Οι Γιαζίντι στο Σιντζάρ (Σένγκαλ) και σε όλο τον κόσμο έχουν ξεκινήσει διαδηλώσεις ενάντια στον πρόσφατα θεσπισμένο νόμο αμνηστίας του Ιράκ, ο οποίος θα μπορούσε να επιτρέψει την απελευθέρωση των μελών του ISIS που ευθύνονται για γενοκτονία και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Το γυναικείο κίνημα των Γιαζίντι (TAJÊ) κάλεσε για παγκόσμια αλληλεγγύη υπό το σύνθημα «Σταματήστε τον νόμο περί αμνηστίας για το ISIS» προτρέποντας τη διεθνή δράση για να αποτραπεί η απελευθέρωση όσων διέπραξαν φρικαλεότητες κατά της κοινότητάς τους. Διαδηλώσεις έχουν ξεσπάσει στη Σένγκαλ, με τους Γιαζίντι να ζητούν δικαιοσύνη και να απορρίπτουν κάθε νομικό μέτρο που θα απαλλάσσει τους δράστες του ISIS.

Οι Γιαζίντι διαδηλώνουν στη Σένγκαλ και σε όλο τον κόσμο κατά του νόμου περί αμνηστίας του Ιράκ για το ISIS
Σε μια πρόσφατη και άκρως αμφιλεγόμενη κίνηση, το ιρακινό κοινοβούλιο θέσπισε νόμο γενικής αμνηστίας που θα μπορούσε να οδηγήσει στην απελευθέρωση ατόμων που καταδικάστηκαν για σοβαρά αδικήματα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με το ISIS και εμπλέκονται σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ιδίως με στόχο την κοινότητα των Γιαζίντι. Αυτή η νομοθεσία έχει πυροδοτήσει εκτεταμένες συζητήσεις και ανησυχίες τόσο σε εσωτερικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. 

Ο νόμος περί αμνηστίας επιτρέπει σε κρατούμενους που έχουν καταδικαστεί για αδικήματα που σχετίζονται με την τρομοκρατία , όπως επιθέσεις σε αμερικανικές δυνάμεις και συμμετοχή σε δραστηριότητες του ISIS, να ζητούν εκ νέου δίκες εάν ισχυρίζονται ότι οι ομολογίες τους ελήφθησαν υπό πίεση. Τα σουνιτικά κοινοβουλευτικά μπλοκ υπήρξαν ένθερμοι υποστηρικτές αυτού του νόμου, με στόχο να αντιμετωπίσουν τα παράπονα του σουνιτικού πληθυσμού, πολλοί από τους οποίους έχουν φυλακιστεί με κατηγορίες για τρομοκρατία. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, περίπου 30.000 σουνίτες κρατούμενοι θα μπορούσαν να είναι επιλέξιμοι για εκ νέου δίκη βάσει αυτής της νομοθεσίας. Επιπλέον, περίπου 700 μέλη σιιτικής πολιτοφυλακής που καταδικάστηκαν για αδικήματα που σχετίζονται με την τρομοκρατία ενδέχεται επίσης να επωφεληθούν από την αμνηστία.

Η θέσπιση αυτού του νόμου συναντήθηκε με σημαντική αντίθεση από διάφορες ομάδες, ιδίως την κοινότητα των Γιαζίντι. Οι Γιαζίντι, οι οποίοι υπέστησαν βάναυσες θηριωδίες στα χέρια του ISIS – συμπεριλαμβανομένων μαζικών δολοφονιών, σεξουαλικής υποδούλωσης και αναγκαστικού εκτοπισμού – θεωρούν την αμνηστία ως μια βαθιά αδικία. Η προοπτική απελευθέρωσης ατόμων που ευθύνονται για αυτά τα αποτρόπαια εγκλήματα θεωρείται ως άμεση προσβολή για τα θύματα και υπονομεύει τις προσπάθειες για δικαιοσύνη και συμφιλίωση.

Σε απάντηση στη νομοθεσία, το γυναικείο κίνημα των Γιαζίντι, Tevgera Azadiya Jinên Êzidî (TAJÊ), ξεκίνησε μια εκστρατεία με το hashtag «Qanûna Efûyê ya ji bo DAIŞ’ê bide stop» («Σταματήστε τον νόμο περί αμνηστίας για το ISIS»). Αυτό το κίνημα επιδιώκει να σταματήσει την εφαρμογή του νόμου περί αμνηστίας και να αποτρέψει την απελευθέρωση των μελών του ISIS που διέπραξαν εγκλήματα κατά του λαού των Γιαζίντι. Η TAJÊ καλεί για διεθνή προσοχή και αλληλεγγύη, προτρέποντας τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο να συμμετάσχουν στην εκστρατεία τους και να υποστηρίξουν τον σκοπό τους.

Η διαμάχη γύρω από τον νόμο περί αμνηστίας επιδεινώνεται περαιτέρω από τη δυνατότητά του να επιδεινώσει τις θρησκευτικές εντάσεις στο Ιράκ. Αν και προορίζεται να αντιμετωπίσει ζητήματα παράνομης φυλάκισης και δικαστικού εξαναγκασμού, οι επικριτές υποστηρίζουν ότι ο νόμος μπορεί να διευκολύνει ακούσια την απελευθέρωση ατόμων που είναι ένοχα για σοβαρά αδικήματα, συμπεριλαμβανομένης της διαφθοράς και των εγκλημάτων πολέμου. Αυτή η εξέλιξη εγείρει κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με την ισορροπία μεταξύ των προσπαθειών εθνικής συμφιλίωσης και της επιτακτικής απονομής δικαιοσύνης για τα θύματα της τρομοκρατίας και των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Καθώς η κατάσταση εξελίσσεται, η ιρακινή κυβέρνηση αντιμετωπίζει αυξανόμενες πιέσεις να επανεξετάσει τις επιπτώσεις του νόμου περί αμνηστίας. Η διεθνής κοινότητα, οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οι τοπικές ομάδες υπεράσπισης συνεχίζουν να παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις, τονίζοντας την ανάγκη για ένα σύστημα δικαιοσύνης που να υποστηρίζει τη λογοδοσία και να εξυπηρετεί τα συμφέροντα όλων των Ιρακινών, ειδικά εκείνων που έχουν υποστεί αφάνταστα δεινά από εξτρεμιστικές ομάδες.