• Σάρα Γκλιν

Στις 11 Μαρτίου, θα ανοίξει υπόθεση στο Βέλγιο εναντίον τεσσάρων ανδρών που κατηγορούνται ότι σχεδίαζαν τη δολοφονία δύο επιφανών Κούρδων από το Εθνικό Κογκρέσο του Κουρδιστάν (KNK), στις Βρυξέλλες το 2017. Μια συνέντευξη Τύπου την Τρίτη παρουσίασε αυτό το σχέδιο ως έργο ενός τουρκικού δικτύου για διεθνείς δολοφονίες, τις οποίες οι ευρωπαϊκές αρχές προσπαθούν να παραβλέψουν.

Η σειρά των ομιλητών στη συνέντευξη Τύπου ήταν από μόνη της μια ισχυρή δήλωση. Εάν τα σχέδια της Τουρκίας είχαν πραγματοποιηθεί, οι άνδρες που ξεκίνησαν και τελείωσαν να μιλούν στη συνέντευξη Τύπου θα είχαν πεθάνει σε ένα «λουτρό αίματος» στο κτίριο του KNK στις Βρυξέλλες, ενώ οι δύο δημοσιογράφοι που επίσης μίλησαν θα μπορούσαν να είχαν δολοφονηθεί στη Γερμανία, όπου έχουν πάει για να γλιτώσουν από τα νύχια του τουρκικού κράτους.

Ο Ρεμζί Καρτάλ, συμπρόεδρος του Kongra-Gel, και ο Ζουμπεγίρ Αϊντάρ, μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου του KCK, δεν πέθαναν στις Βρυξέλλες επειδή αντιλήφθηκαν τα σχέδια εναντίον τους και ενημέρωσαν τις βελγικές αρχές. Η βελγική αστυνομία εντόπισε τους επίδοξους δολοφόνους καθώς πραγματοποιούσαν αναγνώριση του κτιρίου του KNK και κατέγραψαν τις συζητήσεις τους καθώς μιλούσαν για τα σχετικά πλεονεκτήματα του δηλητηρίου ή της βόμβας. Παρακολούθησαν δεσμούς με μυστικά δίκτυα που εδρεύουν γύρω από την τουρκική πρεσβεία στο Παρίσι και εξέθεσαν δεσμούς με ηγετικά στελέχη της τουρκικής κυβέρνησης και με την τουρκική εταιρεία ασφαλείας που συνδέεται με την κυβέρνηση, την SADAT, συμπεριλαμβανομένων φωτογραφιών βασικών προσωπικοτήτων στο προεδρικό μέγαρο στην Άγκυρα.

Ακόμα κι έτσι οι Βέλγοι εισαγγελείς δεν ήθελαν να προχωρήσουν στην υπόθεση, ωστόσο επέμεινε ο δικαστής. Οι τέσσερις άνδρες που δικάζονται κατηγορούνται όχι μόνο ως μέλη εγκληματικής συμμορίας, αλλά και για συμμετοχή σε δραστηριότητες «τρομοκρατικής οργάνωσης». Ωστόσο η δίκη τους θα αποφύγει τη σύνδεση αυτής της «τρομοκρατικής οργάνωσης» με το τουρκικό κράτος με τον ισχυρισμό «ανεπαρκών αποδεικτικών στοιχείων».

Όπως καθιστά σαφές ο φάκελος για όλα αυτά που έχουν συγκεντρωθεί από το KNK, οι διεθνείς δολοφονίες της Τουρκίας έχουν μακρά ιστορία. Ο Πρόεδρος Ερντογάν δημιούργησε νέες δομές και δίκτυα. Σκοπός της συνέντευξης Τύπου ήταν να αναδείξει πώς η υπόθεση που πρόκειται να εκδικαστεί δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά μέρος μιας τουρκικής πολιτικής εκφοβισμού, βίας και δολοφονίας που οργανώνεται σε όλη την Ευρώπη κατά κουρδικών οργανώσεων και κατά ατόμων που έχουν μιλήσει ανοιχτά εναντίον της τουρκικής κυβέρνησης.

Οι ομιλητές αναφέρθηκαν επίσης στα σχέδια δολοφονίας της Μπεριβάν Ασλάν, μιας Κούρδισσας πολιτικού που ήταν βουλεύτρια του Αυστριακού Κόμματος των Πρασίνων – σχέδια που εκτροχιάστηκαν όταν ο εκτελεστής της παραδόθηκε στις αυστριακές υπηρεσίες πληροφοριών. Επιπλέον, συζητήθηκε και η τριπλή δολοφονία τριών Κούρδισσων ακτιβιστών, τις Σακινέ Τζανσίζ, Φιντάν Ντογάν και Λεϊλά Σαϊλεμέζ στο Παρίσι το 2013. Μίλησαν για περαιτέρω στοιχεία που συνδέουν την τουρκική μυστική υπηρεσία (MIT) με τις γαλλικές δολοφονίες, ενώ ανέδειξαν και στοιχεία για τις δραστηριότητες της MIT στη Γερμανία, όπου υπάρχει μια λίστα στόχων με 55 ονόματα.

Ο Jan Ferman, δικηγόρος για τη βελγική υπόθεση, παρατήρησε πώς οι ευρωπαϊκές αρχές προσπάθησαν να απομακρύνουν τα βλέμματα της δημοσιότητας από την υπόθεση για να αποφύγουν δυσάρεστα γεγονότα. Έδωσε δύο παραδείγματα που καταδεικνύουν την απροθυμία των γαλλικών αρχών να διεξαγάγουν κατάλληλη έρευνα. Όταν οι Γάλλοι διενήργησαν έρευνες κατόπιν αιτήματος του Βέλγου δικαστή, μόνο ένα μέρος των όσων απεδείχθησαν μεταβιβάστηκαν στον δικαστή που ερευνούσε τις δολοφονίες των Γάλλων. Αυτή η απροθυμία να καταδιώξουν τους δολοφόνους της Τουρκίας – η οποία συνδυάζεται, στον φάκελο του KNK, με άλλα παραδείγματα από διαφορετικές χώρες – συνιστά σοβαρή παραβίαση της υποχρέωσης των αρχών να προστατεύουν το δικαίωμα στη ζωή.

Καθώς ο κόσμος προσπαθεί να βρει τι να κάνει όταν ένα κράτος αγνοεί τους διεθνείς κανόνες και στρέφεται στη ωμή βία για να επιτύχει τους σκοπούς του, πρέπει να υπενθυμιστεί στις κυβερνήσεις ότι η Ρωσία απέχει πολύ από το να είναι ο μόνος ένοχος. Το μέγεθος της συνεχιζόμενης ρωσικής επίθεσης δεν είναι δικαιολογία για να αποσιωπώνται άλλες πράξεις κρατικής βίας τις οποίες οι πολιτικοί δυσκολεύονται πολιτικά να διαχειριστούν, ιδίως όταν αυτές πραγματοποιούνται στις δικές τους χώρες.