Η πραγματική αβεβαιότητα περιστρέφεται γύρω από το ερώτημα ποια θέση θα έπαιρνε το Αφγανιστάν υπό το καθεστώς των Ταλιμπάν, όσον αφορά τους ηγεμονικούς πολέμους μεταξύ των ιμπεριαλιστών και σε τι αποτελέσματα θα οδηγούσε μια τέτοια θέση;

Επειδή το Αφγανιστάν, το οποίο αποτελεί περιοχή διέλευσης μεταξύ της Κεντρικής Ασίας, της Νοτιοανατολικής Ασίας και της Μέσης Ανατολής, είναι ένα σημαντικό κέντρο για τον αγώνα κυριαρχίας υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, της Κίνας και της Ρωσίας, στον οποίο συμμετέχουν περιφερειακές χώρες όπως η Ινδία, το Πακιστάν και το Ιράν, και στην οποία η κυβέρνηση Ερντογάν στην Τουρκία προσπαθεί επίσης να πάρει ένα μερίδιο. (… ..)

Ένα μπορεί να συμπεράνει κανείς: Οι συμφωνίες αποχώρησης που υπέγραψαν οι ΗΠΑ με τους Ταλιμπάν και με την κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ, δείχνουν ότι οι ΗΠΑ έφτασαν στο τέλος της «στρατηγικής προληπτικού πολέμου». Μπορούμε να πούμε ότι οι ΗΠΑ πράγματι δεν θα μπορούσαν να επιτύχουν πλήρως αυτόν τον στόχο, αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι οι ΗΠΑ έχουν χάσει την ηγεμονία τους στην περιοχή.

Η αλήθεια για ό,τι συμβαίνει στο Αφγανιστάν είναι προφανής στα μάτια των ανθρώπων του κόσμου για άλλη μια φορά, και είναι η εξής:

Κάθε φορά που οι ιμπεριαλιστές επενέβησαν σε οποιαδήποτε χώρα, ισχυριζόμενοι ότι φέρνουν ειρήνη, σταθερότητα, δημοκρατία ή ευημερία, έκαναν αυτές τις χώρες να πέσουν σε καταστάσεις συγκρούσεων, αστάθειας, καταστροφής, αναγκαστικού εκτοπισμού, πείνας, φτώχειας και θανάτου.

Κοιτάξτε το Ιράκ, τη Λιβύη και τη Συρία μαζί με το Αφγανιστάν. Όλες αυτές οι χώρες βρίσκονται στα ναυάγια τέτοιων ιμπεριαλιστικών πολιτικών λεηλασίας και καταστροφής.

Άρα τι μπορούμε να πούμε ότι περιμένει το Αφγανιστάν τώρα;

Οι δηλώσεις των Ταλιμπάν ότι είναι «ανοιχτοί στο διάλογο», που εκδόθηκαν μετά την ανάληψη της Καμπούλ δίνει ένα μήνυμα σχετικά με τον χάρτη πορείας τους. Από όσο μπορούμε να συμπεράνουμε, οι Ταλιμπάν προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τις συγκρούσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστών για δικό τους όφελος και να δώσουν αυτή τη φορά περισσότερο βάρος στη διπλωματία, προκειμένου να νομιμοποιήσουν την κυριαρχία τους. (… ..)

Ο Ερντογάν λέει ότι το Πακιστάν πρέπει να εργαστεί για την ειρήνη και τη σταθερότητα στο Αφγανιστάν και ότι είναι έτοιμοι και αυτοί να κάνουν ό,τι τους αναλογεί. Ο Ερντογάν, ο οποίος δήλωσε πρόσφατα σε τηλεοπτικό πρόγραμμα ότι μπορεί να συναντήσει τον ηγέτη των Ταλιμπάν, τώρα δίνει ένα μήνυμα για το Πακιστάν, με το οποίο αποκαλύπτει τη θέση του στην επερχόμενη διαδικασία. (… ..)

Είναι όμως άλλο θέμα συζήτησης το γεγονός ότι ο ίδιος Ερντογάν που λέει ότι θα μπορούσε να συναντηθεί με τους ηγέτες των Ταλιμπάν για ειρήνη στο Αφγανιστάν, δεν ακολουθεί τον ίδιο δρόμο όταν πρόκειται για το κουρδικό ζήτημα στην Τουρκία, το οποίο είναι καίριας σημασίας για την εδραίωση της ειρήνης στην Τουρκία.

Εν κατακλείδι, οι Ταλιμπάν που καταλαμβάνουν τις θέσεις των πολέμαρχων που ζούσαν μέχρι χθες σε παλάτια από χρυσό, θα προσθέσουν ακόμη περισσότερη καταστροφή, στην ήδη κατεστραμμένη κατάσταση στο Αφγανιστάν και θα προκαλέσουν περισσότερους ανθρώπους να εκτοπιστούν.

Αυτό που συμβαίνει σήμερα στο Αφγανιστάν δείχνει ότι μέχρι οι άνθρωποι της περιοχής να ξεφορτωθούν τους ιμπεριαλιστές και τους περιφερειακούς συνεργάτες τους, δεν θα μπορέσουν να αλλάξουν τη δυσοίωνη μοίρα τους.

• Yusuf Karataş