της ΒΑ Συρίας. Σ’ εκείνη την επιχείρηση, που δραπέτευσαν από τις φυλακές οι περισσότεροι από τους κρατούμενους τρομοκράτες, σκοτώθηκαν 121 Κούρδοι, νέοι και νέες, ενώ από την πλευρά των δραπετών σκοτώθηκαν περίπου 400 άτομα.

Η επιχείρηση των τρομοκρατών του Ι.Κ. ήταν τέτοιας έκτασης, που είναι αυταπόδεικτη η υποστήριξή της και σε επιτελικό και σε επιχειρησιακό επίπεδο από τον τουρκικό στρατό που βρίσκεται ως στρατός κατοχής στην περιοχή της επιχείρησης «Πηγή Ειρήνης», μια ζώνη μεταξύ των πόλεων Σερεκάνιγιε και Γκίρε Σπι.

Σημειώνεται ότι λίγες μέρες πριν την έναρξη της επιχείρησης εναντίον της φυλακής της Χασάκα, την κατεχόμενη αυτή περιοχή της Συρίας την επισκέφθηκε ο νομάρχης το όμορου νομού της Ούρφα έξι φορές, ενώ την ημέρα της επίθεσης ο τουρκικός στρατός βομβάρδισε θέσεις των Κούρδων και των Δημοκρατικών Δυνάμεων της Συρίας (SDF), για αντιπερισπασμό και για να αποτρέψει τη μετακίνηση δυνάμεων στη Χασάκα.

Επιπλέον, οι Κούρδοι ισχυρίζονται ότι η δύναμη κρούσης των τρομοκρατών του Ι.Κ., που μετέφεραν ατομικό και βαρύ οπλισμό για να εξοπλίσουν τους δραπέτες, ξεκίνησε από την κατεχόμενη περιοχή της Σερεκάνιγιε, για να φθάσει στη Χασάκα.

Η Τουρκία, μόλις οι Κούρδοι έθεσαν υπό τον απόλυτο έλεγχό τους την φυλακή και την περιοχή της Χασάκα, για εκδίκηση σχεδίασε και εκτέλεσε επιχείρηση εναντίον των Κούρδων. Πρόκειται για την επιχείρηση «Kış Kartalı Hava Harekatı», που σημαίνει «Αεροπορική Επιχείρηση Χειμωνιάτικος Αετός», με την οποία η Τουρκία, επικαλούμενη το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, βομβάρδισε τις περιοχές Ντέρικ της ΒΑ Συρίας και Σινζτάρ-Καρατζάκ και Μαχμούρ του Ιράκ. Η Τουρκία, που είναι εδώ και χρόνια χέρι-χέρι με την ισλαμική τρομοκρατία, στην επίσημη ανακοίνωση που εξέδωσε το τουρκικό υπουργείο Άμυνας, δηλώνει ότι βομβάρδισε στόχους του ΡΚΚ.

Όσο για τους «στόχους», στο Ντέρικ ήταν κτήρια της αυτόνομης διοίκησης, στο Σινζτάρ-Καρατζάκ ήταν οικισμοί Κούρδων Γεζιντί, που υπέστησαν γενοκτονία από το Ι.Κ., και στο Μαχμούρ ήταν καταυλισμός Κούρδων προσφύγων, που κατέφυγαν στο Ιράκ όταν ο τουρκικός στρατός έκαψε τα χωριά τους στην ΝΑ Τουρκία, τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Στην επιχείρηση αυτή η τουρκική πολεμική αεροπορία παραβίασε τον εναέριο χώρο δύο κρατών, της Συρίας και του Ιράκ, με την «άδεια» των ΗΠΑ και της Ρωσίας, όπως διατείνονται οι Κούρδοι.

Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι λίγες ώρες μετά την επιχείρηση «Kış Kartalı Hava Harekatı», ομάδα των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ, με την υποστήριξη των Κούρδων των Δημοκρατιών Δυνάμεων της Συρίας, όπως παραδέχτηκε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, με αεροκίνητη επιχείρηση εξουδετέρωσε τον ηγέτη του Ι.Κ., Άμπου Ιμπραχίμ αλ Χασίμι αλ Κουράισι, ενορχηστρωτή της γενοκτονίας των Κούρδων Γεζιντί, μαζί με την Άγκυρα, τον Αύγουστο του 2014.

Εκεί που σταματάει η… λογική είναι το γεγονός ότι το σπίτι που χρησιμοποιούσε ως κατοικία με την οικογένειά του ο Κουράισι, βρισκόταν στην κωμόπολη Άτμε του Ιντλίμπ, δίπλα στα σύνορα με την Τουρκία.

Συγκεκριμένα, μέσα σε «ζώνη ασφαλείας», 150-200 μέτρα από σημείο ελέγχου της τρομοκρατικής οργάνωσης «Hay’at Tahrir al-Sham», 400-500 μέτρα από σταθμό της τουρκικής αστυνομίας και της ΜΙΤ και 800-1000 μέτρα από φυλάκιο του τουρκικού στρατού.

