Μιλώντας στον Serkan Demirel του Medya Haber TV την Παρασκευή, ο ειδικός στη Μέση Ανατολή Χαμίτ Μποζαρσλάν καταδίκασε τη χρήση της απομόνωσης από το καθεστώς Ερντογάν κατά του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, που φυλακίστηκε υπό αυστηρές συνθήκες για 25 χρόνια στη φυλακή του νησιού Ιμραλί της Τουρκίας, ορίζοντας την ως μια μορφή εκδίκησης.

Ο Μποζαρσλάν, καθηγητής στη Σχολή Ανωτάτων Σπουδών στις Κοινωνικές Επιστήμες (EHESS) στο Παρίσι, τόνισε τη σημαντική επιρροή που θα μπορούσε να έχει η φωνή του ηγέτη του Κουρδιστάν και του Εργατικού Κόμματος (PKK) Οτσαλάν στους Κούρδους, υπονομεύοντας ενδεχομένως την αφήγηση του τουρκικού καθεστώτος.

Ο Μποζαρσλάν ανέπτυξε αναλυτικά την επιθυμία της κυβέρνησης Ερντογάν να καλλιεργήσει μια γενιά που χαρακτηρίζεται από μνησικακία και ευλάβεια, υποδεικνύοντας μια αυτοδιορισμένη αυτοκρατορία που αγνοεί τους ελέγχους και τις ισορροπίες που είναι απαραίτητες στις δημοκρατίες. Οι δηλώσεις του καθηγητή ευθυγραμμίζονται με ευρύτερες επικρίσεις για τη διακυβέρνηση του Ερντογάν, η οποία θεωρείται ως μια διακυβέρνηση που φέρει μνησικακία και εκδικείται όσους θεωρεί αντιπάλους, συμπεριλαμβανομένων πολιτικών προσωπικοτήτων όπως ο πρώην συμπρόεδρος του φιλοκουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP) Selahattin Demirtaş και ο φιλάνθρωπος και ακτιβιστής της δημοκρατίας Osman Kavala, καθώς και ο Öcalan.

Ο λόγος γύρω από τον Οτσαλάν, ιδιαίτερα οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης για ρήξη μεταξύ του ίδιου και του κουρδικού πολιτικού κινήματος, θα μπορούσε να εκτεθεί ως αβάσιμος εάν αρθεί η απομόνωσή του, πρότεινε ο Μποζαρσλάν. Αυτή η καταστολή της φωνής του Οτσαλάν γίνεται αντιληπτή ως τακτική διατήρησης του ελέγχου της αφήγησης και αποτροπής οποιασδήποτε διατάραξης των ισχυρισμών της κυβέρνησης.

Επιπλέον, ο εμπειρογνώμονας έκανε παραλληλισμούς μεταξύ της προσέγγισης του Ερντογάν και άλλων παγκόσμιων ηγετών γνωστών για την εκδικητική τους πολιτική, όπως ο Τραμπ και ο Πούτιν, τονίζοντας τις καταστροφικές δυνατότητες της εξουσίας όταν στερείται ορθολογισμού και δεν ελέγχεται από δημοκρατικούς θεσμούς.

Οι ιδέες του Μποζαρσλάν παρέχουν μια κριτική προοπτική για τις στρατηγικές της κυβέρνησης Ερντογάν, υπογραμμίζοντας τις ευρύτερες συνέπειες της χρήσης της απομόνωσης ως όπλου πολιτικής εκδίκησης.