Τριάντα χρόνια μετά την απαγόρευση του PKK από τη γερμανική κυβέρνηση, οι συνέπειες για την κουρδική κοινότητα εξακολουθούν να ισχύουν. Οι επικριτές λένε ότι η απαγόρευση, που αρχικά είχε πλαισιωθεί ως μέτρο ασφαλείας, έχει γίνει εργαλείο καταστολής που περιορίζει σοβαρά τις πολιτικές δραστηριότητες και τα δικαιώματα των Κούρδων που ζουν στη Γερμανία.

Τρεις δεκαετίες μετά: Το εξελισσόμενο πολιτικό τοπίο γύρω από την απαγόρευση του PKK στη Γερμανία

Έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε που ο τότε υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας, Manfred Kanther, απαγόρευσε τις δραστηριότητες του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) στη χώρα. Οι επιπτώσεις αυτής της απαγόρευσης στην κουρδική κοινότητα στη Γερμανία συνεχίζουν να αντηχούν.

Με σοβαρές συνέπειες για όσους εμπλέκονται σε πολιτικές δραστηριότητες, οι τελευταίες εξελίξεις υπογραμμίζουν τις συνεχιζόμενες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι Κούρδοι στη χώρα.

Αρχικά πλαισιωμένη ως μέτρο ασφαλείας, η απαγόρευση έχει γίνει εργαλείο καταστολής κατά της κουρδικής κοινότητας στη Γερμανία, λένε οι αναλυτές . Οι Κούρδοι κινδυνεύουν όχι μόνο με φυλάκιση αλλά και πιθανή απώλεια του δικαιώματος διαμονής τους στη Γερμανία, εάν εμπλακούν σε δίκες «τρομοκρατίας» για αδικήματα υποστήριξης και προπαγάνδας.

Το 2014 και το 2015, ιδιαίτερα αφού το PKK δημιούργησε έναν ασφαλή διάδρομο για τους Γιαζίντι που τράπηκαν σε φυγή κατά τη διάρκεια της εισβολής του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στο Sinjar (Sengal) στο βόρειο Ιράκ το 2014, πολιτικοί από διαφορετικά πολιτικά υπόβαθρα στη Γερμανία επαίνεσαν το PKK για τις ενέργειές του κατά του ISIS .

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν έντεκα Κούρδοι σε ποινική κράτηση ή σε προφυλάκιση στη Γερμανία, που αντιμετωπίζουν ποινές φυλάκισης έως και τριών ετών, ορισμένοι από τους οποίους κρατούνται σε απομόνωση. Ακόμη και αν απελευθερωθούν, παραμένουν αυστηροί όροι, συμπεριλαμβανομένης της εβδομαδιαίας αναφοράς στην αστυνομία και παρατεταμένων απαγορεύσεων πολιτικής δραστηριότητας. Το διακύβευμα είναι ακόμη μεγαλύτερο για Κούρδους χωρίς γερμανική υπηκοότητα. Αντιμετωπίζουν την πρόσθετη απειλή της απέλασης, της απέλασης ή της απόρριψης των αιτήσεών τους για άσυλο.

Τον Ιανουάριο, το Ομοσπονδιακό Διοικητικό Δικαστήριο επικύρωσε την απαγόρευση σε δύο κουρδικές εταιρείες, τις Mezopotamien Verlag και MIR . Κατηγορήθηκαν για διανομή προπαγανδιστικού υλικού του PKK και για οικονομική υποστήριξη της οργάνωσης. Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η κίνηση είναι μια μορφή λογοκρισίας και παραβίαση της ελευθερίας της τέχνης, της γνώμης, του τύπου και της δημοσίευσης.

Ζήτησαν την άρση της απαγόρευσης του PKK. Ο Rolf Mützenich, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των Σοσιαλδημοκρατών, δήλωσε : «Το PKK ανήκει στη Γερμανία». Ωστόσο, το σημερινό τοπίο δείχνει μια στροφή, με αυτό το κάλεσμα προς το παρόν γίνεται κυρίως από την Αριστερά και τους Πράσινους στη Γερμανία.

Τον Δεκέμβριο του 2014, το αριστερό κόμμα Die Linke υπέβαλε πρόταση με την οποία ζητούσε να σταματήσει η ποινικοποίηση του PKK. Το ψήφισμα ζητούσε πολιτικά βήματα για την άρση της απαγόρευσης, την αμνηστία, την άρση των διώξεων και τη συνέχιση των ειρηνευτικών συνομιλιών μεταξύ της τουρκικής κυβέρνησης και του PKK. Η Ένωση Δημοκρατικών Δικηγόρων υποστήριξε αυτά τα αιτήματα και τόνισε την ανάγκη να τερματιστεί η ποινικοποίηση της κουρδικής αντιπολίτευσης.

Οι διοργανωτές της συγκέντρωσης του Βερολίνου κατά της γερμανικής απαγόρευσης του PKK υποστηρίζουν ότι η συστηματική καταστολή όχι μόνο περιορίζει τα βασικά δικαιώματα, αλλά επίσης διαιωνίζει το αίσθημα περιθωριοποίησης και διακρίσεων της κουρδικής κοινότητας.

Τον Μάιο του 2022, το PKK έκανε αίτηση στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εσωτερικών για άρση της απαγόρευσης. Η απόφαση εκκρεμεί ακόμη. Ωστόσο, καθώς η άρση της απαγόρευσης θεωρείται επιζήμια για τις γερμανοτουρκικές σχέσεις, οι προσδοκίες είναι ότι θα απορριφθεί.

Διαδήλωση κατά της απαγόρευσης του PKK πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο το Σάββατο. Οι διοργανωτές υποστηρίζουν ότι η συστηματική πολιτική καταστολής όχι μόνο έχει περιορίσει τα βασικά δικαιώματα έκφρασης και συγκέντρωσης, αλλά έχει αφήσει επίσης τους Κούρδους με ένα αίσθημα παραμέλησης, αποκλεισμού και διακρίσεων. Ισχυρίζονται ότι το γερμανικό κράτος ακολουθεί μια πολιτική που θυμίζει το τουρκικό κράτος. Οι Κούρδοι στη Γερμανία υποβάλλονται σε μεθόδους παρόμοιες με εκείνες στην πατρίδα τους.

Κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης, οι συμμετέχοντες ζήτησαν επανεκτίμηση της απαγόρευσης του PKK και κάλεσαν τη γερμανική κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τα παράπονα της κουρδικής κοινότητας.