Κουρδικές πηγές μάς διαβεβαίωσαν ότι υπάρχουν στοιχεία για συχνότατη μετάβαση του Κουράισι στην Αντιόχεια και την Αλεξανδρέττα, υπό την προστασία των τουρκικών Αρχών ασφαλείας.

Σημειώνουμε ότι και ο προηγούμενος αρχηγός και ιδρυτής του Ι.Κ., ο Αμποή Μπεκίρ αλ Μπαγντάτι, σκοτώθηκε και πάλι μετά από αεροκίνητη επιχείρηση των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ, και πάλι σε περιοχή του Ιντλίμπ, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία, ελεγχόμενη από τον τουρκικό στρατό και τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, τη νύχτα της 26-27 Οκτωβρίου 2019. Και σ’ εκείνη την επιχείρηση, καθοριστικό ρόλο έπαιξαν οι Κούρδοι, κυρίως στον εντοπισμό και την καθοδήγηση των Αμερικανών κομάντο κατά την επιχείρηση εξόντωσης του Μπαγντάτι.

Εδώ φυσικά τίθεται το ερώτημα: Πώς από τη μία πλευρά οι ΗΠΑ δίνουν την άδεια στην Τουρκία να διεξάγει αεροπορική επιχείρηση εναντίον των Κούρδων στο Ντέρικ, το Σιντζάρ και το Μαχμούρ και από την άλλη, λίγες ώρες μετά, πραγματοποιούν αεροκίνητη επιχείρηση σε απόσταση αναπνοής από τα τουρκικά σύνορα, σκοτώνοντας τον ηγέτη της πλέον επικίνδυνης ισλαμιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης στον κόσμο, σε περιοχή ελεγχόμενη από τον τουρκικό στρατό και τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες.

Δηλαδή, μια χώρα του ΝΑΤΟ, συλλαμβάνεται να υποστηρίζει ανοικτά και να φιλοξενεί τον ηγέτη της πλέον επικίνδυνης ισλαμιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης στον κόσμο, χωρίς να μιλάει κανείς επισήμως γι’ αυτό είτε στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, είτε στις ΗΠΑ;

Και για να μην θεωρηθεί ότι είμαστε εμείς μονομερείς και έχουμε «προηγούμενα» με την Τουρκία, να υπενθυμίσουμε ότι μόλις πριν λίγα εικοσιτετράωρα η εφημερίδα Guardian, σύμφωνα με έρευνα που έκανε, διαπίστωσε ότι άνθρωποι που διαχειρίζονταν παράνομα δίκτυα στην Τουρκία πουλούσαν πλαστά διαβατήρια σε τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) για να μπορέσουν αυτοί να ταξιδέψουν στο Ηνωμένο Βασίλειο, την ΕΕ, τον Καναδά και τις ΗΠΑ. Στην έρευνα του Guardian αναφέρεται ότι τα στελέχη του Ισλαμικού Κράτους αναχωρούσαν από το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης για τους προορισμούς που ήθελαν. Επίσης, στην ίδια έρευνα αναφέρεται ότι γνώστης του θέματος είναι και το υπουργείο Εσωτερικών των ΗΠΑ, καθώς και δυτικοί αξιωματούχοι ασφαλείας. Αυτό που δεν ρώτησαν, προφανώς λόγω βρετανικού τακτ, οι δημοσιογράφοι της αγγλικής εφημερίδας στην πηγή τους στο υπουργείο Εσωτερικών των ΗΠΑ και στους δυτικούς αξιωματούχους ασφαλείας είναι το εξής απλό ερώτημα:

Πώς είναι δυνατόν σε μια αστυνομοκρατούμενη χώρα που μόλις ένας από τα 80 εκατομμύρια πολίτες κάνει ένα απλό like σε μια ανάρτηση που δεν αρέσει στο καθεστώς Ερντογάν, σε λίγα λεπτά βλέπει την αντιτρομοκρατική να σπάει την πόρτα του σπιτιού του, δεν εντοπίστηκαν τα επικίνδυνα για την ασφάλεια της Δύσης στελέχη του Ισλαμικού Κράτους να κινούνται και να ζουν στην Κωνσταντινούπολη, να έχουν συναλλαγές με την «Istanbul Global Consulting», να προμηθεύονται από την εταιρεία αυτή πλαστά διαβατήρια και να περνούν ανενόχλητοι από τους ελέγχους του αεροδρομίου της Κωνσταντινούπολης.

Εδώ υπάρχει κάτι που πρέπει να ξεκαθαριστεί μεταξύ ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και Τουρκίας.

Η Δύση πρέπει κάποια στιγμή να πάψει να είναι συνένοχη με την Τουρκία στην πολιτική γενοκτονίας των Κούρδων και να πάρει θέση.

Οι Κούρδοι που αγωνίζονται για την ελευθερία και τα δικαιώματα του λαού τους να πάψουν να χαρακτηρίζονται ως τρομοκράτες και η Τουρκία να καταταχτεί στις χώρες που στηρίζουν την ισλαμική τρομοκρατία.

Να σταματήσει επιτέλους αυτή η υποκρισία.